On Dört Şubat Döngüsü [ODŞD] BXB

~4~ Eski Sayfalar

Yorumlarınıza bayılıyorum, eksik etmeyin onları bendeen💛

Güz 

Günümüz

"Koş, dediler ve ben öldüm,"dedi Gonca. Spor çantasını ayaklarının dibine nefes nefese bıraktı.

"Sabah erken kalkmak dediler ve ben her gün öldüm."

Gonca "Paket dayanmaz kanka,"dedi gülerek.

İçtiğim dalı kaldırdım. "Başlayalım güzelim."

"Enişte bey nerede kaldı?" Gözlerini kısarak çıkan insanları izledi.

Arabaya yaslanırken Ömer'i gördüm. Gülümsedim. Üzerinde beyaz kapşonlusu, çikolata gözlerinde sıcacık bir gülümsemeyle bana geliyordu. Kısa saçları rüzgarda hafifçe uçuşuyordu, spor çantasını tek eliyle tutuyordu, bir gözü yanındaki çocuktaydı, onu dinliyordu.

Gonca deli gibi el salladığı zaman arkadaşıyla vedalaşıp yanımıza geldi.

"Nasılsın aşkım?" Elini enseme yaklaştırdığında gülerek geri çekildim. Arabanın kapısını açtım.

"Aynı, sen?"dedim sürücü koltuğuna geçip. O da yanıma oturdu.

"Yoruldum biraz. Antrenman yorucuydu."

"Bana gel, dinleniriz."

"Arsız teklifler,"dedi Gonca telefonuna bakıp kıs kıs gülerken.

Ters bir bakış attım.

Ömer güldü. "Sana geçelim madem."

"Kardeşim beni de Migros'un önünde tükür."

Baş selamı verdim. "Anlaşıldı."

Kursun en yoğun saatleri olduğundan çıkmak için bıkkın bir şekilde bekledim.

"Ben açım,"dedi Gonca. "Siz birbirinizi yerken ben de bir şeyler alıp yiyebilir miyim? Hemen gelirim!"

Yola baktım. "Çabuk ol."

Kafasını kapıya çarptı.

"Dikkat et güzelim!"dedim endişeyle.

Ömer de "Amma vurdun ha!"dedi.

Gonca kafasını tutarak indi ama gülümsemeyi kesmedi.

Gülerek dışarıya baktım.

Bir toz bulutu arabanın camını kapladı.

"Kıyamet mi?"diye bağırdı Ömer.

"Sen ateist değil miydin?"dedim sevgilime şaşkınlıkla.

"Öyle miydim?"

Tanrı'm. Hayatımda bir akıllı yoktu. Belki ben de deli olduğumdandı.

Deli olmakla gurur duyuyordum desem absürd olurdu ama özümdü bu. Kim olduğumu unutturmuyordu.

Arabanın silecekleri camı temizledi. Kaşımı kaldırıp buna sebep olan şeyi gördüm.

Bir araba kendi etrafında dönüyordu.
Birkaç kişi alkış tutuyordu. Dünyanın en büyük başarısı bu muydu? Cidden mi?

Camı açtım. "Senin gösterinle ilgilenmiyoruz! Çık şuradan!"

Araba tam karşımda durdu.

Cevap gelmediğinde daha da sinirlenip parmak gösterdim. "Yolu aç!"

"Geçsene beni Afrodit."

Afrodit.

Öfkem ikiye katlanırken bir anlığına uyuştum.

"Seni piç kurusu,"diye homurdandım.

"Ne duruyorsun?"

Direksiyonu sıktım. Sinirden ellerim titriyordu.

"Ne oluyor? Amacı ne bunun?"diye kızdı Ömer.

"Amın oğlu!"diye kükredim. "Beni arabadan indirtmeden yolumdan çıksan iyi edersin!"

Korna çalarak güldü.

Direksiyonu iyice sıktım.

"Güz?"

Gonca'nın arka koltuğa ağzı dolu bir şekilde bindiğini ve yediğini çiğnemekte güçlük çektiğini bile fark edecek halde değildim.

"Ne o? Beni mi ezeceksin?"diye bağırdı. Güneş gözlüklerinin üzerinden yarı bayık-yarı alaylı bakışlarından attı.

"Sen istedin,"diye fısıldadım.

"Dur! Güz?"

"Al bakalım zavallı piç,"dedim gülerek. Camdan ona parmak gösterdim.

Ve arabayı üzerine sürdüm.

Son anda geri çekildi.

Ömer ve Gonca şokla bana bakıyordu. Ömer beni böyle delirmiş görmezdi.

Görmesini de istemezdim.

Uzaklaşınca "Ne oldu Güz?"dedi kısık sesle. "O kimdi?"

Cevap vermedim.

Nefret tüm vücudumu sarmaşık gibi sarmıştı.

Çünkü Yalgın'ı uzun zamandır karşımda görmemiştim.

Eski sevgilimi görünce ben falandhfh

Görüşürüz💛