Gjithmone ti.

Kapitulli 26

Si fillim uroj qe te gjith ju qe do e lexoni te jeni mire. Nuk doja ta lija historin me aq pak pjese,keshtuqe vendosa ta rikthej serish.❤️
Shihemi me pjeset e tjera
🌸❤️

Gjithcka ishte bere nje lemsh i vertet. U aksidentuam nuk kishim makine te riktheheshim ne qytet,ne mendjen time verviteshin mendimet sesi Paolo ishte larguar nga nje krim qe duhet ta paguante,Xhejmsi me kerkonte falje gjate gjjth kohes per faktin qe me kishte genjeyer,por zemra ime nuk e falte dot..
U cova ne mengjes,u vesha pa bere zhurem dhe doja te largohesha pa me degjuat Xhejmsi.

- Ku po shkon? - me pyeti Xhejmsi pergjumesh.
- Kam therritur nje taksi,do kerkoj Paolon.
- Me prit te behem gati edhe une,e kerkojm se bashku.. - me tha zemerthyer.
Zbrita shkallet me shpejtesi,dhe po e prisja jasht.
- Erdhi taksia? - tha xhejmsi duke veshur xhupin e lekures e duke u dridhur nga i ftofti.
- une jam ketu,nuk kam ikur akoma keshtuqe i bie qe nuk ka ardhur.
Qeshi butesisht dhe me hodhi doren ne qafe.
- Nuk kam harruar asgje - dhe ja largova doren.
- Evisen!
Nuk dinim nga do ja nisnim per te kerkuar per Paolon,thjesht pritem taksin,erdhi na mori dhe po shikonim rrugen,thua se ai do rrinte rrugve.
Zbritem nga taksia,dhe perpara nesh rastesisht po degjohej zeri i nje tv. Sigurisht ne gjuhen angleze.
" Te dashur miq ju njoftojm per lajmin e fundit qe ka shokuar te gjithe boten. 20- vjecari me iniciale P.M ka tentuar te vrasi veten,dhe tashme gjendet ne gjende te rend ne spitalin kryesore te qytetit,thuhet se ka goditur veten me arme te ftohta. "

Me erdhi shum keq ne fillim,por pastaj mendova qe kishte aksidentuar mamane time,isha e sigurt qe e kishte ber pa qellim,dhe me shpirt e fala,ishte ne momentet e fundit te jetes se tij,kapa xhejmsin per dore dhe vrapova drejt spitalit.

- Pershendetje,ne cfare dhome ndodhet Paolo? 20-vjecari qe ka tentuar te vetvritet?
- Eshte ne reaminacion e dashur. Ju lutem uluni prisni.

Mbas 3 ore pritjeje,pame qe nga nje der blu,doli nje doktor qe fshiu djerset nga lodhjet , xhejmsi vrapoi drejt tij.
- Eshte mire?
- Per momentin po,i kemi hequr plumbin por 48 oret e tjera jane te rrezikshme.
- Mund te flasim me te?
- Po patjeter,mos e lodhni shume.
Shkuam drejt dhomes se tij,te trishtuar,hapem deren ai ishte ne gjume.
- Paolo,oh zot si je katandisur,paolo nuk e di kush ishte arsyeja qe nuk u dorezove per aksidentin qe i shkaktove mamas sime,kushdoqoft ajo arsye e di qe nuk e ke ber me qellim,une te fal! Shpresoj ta degjosh kete gje!
Loti i rrodhi nga faqet,dhe filloi te levizte gishtat.
- Ev.. E... Evisen .. me fal .....- filloi te therrsite me shume veshtersi,dhe per nje moment nuk therriti me.. Rrahjet e zemres po fillonin te uleshin ..
Tek dera e dhomes se Paolos,po degjoheshin te qara dhe te bertitura njekohesisht,e kuptuam qe ishte mamaja e tij dhe dolem jasht .
Prej dore kishte nje djale te vogel diku tek 5 vjec qe shikonte si i hutuar spitalin,dhe qe ishte gati te plaste ne te qara nga gjendja e renduar e nenes se tij.
- Doktor ju lutem me thoni qe djali im eshte mire ju lutem,un nuk jetoj dot pa te,tlutem o zot me merrni mua jo djalin tim! - fliste dhe qante mamaja e tij.
Shpertheva ne lot per gjendjen e rend,nuk doja tja shkatarroja jeten e Paolos,e per me teper te thyeja zemren e nje nene. Keshtuqe vendosa ta falja,dhe te lija gjithcka ne te shkuaren.
- Djali eshte mire per momentin,nese vazhdon te jet gjall per 48 ore ateher shpeton... Vetem se njeren kemb nuk do e ndjej me,pasi plumbi ka prekur rend njeren kemb.
Nenes se tij i ra te fiket,kishin kaluar 12 ore,Paolo ishte mire,ishte ende ne jete,po luteshim qe te rezistonte edhe per oret e tjera. Vellai i tij i vogel 5 vjecar qendroi me mua dhe Xhejmsin..