Maskeli Baloda Sevdim (Tamamlandı)

76. BÖLÜM

Geçen bölüm çoğunuz kızdı ama ARDA'nın duygu ve düşüncelerini merak etmiyor musunuz?

O zaman medyadaki şarkıyı mutlaka dinleyin ve altyazıları okuyun. Bayılacaksınız.❤️
~~≠~~≠~~

ARDA

İçkiyi fazla kaçırmıştım. Arabayı kampüse kadar sürmem mümkün değildi, Pelin de kullanamayacağını söylediği için en iyisi Deniz'i çağırıp bizi almasını rica etmekti. Bu geceyi Pelin'le burada birlikte geçirmemiz ikimiz için de iyi olmayacaktı çünkü.

Özellikle az önce yaşadıklarımızdan sonra, kendimi kontrol etmem artık daha zor olacaktı. Teninin kokusu, yumuşaklığı, hoyrat parmaklarımın dokunuşuyla uyanan bedeninin bana karşılık vermesi, onu daha da arzulamama sebep olmuştu.

Daha önce kimseye karşı bu denli şehvet duymamıştım. Her şeyiyle benim olmasını isterken, Pelin'den duyduklarım beni çıldırtmıştı.

Bana göre, aramızda çözülmeyecek bir sorun yoktu. Ama kadınların zihni bizimki gibi işlemiyordu herhalde. Biz düz düşünürken onların kafasında düşünceler yumak yumaktı sanki. Onu bazen anlamakta çok zorluk çekiyordum. Beraberliklerimin hiçbiri bu denli yoğun duygulara dayalı olmamıştı, o nedenle bocalıyordum.

Hayatıma Pelin girene kadar, kızlarla ilişkim hep yüzeyseldi, bir iki kere çıkar, hoş vakit geçirir, işi ciddiyete ve özele dökmeden yollarımızı ayırırdık. Cinsel ihtiyaçlarımı da, bu işi para için yapan kadınlarla karşılardım. Öylesi daha kolaydı.

Bunun için üç senedir Nilgün vardı. Onunla randevulaşır, her zamanki barda buluşur, orada birkaç kadeh içer, karşıdaki otele gider, üç dört saat sonra ödemesini yapıp çıkardım. Bağlanmak yok, duygular yok, sadece seks.

Pelin'i Derya ile beraber barda gördüğüm o iki gecede de kucağımda Nilgün vardı. İkinci gece, Pelin'in yüzüme iğrenerek bakması, benim son noktayı koymamı sağladı. O gece tüm geçmişimle vedalaştım. Nilgün birkaç kere mesaj atıp buluşmak istedi ama ona kesin dille bir daha aramayacağımı söyleyince, ayağını kesmiş oldum.

Eylül'den bu yana tam altı aydır, Pelin'e sadık kaldım ve zorlansam da başka bir kadına ihtiyaç duymadım. Evet bazen gerçekten zorlanıyorum, dürtülerimin önüne geçemeyeceğim anlar da oluyor ama hep dayanıyorum ve bu birikimle başa çıkmaya çalışıyorum.

Ancak bu gerginlik, bazen bana hiç istemediğim şeyler yaptırıyor, hayata tutunmamı sağlayan Pelin'e ve vücuduna daha çok arzu duymama neden oluyordu.

Ama kararlıydım; bundan böyle hayatımda tek bir kadın olacaktı, o da Pelin'di. Ben onu hayatımın merkezine oturtmuşken, benden şimdi uzaklaşmak istemesini anlamıyordum. Amcasının evinde bana bağırışı ve geçirdiği sinir krizi beni altüst etmişti.

Burhan amcayla önce birer bardak viski içip işten güçten konuştuk. Şirketten ayrılmasına gerek olmadığını, işleri her zamanki gibi birlikte yönetebileceğimizi bir kez daha söyledim ama kararında ısrar etmiş, ben de kabullenmiştim.

Birkaç kere Pelin'le bir sıkıntımız olup olmadığını sordu ama gurur yapıp, onunla bu konuyu konuşmak istemedim. Evin erkeği ben olacaksam, her şeyin altından kalkması gereken, eşini her türlü sıkıntıdan ve dertten koruması gereken de ben olacaktım. Her evlilik öyle işlemez miydi?