Apart samen zijn. Twilight wereld

22. La Tua Cantante

Eva en Chris liepen hand in hand het schattige huisje binnen. Bella zat klaar op de bank in een perfecte rechte houding. Eva had Chris ook nooit betrapt op een in elkaar gedoken houding. Chris lachte zacht en Eva wist dat hij nog bij haar was. Edward ging naast Bella zitten en wreef liefdevol over haar arm. Hij wees naar de twee stoelen voor zich als gebaar dat ze mochten zitten. Eva nam de stoel met de leuning aangezien Chris die toch niet nodig had. Ze keek naar het tafeltje in het middel waarop een Nederlands- Engelse woordenboek lag. Eva glimlachte even. 'Ik wilde al een tijdje een nieuwe taal leren. Nederlands lijkt mij op dit moment wel handig.' zei Bella alsnog in het Engels. Niemand zou in een dag de Nederlandse taal kunnen leren. Zelfs niet een vampier. Eva keek naar Chris die knikte.

'Laten we gewoon Engels praten. Chris zit in mijn hoofd en vult aan als ik woorden niet begrijp. Ik neem aan dat Edward dat ook zou doen, mocht hij iets opvangen.' Edward knikte. 'Ik hoop niet dat jij je buitengesloten voelt, Bella. Mocht het niet werken dan, zal Chris zich vandaag moeten inhouden.' Bella glimlachte: 'Maak je geen zorgen. Met Edward in de buurt ben ik gewend om een gesprek half te volgen. Maar mocht jij het irritant vinden dat de jongens in je gedachten spitten moet je maar even een seintje geven. Dan gooi ik mijn schild over je heen.' zei Bella waarna ze een knipoog gaf en Eva moest lachen. 'Zou dat werken?' vroeg Chris snel. 'Eén manier om er achter te komen.' Bella sloot haar ogen en schoot ze weer open. 'Chris?' vroeg Eva in gedachten en ze kreeg geen antwoord. Ze keek Chris aan die grote ogen opzette. 'Ik sta niet meer in contact met je.' zei hij bijna teleurgesteld. Eva lachte: 'Kop op, je weet dat je er straks weer in zit.' 'Ik ben er weer.' zei Chris. 'Welkom terug, ik begon bijna te denken dat ik normaal was.' Ze keken elkaar stralend aan en Edward kuchte om aandacht te krijgen.

'Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet?' vroeg hij nieuwsgierig. Eva wachtte tot dat Chris het verhaal zou starten, maar dat deed hij niet. Hij keek haar alleen aan. 'Ik was aan het wandelen in het bos. Ik was een beetje de weg kwijt. Ik had waarschijnlijk mijn enkel verstuikt en kon niet meer erop steunen. Ik dacht een snellere weg te vinden, maar raakte alleen nog maar meer verdwaald. Uiteindelijk ben ik tegen een boom aan gaan zitten en toen zag ik Chris.' Eva zei de laatste zin met een glimlach die ze niet kon bedwingen. Hoe anders zou haar leven zijn als hij er toen niet was geweest. 'Ik was aan het jagen met Kathy en Hidde. Zij waren verder op samen aan het drinken toen ik Eva zag zitten. Ik was nog steeds aan het jagen, maar door de connectie die ik met haar had verloor ik mijn concentratie. Mijn gave was meteen op haar ingesteld en ik voelde wat zij voelde en hoorde wat ze dacht. De verwarring, de pijn en liefde wat van haar af kwam. Ik had Kathy en Hidde gevraagd om afstand te houden en heb haar begeleid naar de auto.'

'Dit is de eerste keer dat we echt kunnen vertellen hoe het ging.' zei Eva blij. 'Was je niet bang toen je hem in een aanvalshouding voor je zag staan?' vroeg Edward die niet alleen in woorden het verhaal meekreeg. 'Ja en nee. Ik was helemaal onderste boven, maar iets zei tegen mij dat ik moest wegrennen. Ik ben dol blij dat ik dat niet heb gedaan.' zei ze maar uiteindelijk. 'Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?' vroeg Chris aan Bella en Edward. 'Heel saai op school.' begon Bella. 'Ik was nieuw in Forks en kreeg van klasgenoten uitleg over de Cullens. Ik was ook meteen onderste boven van Edward.' bevestigde ze aan Eva. 'En ik kon haar als enige niet horen denken. Ik had dat nog nooit meegemaakt en toen...' Edward pauzeerde even. Of het nu was voor dramatisch effect of omdat hij het in goede bewoording wilde zeggen wist Eva niet. 'Toen rook ik haar bloed. Zij was mijn 'La Tua Cantante' en ik had al een meer dan twee weken niet meer gejaagd. Ik kon mij nog net bedwingen..' 'Wacht!' riep Chris verbaast. Luider dan zou moeten in de aanwezigheid van twee vampiers en Eva die dicht naast hem zat. Zijn ogen waren groot van geschoktheid. 'Bedoel je dat..' meer woorden kwamen niet uit zijn mond. Niet dat het nodig was met Edward die alleen maar knikte. Chris liep zonder iets te zeggen de kamer uit naar buiten. Eva hoorde hem niet meer in haar hoofd, blijkbaar was er iets gebeurd wat zijn concentratie zo heeft doen breken dat hij haar connectie was verloren. 'Waar is hij naar toe?' vroeg Eva nog van stomheidverslagen. Had hij haar nou echt echter gelaten bij een stel vampiers?

