Kapitel 61

243 6 2
                                    

LEA'S POV:

We are watching Nicole soundly asleep. Akala ko talaga kung napaano na si Nicole, nilagnat lang pala kasi pinayagan daw ng kambal na maglaro sa initan. Ayun natuyuan ng pawis tapos naambunan pa. I almost got  a heart attack the moment na umiyak yung kambal and they are just saying sorry.

They can't call their Abu daw kasi, buti andito sina Manang kahit papaano naayos si Nic habang wala pa kami. 

--

Paglabas ko nagulat ako kasi yung kambal hinihintay akong lumabas sa kwarto ni Nic, pugto at naiyak pa din sila. Akala siguro nila galit ako, like its part of growing up. Hindi naman maiiwasan ang magkasakit. Atleast nga kahit papaano naranasan ng kapatid nila ang ganun because to be honest 1 or 2 lang ang nakakalaro nito sa states.


They pulled me for a tight hug, and when I say tight. As in mahigpit talaga, I asked them to let go of me already and dun na lang kami sa dining mag - usap. Yup pinauna na namin si Nic bago kami kumain.

They are still saying sorry habang ako natawa na lang.

"Ma! Why are you laughing?" said Andres.

Eh kasi naman, ano bang iniiyak nyo? Nilagnat lang naman si Nic. The two of you almost gave me a heart attack nung nagso - sorry na lang kayo akala ko tuloy na kidnap na si Nic!

"Mommy its our responsibility po kasi to take good care of Nic." Tash.

That is totally fine anak, actually I wanted to thank you both.

What!?

The three said in unison na akala mo may speech choir na nagaganap sa harap ko, yup the three of them even their Dad was shocked 'bout my statement.

" B- bakit naman po Mommy?" Tash.

Being sick is part of growing up and you actually made her happy kahit nagkasakit siya. Sa states swerte na siya to play with 2 kids. She never experienced that until the two of you let her. So I am thanking you guys.

Ah okay.


Kailangan ba talagang sabay sabay kayong tatlo pag sasagot or magrereact sa statements ko?

Hindi naman, nagkataon lang Babes!

--

Anyway guys, I am waiting for Valentine's Day kasi malungkot talaga ang story na to masaya lang sa una pero malungkot in the end parang kayo lol HAHAHAHHA. Thank you guys so much for reading and voting. Godbless and love lots!😘

HISTORY IS ALL YOU'VE LEFT MEWhere stories live. Discover now