Gjithmone ti.

Kapitulli 17.

                    Xhejmsi
Nderkohe qe po kthehesha per ne shtepi,degjova telefonin qe me ra mendova se ishte Evisena dhe nuk doja ta hapja. Kur degjova qe po binte disa here,e hapa dhe ndalova makinen.. Ishte Kejsi.
- Xhejms,Evisena eshte ne spital.- me tha me zerin e saj qe dukej qe po qante.
- Pse? Ca ka ndodhuuurr?- fillova te tensionohesha,me zuri paniku dhe frika. Pa e pytur me shume se cfare kishte ndodhur e pyeta direkt:
- Ca spitali jeni?
- Spitali "heartbeat". Te lutem nxito.
Po ecja si i cmendur,saqe desh u perplasa me disa makina nga shpejtesia..
Hyra brenda ne spital dhe fillova te kerkoja me sy Kejsin.
- Pershendetje,Evisena Grej. Ca dhome eshte? - pyeta recepsionisten.
- Eshte ne reaminacion zoteri,vajza ka perplasur koken,dhe duhet t'i bejen nderhyrje pasi ka humbur shume gjak. Ju lutem uluni prisni.
- Xhejmsss..- me therriti Kejsi.
- Kejs,ca ka ndodhur? Pse eshte ne kte gjendje? Kejss foool?- dhe e kapa nga krahet qe ta beja te fliste nderkohe ajo vazhdonte qante.
- Dergojeni ne dhome vajzen. - ishte doktori dhe Evisena ne krevat ne gjume u afrova drejt saj..
- Evisen,shpirt,c'ndodhi me ty? Hapi syt. Un jam ketu,gjithmone do jem. - dhe e puthja ne balle.
- Vajza eshte mire,nuk ka probleme serioze,vetem se duhet te ket kujdes her tjera,sepse mund ti ndodhi ndonje problem serioz. Ne darke mund te kthehet ne shtepi.
E mora doktorin vecmas vetem kur degjova zerin e Evisenes..
- Xhejms.. - zeri i saj i pergjumur.. Dhe me kapi doren.
- Ktu jam,fli mos e lodh veten.- dhe i putha duart.
- Me ke falur?- dhe nisi te qante..
- Shtttt! - e putha serish ne ball dhe isha gati te qaja dhe un me te.
- Eh dashuria!- tha doktori dhe iku duke qeshur.
Njera nga infermieret i beri serumin Evisenes,dhe e zuri gjumi..
Po e shikoja me kujdes,e kisha ber te vuante kaq shume,i kisha bertitur kur sduhej,e vetmja femer qe me ka dashur keshtu sic jam. E putha serish dhe serish dhe u shtriva tek ajo ne krevatin e saj.
- Mund te hyjme?- ishte Kejsi dhe Stejvi.
- Po,hajdeni.- u cova nga krevati i Evisenes me veshtersi dhe nisa te bisedoja me ta.
- Komshia jone,Niki,kishte lajmeruar ambulancen,e kishte pare duke qare me pas ishte rrezuar ne toke..  - tha Kejsi.
- Dhe i gjith eshte faji yt.- me tha Stejvi.
- Degjo mos guxo te flasesh me,ose dil nga dhoma.- dhe e ngjesha pas murit Stejvin.
- Me lesho!
- Djema qetesohuni! Nuk eshte faji i askujt,doktori tha e ka nga tensioni,nga lodhja..
E leshova Stejvin dhe shkunda duart.
- Uj... Uje.... - ishte zeri i Evisenes,qe po tentonte te fliste..
- Kejs uj!
Mora goten dhe fillova ti jepja uje.
- te pihet me?
- Jo,mjafton.-me pa ne sy dhe me qeshi. E putha fort ne qafe.
- E ke mire keshtu jastikun?- dhe fillova ti levizja jastikun qe te ndjehesh me rehat.
- Po Xhejms.. - dhe qeshi.
- Cohu,dalim presim jashte.- i tha Kejsi Stejvit. Stejvi perplasi deren fort kur doli..
