Crushes (EDITING)

Chapter 4

Tito Richard drop me to school after our conversation and short bond, he apologized because I cut classes, I said it's okay, I'm not actually in the mood to attend class, I don't know what to feel or how can I process things in my mind sa lahat ng nalaman ko, pero tumatak sakin yung isa nyang sinabi na nag dulot ng katanungan sa isip ko.

"Few months after our break up, I just heard the news about your mom and dad marriage, she drop her college degree. I admit, that broke me, pero tinaggap ko na rin naman, inisip ko noon na baka hanggang doon nalang talaga kami at dapat maging masaya ako para sakanya, kaya mas nag focus ako sa sarili ko, I graduated and build my own name"

Naguguluhan ako sa mga bagay bagay, my dad died when I was 12 years old, I was close to him, our memory was still clear in my mind, kahit twelve lang ako noon, we had good relationship, and I saw how happy my mom with him.

Hindi ko na alam saan ako dinadala ng mga paa ko, napagtanto ko nalang na naglalakad nako sa corridor on the way sa room namin ng biglang

"Ughm. Bitawan mo ko!" Someone grab me and trying to cover my mouth from shouting.

"Uhmm uhmmm" pilit ako nagpumiglas at hinahampas ang braso nakakapit saakin pero malakas sya

Omyghad, kidnapping ba ito? Kaba sa dibdib ang dinulot saakin noon, tumakbo lang siya habang buhat ako , pilit pa rin akong nagp-pumiglas pero mas malakas ang pwersa niya, binitawan nya ko nang makalayo kami.

Inilibot ko ang paningin ko, nasa dulo kami ng campus, sa lumang building, malayo ito sa bagong building at walang tao pumaparito.

"What the fuck do you think your doing?" Galit akong humarap sa kung sino man iyon, handa siyang harapin.

Natahimik ako nang mapagtanto kung sino iyon, totoo ba ito? Pero bakit?

"Queni?" Nagtataka kong tanong

"You're so loud" nakakunot noo niyang sagot, anong ginagawa niya dito? or bakit niya ako dinala dito?

"Anong-" I stop from talking when he started walking towards me, napalunok ako dahil sa titig niya, para akong matutunaw.

"Q-quenji ano, kidnapping ka!" Nanatili lang siyang naglalakad palapit habang umaatras ako palayo, hindi malaman ang gagawin.

"Tulong!" Sinubukan kong sumigaw kaya natawa siya na nagpakunot naman ng noo ko, nabangga ng likod ko ang pader kaya napapikit ako, wala nakong aatrasan, ano ba ito!

"No one will hear you woman, so chill" he smile that makes him more attractive, yes crush ko siya, tiklop na yata ko sakanya, pero! Bakit ba niya ko dinala dito!

"B-bakit mo ba ako dinala dito" nauutal kong usad, nagtataka pa rin ako sa lalakeng toh, parang kahapon lang ang sakit mag salita tapos ngayon!

"Be my girlfriend"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya, am I hearing him right? Be his girlfriend? Wait hindi ba ako nananaginip nito?

"S-sampalin mo kaya ako? Isa lang dali" gumilid ako at inilapit ang pisngi ko sakanya, itinuro ko pa ito, pinikit ang isang mata at ngumuso

Suminghal siya, mukhang naiinip at naiirita sa ginagawa ko, I pouted and look down, paano kaya bigla bigla siya, sabihin ba naman na 'Be my girlfriend' out of nowhere na parang hindi ako nireject kahapon, Gwapo pa naman niya, tse.

"Stop winging, and answer me" Hoy! Nasabi ko ba yon ng malakas? Pero nag tatanong ba toh? Parang nag desisyon na siya

"A-ano bang tanong? Pakiulit nga hehe" napakamot ako ng ulo at ngumiti ng tipid

"I like you, be my girlfriend" He said, but this time he added the word HE LIKE ME? Wait, please I'm confuse, is this really happening? tanong ba yon?

Lalo akong naguluhan, hindi malaman ang isasagot, seryoso ba siya? Bakit? Kailan? Paano? Paulit ulit ang tanong na iyon sa isip ko, kahapon nireject niya ko, ngayon gusto nanga niya ko?

"I take silence as a yes, let's go bey?" He offered his hand, okay this is so confusing!

"B-bey?"

"That's our endearment, so can we go now?" Hindi na niya ako pinasagot, hinila nalang niya ang kamay ko papaalis doon, ako naman si tanga nagpahila.

Quenji's POV.

"So that was all an act?" Bungad ni Ralph, we're all complete here at my house, I am playing xbox with jacob while the rest is watching, keep asking me about katrina

"Yes! At ako ang mastermind-ang daya mo quenji panalo ka nanamn!"

"And you're proud about it huh?" Micheal raise his brows

"Sasaktan niyo lang siya e" Jay pouted

"Relax guys! Parang hindi naman kayo nasanay kay quenji, matinik sa babae yan boi HAHAHAHA" tinignan siya ng masama isa isa nang mga kaibigan namin, napairap nalang ako, bakit ba masyado silang concern? Isa rin naman sila sa pinagt-tripan yung babae na yon

"Sabi ko nga shut up nalang ako" tumalikod si jacob sabay kumuha nang chips para makaiwas sa usapan

"Why do you guys looks so concern all of the sudden?" I raised my brows at them

"This ain't part of the plan, besides we're just making fun of her but not like this, sobra naman na yan quenji" Ralph explain, first day of class pansin na namin lahat si katrina, kakaiba siya, nakikipagsabayan siya sakin academically at napaka ingay niya, hindi namn siya ganon kaganda, wala naman akong pakielam sakaniya, ayoko lang ng may nakikisabay saakin kaya nakisali ako sa pagt-trip sakanya.

"Stop acting saint. We're all the same here" sumeryoso ako na nag dulot nang katahimikan sakanila

"We are not. I won't hurt her, akin nalang siya kung sasaktan mo siya, I meant it" lahat kami napatingin kay V ng sinagot niya iyon natahimik, hindi niya kami pinansin at agad tumayo papalabas nang kwarto ko

"Luh, Anyare dun?" Kasunod naman ang pagpasok ni justin na may dalang drinks

To be continued....