Maskeli Baloda Sevdim (Tamamlandı)

73. BÖLÜM

Satır aralarına bırakacağınız yorumlarda görüşmek dileğiyle, (yorum sayısı 1K olmadan bölümler gelmiyor) hepinize keyifli okumalar.❤️❤️❤️
~~≠~~≠~~≠~~

Babaannem gözlerini bahçeye sabitlemiş, dışarıyı seyredip bir süre daha sessizliğini sürdürdü. Sonra dalgın dalgın, "Kuşların nasıl uçmayı öğrendiklerini biliyor musun?" diye sordu.

"Az çok. Neden sordun?" Bunun altından bir hayat dersi çıkacağı belliydi.

"Civcivler kanatları gelişene kadar yuvalarına ve ebeveynlerine bağlı yaşar. Beslenmek, barınmak için ailelerine muhtaçtırlar. Hazır olduklarında anne kuş, uçuş derslerine başlar. Yavrularını eğitir, cesaret verir, onları hayata hazırlar. Bir gün yuvadan uçup gideceklerini bilmesine rağmen, yavrularını eğitmekten vazgeçmez. İnatçı, kendine fazlasıyla güvenen yavru, henüz hazır olmadan yuvadan uçmaya kalktığında ise yere çakılacağını bilmez. Sorumsuzluğunun sebeblerini kavrayana kadar artık çok geçtir. Bir kez yuvadan düştü mü, bir daha dönemez. Anne kuş, yerde çırpınan yavrusunu çaresizce izler ama yapabileceği bir şey yoktur. Yavru şanslıysa bir kanadı kırılmıştır yalnızca, birileri bulur, götürür ve iyileştirir. İyileştikten sonra uçmayı öğrenir ama yuvaya dönmesi imkansız olmuştur. Yolunu kaybetmiştir çünkü."

"Anne kuş yavrusunu aramaz mı peki?"

"Bilmiyorum, sanırım benim yaptığım gibi o da arar. Ama kendi sorumsuzluğu yüzünden yuvadan ayrılan bir yavruyu geri getirmesi imkansızdır artık. Yavru, seçimini yapmış ve kendi kanatlarıyla uçmayı öğrenmiştir."

Son cümleyi söylerken sesinin titrediğini duydum. Bu hikayeyle, babamla aralarında geçenleri kısaca anlattığı için sessiz kalmayı tercih ettim. Gözlerinden akan bir damla yaş gördüğümde içimden gelerek uzanıp sildim ve karşılığında titrek bir gülümseme aldım.

Yüzüme bakıp merakla sordu. "Arda ile birbirinizi gerçekten sevdiğinize inanıyor musunuz?"

Ani soru karşısında bir an şaşırdım. Konuşabileceğimi hissettiğimde cevap verdim. "Evet babaanne. İkimiz de eminiz."

"Kendini hiç hata yapıyormuşsun gibi hissettin mi?"

Dürüst olmam gerektiğini, böylece içimdeki bazı karmaşalardan kurtulabileceğimi düşündüm. Aksi halde, yüreğimdeki ağırlığın bir kısmından kurtulamazsam, patlayacak gibiydim.

O nedenle kelimelerimi özenle seçerek konuşmaya başladım. "Bazen tecrübesizliğimden, bir erkekle bir ilişkiyi yürütmeyi bilmediğimden, bazı hatalar yaptığımı hissediyorum ama öğrenmeye çalışıyorum. İlişkimiz çok hızlı ilerliyor, bir ay gibi çok kısa bir süre içerisinde ne olduğunu anlamadan arkadaşlığımız ciddi bir boyut kazandı. Oysa daha flört etmeye bile alışık değildim."

"Yani bu çocukla işin ciddiyete gitmesi sence hata, öyle mi?"

Hemen atıldım. "Hayır, hızlı gelişmesi dışında Arda ile hata yapıyormuşum gibi gelmiyor."

"O zaman işleri aceleye getirdiği için Arda'ya kızma. Senin için doğru kişiyi bulduğunda harekete geçmek yapacağın en akıllıca şey olur. Onun da yaptığı bu. Fırsatı kaçırırsan, ömür boyu bunun pişmanlığını yaşarsın."

"Pişman olmayı ben de istemiyorum babaanne."

"Peki, sence Arda senin için doğru erkek mi? Sevmek ayrı, doğru kişiyi sevmek apayrı çocuğum. Aradaki farkı anlayabiliyor musun?"