- Je me mire? Ca ndodhi me ty? He Evisen? Me trego..
- Une... Nuk e di.. Mbaj mend qe dola nga makina jote dhe me ra t fiket nuk e di cme ndodhi,por jam mire .. Me duket sikur kam goditur koken diku. Jam e torrullosur.
- E ke goditur ne fakt.
- Me ke falur,Xhejms?- dhe nisi te qante serish..
- Deshiron te hash dicka?
- Pse me nderron tem?
- Te haet apo nuk te haet?
- Nuk me haet.
- Domethene nuk me ke falur?
- Po dal dy sekonda jashte,te flas me Klaren..
Dola jashte dhe fola me Klaren.. Dhe e solli Alesio ne spital.
Hapa deren dhe hyra bashke me Klaren.
- Evisenaaa... !- ishte zeri si beb i Klares,dhe vrapoi per te perqafuar ate.
- Klara,zemra ime e vogeel.- dhe e perqafoi ate.
- Eja ulu ketu afer meje,pa me trego cke bere kto dite.
- Po dal dy sekonda jashte. - dhe dola jashte. Mora frym thelle disa here,dhe vendosa duart mbrapa kokes.
Ika ne shtepine e Evisenes per te marre disa rroba per te,sepse doja qe te qendronte ne spital sot,qe te ishte me e sigurt. Kur hyra pashe dhomen e saj qe kishte perplasur cdo gje ne toke dhe fotografine tone e kishte hedhur ne toke.. Mora rrobat tentova ta rregulloja dhomen por me kot.. Ishte katastrof.... Ne nje cep te komedines pash nje leter te bardhe me shkrim,nuk jam tip kurioz po letra me beri kurioze..
Mami,sot u zura per here te pare shume keq me Xhejmsin,ishte faji im,ai me tha qe sdo me fali kurr. Ai me goditi sot. Por un durova sepse nuk dua ta humbas ti e di qe e dua shume,nuk kam jet pa te,uroj te vdes sesa te jetoj nje jete pa te. Ai me bertiti serisht sot,si gjith heret e tjera,u kthye ne perbindesh,me futi friken sot Xhejmsi ma' nuk e kisha pare asnjeher aq te acaruar.. Droga po e shkatarron ate,po e kthen kundrejt njerezve dhe kundrejt meje. Por un do luftoj,do e bej ate te heqi dore nga droga do duroj cdo gje,vetem ai te largohet nga droga. Me kujtohet si sot kur me the para se te dilje nga shtepie " Kush do e marri valle vogelushen time,me ke do bjer ne dashuri e embla ime" , tashme ti me shikon nga larte dhe e di se ke dua. Dhe ai me do per kete jam e bindur,me mungon shume mam do doja te kisha prane ne keto momente,ta ndjej mungesen cdo dite e me shume.
Palosa letren,dhe ne cepat e letres kishte shenja lotesh,e kisha shkatarruar kete njeri.. Une e dija vrasesin e mamas se saj,por nuk mund te vertetoja asgje sepse Paolo nuk dukej asgjekundi.
- Cben ne dhomen e saj?- ishte Stejvi. - Ti nuk ke me pune me te rriji larg.
Nuk i fola vetem kur erdhi me kapi prej krahu.
- Oppp! Djal i mbar! Kujdes me duart dhe hiqmu sysh!
- Ajo eshte ne spital per fajin tend.
Nuk i fola me gjate sepse e dija qe do perfundonim duke u zene ne grushta mora rrobat dhe dola nga dhoma ..
Gjith rruges po mendoja per te,per cdo dhimbje qe i kisha shkaktuar,pavarsisht se nuk e kisha verejtur qe e kisha lenduar kaq shume..
- Zoteri,Xhejms?- ishte zeri i nje burri por kur ktheva koken ...

Mbaroi dhe pjesa tjeter,si iu duk? Uroj t'ju ket pelqyer❤.