Edward moest even glimlachen. 'Hij is er zo weer.' Eva keek naar de deur. 'Hij heeft net iets te horen gekregen waar hij goed over na moet denken. Iets wat jullie relatie zal veranderen.' vervolgde Edward. Eva keek Bella en Edward aan. 'Wat is La Tua Cantante?' 'Misschien wil Chris het jou zelf uitleggen.' zei Bella terwijl Edward wilde beginnen met uitleg. Ze wisselden een blik. Eva zuchtte: 'Als hij dat zou willen, was hij wel gebleven. Dus vooruit zeg het maar, naar gisteren maken jullie mij niet bang.' Een beetje gemeen van haar om over gisteren te beginnen, maar het leek te helpen. Edwards gezicht stond gelijk beschaamd en begon langzaam aan zijn uitleg. 'La Tua Cantante is een uitdrukking in het Italiaans wat 'jouw zanger' betekend. Een term wat wordt gebruikt als het bloed van een mens lekkerder ruikt dan andere mensen. Het komt zelden voor. Veel vampiers zullen het nooit meemaken. Bella was mijn zangeres, het was alsof zij speciaal voor mij gemaakt was. Haar bloed rook honderd keer lekkerder voor mij dan voor andere vampiers.' Het was even stil toen Eva in haar hoofd de puzzelstukjes begon te leggen. 'Dus je wilt zeggen, dat toen Bella mens was je méér zelfbeheersing moest hebben als bij andere mensen? Dat het nog moeilijker voor je was dan Chris bij mij ervaart?' Edward knikte. 'Ik zou niet zeggen dat hij het niet moeilijk heeft, maar mijn zelfbeheersing moest extreem zijn om Bella in leven te houden.' Eva zuchtte: 'Chris vertelde mij dat hij vooral wilde weten hoe je haar kon weerstaan. En nu komt hij erachter dat je veel meer kracht moest gebruiken dan Chris nu. Ik neem aan dat Chris denkt dat hij een lafaard is dat hij geen risico's durft te nemen?' gokte Eva. 'Nee dat is het niet alleen, hij kan het zich niet voorstellen. Maar dat moet je hem zelf maar vragen.' zei Edward. Eva voelde een steek in haar hoofd.

'Sorry dat ik mij liet gaan. Ik ben er met dertig seconden weer.' Eva zuchtte. 'Het is al goed. Tot zo.' Eva keek naar Bella en Edward. 'Hij is er zo weer.' Edward had het al gehoord. 'Wil je iets drinken, Eva?' vroeg Bella en ze was al in de kleine keuken. 'Water is prima.' antwoordde ze. Toen Bella het glas neerzette kwam Chris rustig de kamer binnen gelopen en ging ook rustig zitten. 'Sorry.' Zei hij nog een keer tegen Eva waarna hij nogmaals zich herhaalde en Edward en Bella aankeek. 'Edward heeft het mij uitgelegd hoe zeldzaam zoiets is. Ik begrijp waarom je even weg wilde.' zei Eva. 'Ik snap het volkomen. Ik zou ook weggelopen zijn van verbazing.' bevestigde Edward. Eva en Chris keken elkaar net iets te lang aan dan normaal is in het bij zijn van anderen. Chris probeerde waarschijnlijk Eva's gedachten te lezen of haar gevoelens te voelen. Eva keek Chris aan om mijn stemming te peilen. Ze wendde gedachteloos en gelijk hun blik weer naar de vampiers voor zich.

'Jullie zijn een bijzonder stel.' merkte Edward op. Voordat Eva en Chris iets konden zeggen was Bella hun voor. 'Wat bedoel je?' Edward keek met priemende ogen naar Eva en toen weer naar Chris. 'Hoelang kennen jullie elkaar?' was zijn vraag uiteindelijk. Eva raakte haar ketting aan en antwoordde: 'Ongeveer honderddagen.' waardoor Chris en Eva beiden een kleine glimlach kregen en dachten over hun gesprek van vanochtend. Edward liet niets merken van hun onderonsje en vertelde waarom hij ze bijzonder vond. 'Het is alsof jullie volledig op elkaar aansluiten. Ik begrijp dat het vanaf Chris zijn kant gemakkelijk is, omdat dat hij kan inspelen op Eva's gevoelens en gedachten. Maar Eva, jij communiceert net zo bijzonder met Chris. Niet op een speciale manier, maar alsof jullie elkaar honderd jaar kennen in plaats van dagen. Het doet mij denken aan Carlisle en Esmé.' Eigenlijk was het een soort compliment, maar Eva dacht dat er iets mis met haar was. Waarop Edward en Chris simultaan 'Nee' zeiden.

'Het heeft vast te maken met wat Jasper wil bespreken met ons.' zei Chris. 'Mijn rare afwijking.' zei Eva en knikte bevestigend. Bella moest zacht grinniken: 'Zo dacht ik ook altijd toen Edward mijn gedachten niet kon horen.' Eva glimlachte haar tegemoet en nam een slok van haar water en wist dat er nu echt een gesprek zou volgen.