Δεν είναι τρομερά εντυπωσιακό;
Πώς ένας άνθρωπος μπορεί
να ξυπνήσει όλα τα ένστικτα
χωμένα βαθιά μέσα σε
χαρακώματα του είναι σου;
Να σου προκαλέσει ανάγκες που
ως τότε καν δεν είχες φανταστεί;
Να σε εμπνεύσει;
Να διεγείρει όλες σου τις αισθήσεις
με μια κίνηση, ένα νεύμα,
μία λέξη, ένα άγγιγμα;
Να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση
πως έγινε κομμάτι σου μέχρι
κι εσύ ο ίδιος να το θεωρήσεις
αδιαμφισβήτητη αλήθεια;
Η φαντασία οργιάζει
με το που εισέρχεται
η μορφή του στο μυαλό σου
και εισχωρεί στις σκέψεις σου.
Παίρνει τον έλεγχο και
δημιουργεί μια πραγματικότητα
για την οποία είσαι διατεθειμένος να παλέψεις.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ναυάγια
PoetryΉτανε κάποτε ένα πλοίο˙ ξεκινούσε το παρθενικό του ταξίδι. Βγήκε στ' ανοιχτά. Η θάλασσα: το σπίτι του, τα κύματα: οι φίλοι του, οι αφροί: τα στολίδια του. Το πρόδωσαν και το άφησαν βουλιαγμένο, να συνεχίζει να δοξάζει και να ατενίζει το μεγαλείο του...
