On Dört Şubat Döngüsü [ODŞD] BXB

~10~ Özlenen Dudaklar

Magaa multi fav shiplerimden Philkas💛

Güz

Esneyerek yatakta doğruldum. Gelen soğuk hava beni gafil avlarken vakit kaybetmeden camları kapattım.

Yatağı toplamadan banyoya gidip rutin işleri hallettim.

Mutfağa yürüdüm. Beyaz-açık kahve tonları olan ufak mutfak berbat gözüküyordu. Tezgah pislik içindeydi, lavobada bulaşıklar öylece duruyordu. Benden başka kimse yaşamadığından bir sorun teşkil etmiyordu.

Omuz silkip kendime kahve yaptım.

Bileğim hala acıyordu.

"Köpeğin duası kabul oldu,"diye mırıldandım.

Aç olmadığım ama uykusuz olduğum için yaptığım kahveyi Ömer'in aldığı kupaya boşalttım.

Hala konuşmuyor oluşumuz içime kara bulutların çökmesini sağlıyordu.
Netflix'ten Black Mirror açıp dikkatimi ona yöneltmeyi tercih ettim.

Kahve yarısında bitmişti.

Yeni bölümü açtığım zaman zil çaldı.

Gözlerimi ovuşturup ayağa kalktım ve uzun koridoru çıplak ayaklarla yürüdüm.

Gonca gelmiş olmalıydı. Moralim bozulduğunda beni rahat bırakmaz, yemek yediğimden emin olurdu. Çünkü moralim bozulduğunda bir şey yemeyerek ölmeyi beklerdim.

Kapıyı araladım.

"Günaydın..."

Ağzım aralandı ama bir şey söyleyemedim.

Burada ne işi vardı?

Aralık kapıdan gözükmeyen poşeti kaldırdı. "Aç mısın?"

Poşeti elinden alıp köşeye bırakır bırakmaz Ömer'in dudaklarına yapıştım.

Ayağıyla kapıyı kapattı.

Geri geri yürürken öpüşmemiz bununla doğru oranla derinleşiyordu.
Elleri belimi bulmuştu. Saçlarını kavramayı bırakmadan yatağa uzandım. Kolayca üzerime çıktı.

"Özür mü diliyoruz?"dedi dudaklarım üstünde gülerek.

Dilimi sürterken güldüm. "Seni özledim."

"Ben de... Çok,"dedi usulca.

Ellerim saçlarından yüzüne kaydı. Gülümseyerek yüzüne bakarken doğruldum, huzuru günler sonra tam göğsümde dolaşırken hissediyordum.

"Göz altların morarmış,"diye fısıldadı.

"Pek uyuyamadım."

"Benim yüzümden, değil mi?"

Gözlerim kapanacak hale gelmişti. "Hayır, sadece... ufak kavgalar yorucu."

"Haklısın. Büyüttüm ben..."

"Ufak kavgalarla bu hale gelmek istemiyorum,"diye fısıldadım. "Kim haklı ya da haksız önemi yok. Tek önemli olan şey seni ne kadar özlediğim."

"Evet... Sana bağırmak bile canımı yakıyor Güz-"

Dudaklarına uzanarak susturdum. "Unuttuk."

"Evet, unuttuk,"dedi gülümseyerek.

Üzerime tekrar eğildi.

Bacaklarımı belinin iki yanına sararak özlediğim o dudakların tadına baktım.

Vücudun da.

Meali: Smut shhd

Yalgüz vs Güzer? 🌈