Coffee Fate

CHAPTER 21

"Kamusta ka na Dash? Baka naman masyado mo nang pinapagod ang sarili mo sa pagtatrabaho?" tanong ng kanyang ama habang kumakain.

"Hindi naman 'Pa. Hindi rin naman ganoon kahirap ang ginagawa namin sa shop. Depende na lang kung maraming customers," nakangiting tugon niya.

"Mabuti naman kung gano'n. Kailan mo nga pala balak bumalik sa pag-aaral? Dapat nag-enroll ka na nitong nakaraang enrollment. May naipon na rin ako na nakalaan talaga para sa pagbabalik-eskwela mo."

"Naku Papa, hindi na ho kailangan. Itabi niyo na lang yun. May naipon na rin naman po ako eh. Tsaka mas mabuti na ring sa susunod na sem na lang ako pumasok para mas mapaghandaan ko pa."

"Sigurado ka ba, anak?"

"Opo." Malawak siyang ngumiti.

Nang matapos maghapunan ay si Dashnielle na ang nagpresintang magligpit ng pinagkainan para naman makapagpahinga na ang kanyang mga magulang. Matapos iyon ay nagtungo na rin siya sa sala at nakipanood na rin ng t.v.

Mayamaya pa'y nakaramdam na siya ng antok kaya naman nagdesisyon na siyang maunang matulog. 

"Mauna na po ako sa taas. Maaga pa kasi ang pasok ko eh. Magpapaalam na lang ako sa boss ko na baka pwedeng agahan ko ang out ko bukas." Gusto rin kasi niyang masulit ang mga araw ng bakasyon ng kanyang ama.

"Sige 'nak. Pahinga ka na," wika ng kanyang ina.

"Nga pala Dashnielle..." biglang saad ng kanyang ama.

"Po?"

"Di ba day off mo naman sa Sabado?"

"Opo. Bakit 'Pa?"

"Kasi bago ako umuwi rito, sinabihan ako ng amo ko na isama ko raw kayo sa kanila sa Sabado. Para naman daw makilala din nila kayo. Ni minsan daw kasi ay hindi ko pa kayo naisama roon lalo na kapag may mga okasyon."

Naalala niya na marami na ngang pagkakataon na iniimbitahan sila ng mga amo ng kanyang ama lalo na kapag may okasyon sa mga ito. Nagkakataon lang talaga na may mga kailangan silang gawin o di kaya ay may pasok siya.

"Sige 'Pa. Ayos lang naman ho sa akin. Wala naman ho akong pasok no'n."

Ngumiti ang kanyang ama. "O siya sige na. Matulog ka na para may sapat kang lakas bukas. Good night."

"Good night din sa inyo." Umakyat na siya at nagtungo sa kanyang kuwarto. Para sa kanya ay magandang pagkakataon na rin iyon upang makilala ang mga mababait at mabubuting amo na pinagsisilbihan ng kanyang ama.

*****

Dumating na nga ang araw ng Sabado at handa na rin ang mga gamit na dadalhin nina Dashnielle papunta sa bahay ng mga amo ng kanyang ama. Nang malaman kasi ng mga ito na matutuloy na ang pagpunta nila roon ay sinabi na rin ng mga ito na doon na sila matulog upang hindi na sila masyadong mapagod sa sunud-sunod na biyahe. Tinawagan din ng mga ito ang kanyang ama noong Huwebes upang ipahiram ang sasakyan para hindi na sila mahirapan sa pagpunta roon. Laking pasasalamat talaga niya na ganoong kabubuting tao ang pinagsisilbihan ng kanyang ama.

Nang maayos at handa na ang lahat ay umalis na rin sila. Ayon sa kanyang ama ay dalawa't kalahating oras ang biyahe bago makarating sa bahay ng amo kaya sinabihan sila nito na matulog muna. Medyo maaga rin kasi silang gumising upang makapag-ayos ng gamit. Mukhang inaantok pa nga si Buknoy kaya naman makalipas lang ang ilang minuto ay nakatulog na rin ito. Si Dashnielle naman, sa halip na matulog ay nagpasya na lamang pagmasdan ang mga nadadaanan nila. Iyon talaga ang paborito niya sa mahahabang biyaheng katulad noon, ang namnamin ang magagandang tanawing kanyang nakikita. Naisipan din niyang magkutingting muna ng cellphone, pampalipas oras din. Binuksan niya ang kanyang facebook account at nagbrowse ng news feed. Hindi siya masyadong active sa social media. Minsan, depende lang sa trip niya. Habang nagbabasa ng mga nakakatawang memes ay bigla siyang may natanggap na notification. May nagsend sa kanya ng friend request na bahagya niyang ikinabigla.