melancholia | ʲʲᵏ

Το βιβλίο

Κοιτούσα τον δίσκο για αρκετή ώρα και στην τελική αποφάσισα να φάω. Πεινούσα πάρα πολύ, ελπίζω αυτά που έφαγα να με κρατήσουν για αρκετές ώρες, ώστε να μην χρειαστεί να ξανά φάω σύντομα.

Σηκώθηκα για να κατεβάσω τον δίσκο κάτω και εκτός από αυτό ήθελα να βγω και από το δωμάτιο, δεν άντεχα άλλο εκεί μέσα.
Ανοίγω την πόρτα προσεχτικά και ήρεμα και κατευθύνομαι προς τις σκάλες.

Πάω προς την κουζίνα και αφήνω τον δίσκο, στην συνέχεια κάνω μια γύρα στο σπίτι και βλέπω πως δεν υπάρχει κανένας.
Κατευθείαν τρέχω στην πόρτα μπας και μπορέσω να την ανοίξω ή έστω να βρω έναν τρόπο να φύγω από εδώ πέρα, αλλά μάταια...

Δεν ήξερα τι να κάνω που άρχισα να ψάξω το σπίτι, μήπως βρω κάτι και άρχισα να ψάχνω, χωρίς να ξέρω ακριβώς τι... πολλές πόρτες ήταν κλειδωμένες, μια όμως δεν ήταν και χωρίς να το σκεφτώ την άνοιξα.

Ήταν μια βιβλιοθήκη, παράξενο.... δεν τους είχα και τόσο ικανούς να διαβάζουν βιβλία....

Πλησίασα και εγώ και άρχισα να ψάχνω κανένα καλό βιβλίο, για να διαβάζω στο δωμάτιο και να περνάει η ώρα.

Βρήκα ένα και το πήρα στα χέρια μου, λεγόταν ο 'Ύμνος του Θανάτου", φαινόταν οκ, δεν το πολύ σκέφτηκα.

Έκανα μια στροφή στο δωμάτιο και είδα ένα μικρό γραφειάκι στο βάθος, πήγα προς τα εκεί και προσπάθησα να ανοίξω κάποια από τα συρτάρια που τελικά, μόνο το ένα άνοιξε και καλύτερα να μην άνοιγε.

Το συρτάρι μέσα είχε πολλά και διάφορα περιοδικά πορνό. Έσκυψα και έκατσα κάτω για να ψάξω καλύτερα αλλά το συρτάρι δεν είχε τίποτα άλλο.

"Τι κάνεις εσύ εδώ;" μια φωνή ακούστηκε από την πόρτα του δωματίου και βήματα πλησίαζαν.

Άρπαξα το βιβλίο και κατευθείαν σηκώθηκα τρομαγμένη και αγχωμένη.

Κοιτάω τον άντρα, ήταν ο JK, είχε έρθει προς το μέρος μου, εγώ τον κοιτούσα και δεν έλεγα τίποτα, αυτός με κοίταξε και ταυτόχρονα έριξε μια ματιά στο πάτωμα βγάζοντας ένα επιφώνημα, μόλις είδε τον χαμό με τα περιοδικά που είχα κάνει.

"Τι κάνεις στο δωμάτιό μου;" με ρωτάει με μια ήρεμη φωνή.

"Εγώ... εγώ..." προσπαθούσα να βρω τι θα του πω
"Εγώ δεν ήξερα τι να κάνω, βρήκα αυτή την πόρτα μισάνοιχτη και είπα να μπω, μετά είδα την βιβλιοθήκη και πήρα ένα βιβλίο για να διαβάσω αλλά αν σε ενοχλεί αφήνω το βιβλίο και γυρνάω στο δωμάτιό μου" λέω πολύ γρήγορα χωρίς να πάρω ανάσα και αυτός ταυτόχρονα με τα λόγια μου κοιτάει στο χέρι το βιβλίο που κρατούσα.

"Αυτό το βιβλίο το διάβαζα εγώ.." μου λέει και με πλησιάζει ακόμα περισσότερο.

Πιάνει το βιβλίο από το χέρι μου και αρχίζει να το ανεβάζει σιγά σιγά ανάμεσα από τα πόδια μου, ένιωθα ολόκληρο το σώμα μου να ανατριχιάζει. "Αλλά μπορείς να το πάρεις" μου λέει με ένα στραβό χαμόγελο και σηκώνει το βιβλίο ψηλά.

Σηκώνω το χέρι μου για να πάρω το βιβλίο αλλά αυτός με μια κίνηση με κάνει μια στροφή και με γυρνάει ανάποδα, η πλάτη μου ακουμπούσε στο στέρνο του και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει γρηγορότερα. Θα πεθάνω.

Αυτός πέταξε το βιβλίο και έβαλε τα δύο του χέρια στα μπούτια μου, σιγά σιγά ανέβαιναν προς τα επάνω αλλά εγώ τον έπιασα και τον έσπρωξα.

Έκανα μια απόπειρα να φύγω αλλά αυτός με άρπαξε από το χέρι, με γύρισε προς το μέρος του και χωρίς να προλάβω να δω, ένιωσα τα χείλια του να ακουμπούν τα δικά μου.

Τον έσπρωξα καθώς προσπάθησα να φύγω.

"Άφησέ με!" του φώναξα και τον έσπρωξα πιο μακριά.

Αυτός τότε κόλλησε πάνω μου αλλά εγώ δεν το έβαλα κάτω και συνέχισα να τον σπρώχνω.
Αυτός όμως με έπιασε από τους καρπούς με δύναμη.

"Με πονάς, άφησέ με!" συνέχιζα να φωνάζω.

"Αν μου ξανά φωνάξεις μικρή μου.." είχε τόσα πολλά νεύρα που απλά για να μην με βαρέσει ή κάνει το οτιδήποτε τον άρπαξα από τον λαιμό και τον φίλησα, δεν ήξερα τι σκεφτόμουν.

Αυτός ανταποκρίθηκε.

"Πολύ καλύτερα" είπε με ένα ψίθυρο και έκανε το φιλί μας πιο βίαιο και πιο έντονο.

Τα χέρια του έπιασαν την μέση μου και άρχισαν να κατεβαίνουν, τύλιξε τα χέρια του γύρο από την μέση μου και με κόλλησε πάνω του, μπορούσα να νιώσω την στύση του.

Τα χέρια του συνέχιζαν να χαϊδεύουν το κορμί μου και με το ένα έπιασε και έτριψε λίγο την στύση του. Το τζιν τον στένευε, μπορούσα να το δω.

"Γαμώτο.." ψιθύρισε καθώς προσπαθούσε να βολευτεί στο τζιν.

"Να σε βοηθήσω εγ-" έκοψα την φράση μου στην μέση ελπίζοντας να μην άκουσε αυτό που μόλις είπα, αλλά μάταια.

"Βρε βρε, δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη."

Τα χέρια του πιάνουν σφιχτά τα οπίσθιά μου και με ξαπλώνει στο γραφείο. Είχα φρικάρει.

"JK!!" ακούγεται μια φωνή απ'έξω.

Κάποιος είχε έρθει μόλις στο σπίτι.

Σώθηκα.