Marked Series 3: Breathing to Smile (COMPLETED)

Chapter Fourteen

NAGISING siya na masakit ang kanyang katawan, lalo na ang likod ng kanyang ulo na para bang humiga siya ng isang libong taon. She groaned inwardly as she pressed her eyes tighty, naalala niyang kasal niya pala ngayon kaya pala ganito kabigat ang ulo niya. She opened her eyes and found out na wala siya sa kanyang silid. She look at herself at ganoon nalang ang kaba niya ng mapagtantong hindi sa kanya ang suot niyang damit, she is dressed decently but she knew there is something wrong in her body.

Natutop niya ang kanyang mga labi ng unti-unting bumalik sa kanyang balintataw ang nangyari noong isang gabi. Yael drugged her and claimed her- napatingin siya sa daliring may mabigat na bagay. Hindi siya nananaginip dahil nasa daliri niya ang mark ni Yael and he said something that relates to today. After he drugged her he said she can move her body after twenty four hours. Umupo siya ng tuwid and she can ibig sabihin ay lumipas na ang isang araw?

"Yael!" nagbabakasakaling tawag niya dito kahit paos na ang boses niya. Isang libo't isang milyon ang kabang nararamdaman niya ng mga oras na iyon. Pati ang mga imaheng nabuo sa kanyang utak. Tumayo siya at hinanap ang binata hindi niya alintana na medyo masakit pa ang baghaging iyon ng kanyang katawan.

Wala si Yael sa loob ng penthouse nito. Napatingin siya sa digital clock na nasa kama at napagtantong iba na ang petsa sa inaasahan niya. Muli siyang napahagulgol, lumipas na ang isang araw at ibig sabihin ay hindi na matutuloy ang kanyang kasal.

Nang marealized iyon ay agad siyang tumayo at walang sabi-sabing lumabas ng building, pumunta siya sa kanyang apartment at ganoon na nga ang panlulumo niya ng makitang halos basag na ang mga gamit niya doon. Gulong-gulo ang buong bahay na para bang dinaanan ng bagyo, there were bullets on the sides of the wall ibig sabihin pinaulanan iyon ng bala. And only the Sevilla's can do that kung nakaya nila itong gawin sa bahay niya ano pa kaya ang pwedeng gawin ng mga ito kay... oh gosh! Si Yael! Baka anong ginawa nitong kaestupiduhan.

Agad siyang naligo at nagbihis bago hinanap ang kanyang cellphone na nasa ilalim ng kanyang kama. Maraming missed calls and text messages na parang isang taong naipon. Almost all of them are from Francis and Don Victor and then the new ones were from her friends.

Bago pa man niya mabuksan ang isang message upang basahin ay may tumawag na, si Bree. Nanginginig ang boses na sinagot niya iyon.

"Bree?"

"Thanks God you are okay bakit ngayon mo lang sinagot ang phone mo kanina pa kami alalang-alala sa iyo. Where are you now?"

"Nasaan si Yael?" hindi niya ito sinagot bagkus ay tinanong pa niya ito. Matagal itong hindi nakasagot sa kanya kaya mas lalo siyang kinabahan.

"I want you to stay calm."

"No." mahinahong sagot niya kapag nalaman niyang may masamang nangyari kay Yael sarili niya ang sisisihin niya.

Bree sighed, "Francis and Don Victor are now in jail." Napakurap siya sa sinabi nito. "Naipakulong sila ni Yael kahapon it was a chaos lalo na noong hindi ka dumating sa kasal. Nag-amok ang maglolo lalo na noong dumating si Yael na may kasamang mga high ranking officials. Tumangging sumama ang dalawa sa presinto at nagpaulan ng bala at... at..." she sucked her breath when Bree trailed off. "At isa si Yael sa mga natamaan, nandito kami sa hospital ngayon dahil nasa kritikal na kondisyon siya."

Sabi na ng aba niya kung may stupid sa mundo hindi siya iyon, iyon ay walang iba kundi si Yael. How stupid is he to place himself in a very dangerous situation? Wala siyang ibang sinabi kundi ang tanong kung nasaan si Yael. Agad siyang pumunta doon, there were media around the hospital kaya kinailangan pa niyang makiusap sa guard na papasukin siya sa exit.