Chapter 24

112 6 1
                                    

Chapter 24: we can't be together..



"L-lucas?" I suddenly felt bad, it feels like I committed a crime, he just smiled at me before walking away.





"Lucas! Wait" I started to chase him but then I felt Quenji's hand on my wrist, he's stopping me from leaving, inalis ko ang pagkakahawak niya saakin at tumakbo sa direksyon ni Lucas.






"Lucas, stop right there!" I shouted, nakakalayo na siya saakin, ang bilis niyang mag lakad na kahit tumakbo na ako ay nahihirapan akong abutan siya.







"Ouch!" Angil ko, nag kunwari akong nadulas para mapansin niya, hindi nga ako nagka mali at agad agad niya akong nilapitan.






"Kat! Are you okay? Masakit? Saan?" He worriedly asked, he immediately carry me in a bridal style and brought me to the nearest bench in the field, inupo niya ako doon at chineck ang paa ko.







"I was joking, hindi mo kase ako pinapansin" I said, his expression change and avoided his gaze to me.






"Lucas-"






"I know kat, I know, you still love him right? Walang mali don, I'm sorry if I am acting like this" ramdam ko ang sakit ng pag bigkas niya sa bawat salita, hindi ko maintindihan yung sarili ko na parang nakagawa ako ng mali sakaniya.






"We both have nothing to do with each other aside from our family are partners, so wala akong karapatan sayo kat, kaya wala rin sana akong karapatan makaramdam ng sakit pero sorry kase hindi ko maiwasan.." Tuluyan ng tumulo ang luha sa mata niya, agad niya itong pinunasan at umiwas ng tingin.






"Lucas I'm sorry.." Sambit ko, hindi malaman kung anong sasabihin pero kusa nalamang iyon lumabas sa bibig ko.






"No, no, please don't, hindi mo kasalanan, I chose this, I chose to be like this-"






"I wasn't trying to get back on him...I was full of emotions earlier, nilabas ko lang yung sama ng loob ko" Sambit ko, ngumiti lang ito sakin ngunit hindi nag bago ang malungkot na expresyon niya, I bit my lips, felt guilty, I should have not let him do this in the first place, dahil masasaktan lang siya.







"Go back to class now" Sagot nito sa sinabi ko habang pinupunasan ang luha, he smiled at me as assurance na he's okay, but that doesn't convince me.






" e ikaw?"






"Uuwi ako, magpapahinga lang, I'll see you tomorrow" Nakangiti pa rin nitong sagot, lumapit ako sakaniya at nilahad ang kamay ko sa harap niya.






"Key?" Sambit ko, nagtaka ito sa sinabi ko.






"Your car key, I'll drive you home" Sambit ko, natawa naman siya agad ng mahina.






"Kaya kong mag drive, tsaka trabaho ko yan hindi ba? Sige na pumasok ka na-"






"Please, let me drive you home, I wanna see your house too, you've been to my house, I haven't seen yours so let me drive you home, wala na rin akong gana pumasok" Hindi ko na siya pinatapos magsalita at dinugtungan ko na iyon agad, nagdadalawang isip pa ito ngunit binigay niya rin agad.






Crushes (EDITING)Where stories live. Discover now