KANKA AŞKI

Bölüm 11 ~ SON 1 GÜN

Bugün cuma ve yarın cumartesi ! İçimdeki mutluluğu, heyecanı anlayabiliyor musunuz ? 8 yıllık hayalime kavuşuyordum. Tarkan'a !!!

Okula gitmek için servise bindiğimde Ege'yi beklemeye başladım ve gelince klasik sabah konuşmasını yaptık. Ona konsere gideceğimi söyleyince aniden kiminle diye sordu ve ben de Arda'yla diye cevap verince yüzü asıldı.

Ben de olayı daha fazla kurcalamadım. Böyle de bir yanım vardı benim işte. Fazla meraklı değildim ve bir de Ege ile bu konuyu konuşmak istemiyordum. Yani Arda konusunu.

Çünkü Arda'yla ilgili herhangi bir konı açıldığında bana onunla ilgili dipten köşeden çıkardığı sorularu soruyordu ve bu da beni cidden çok ama çok rahatsız ediyordu. Zaten utangaç bir kızım. İyice utanıyordum.

Derse gelince Arda'nın yanına oturdum ve hiç konuşmadık. Zaten ben heyecanım yüzünden ağzımı pek açamıyordum. Arda sürekli beni izliyor, gezdiğim kişilere bakıyordu.

Ve teneffüste ben Ege'nin sınıfına giderken bir grup erkeğin beni izlediğini gördüm. Ah evet ben de duysam inanmazdım fakat görünce insan ister istemez inanıyor.

Ne zamandır bu kadar ilgi görüyorum karşı cinsten acaba ? Tabii ya veletlerim gittikten sonra !

Erkekler sol trafımda kalıyordu ben de kirpiklerimin arasından o tarafa kaçamak bir bakış atınca Arda'nın orda olduğunu ve çocuklara hararetli hararetli bir şeyler anlattığını görünce içimi sevinç kapladı. Sanırım beni koruyordu.

Ardından tam ben önüme dönmüş ve yürümeye başlamıştım ki bir kol omzuma çullandı. Ve ah kim olduğunu tahmin etmek sanıyorum ki zor değil. Arda !

O bana bu hareketi yapınca herkes bize bakmaya başladı fakat yanımda hayatımın anlamı durduğu için kimseyi takmamaya karar verdim. Konuşma cesareti buldum ve konuştum.

"Arda en son bana kardeşin olmadığımı söylemiştin fakat şuan..."

"Evet değilsin." ah yine kırıldım. Ne kadar rahat söyleyebiliyor.

"Immm peki seni sevdiğimi unuttun mu ?" en son benden uzaklaşıyordu sanırım. Ah neler oluyor ?

"Hayır unutmadım prenses." diye fısıldadı kulağıma ve ekledi "Herşeyi anlayacaksın." beni öptü ve el sallayıp göz kırparak benden uzaklaştı.

İçim kıpır kıpır olmuştu.O an gerçek ve rüya arasındaki o ipincecik çizgide dengemi kaybetmeden durmaya çalışıyordum. Ah tüm bunlarda neyin nesiydi böyle ?

"Selam Bensu. Çok dalgın görünüyorsun." dedi Ege.

"Ah evet...hayır...evet." sanırım konuştukça batıyordum. Susmaya karar verdim.

"Karar ver istersen Bensu."

"Immm...bilmiyorum Ege ya." derken yüzüm düştü ve sanırım Ege bunu anladı.

"Bensu lütfen yüzün düşmesin. Benim de içim acıyor." derken sesinde bir güven ve endişe vardı.

Ah aman Allah'ım ! Bu çocuk bana cidden çok iyi hissettiriyor.

"Tamam tamam artık üzülemiyoruz da." ona takıldım.

Güldü ve kantine doğru ilerlemeye başladık. Birden ona Arda'ya aşık olduğumu söyleme hissi uyandı içimde. Fakat sebebini anlayamadım. Belki de bu Arda işini sürekli kurcalaması yüzündendi.

Nazik çocuğumuz Ege, bana ve kendine kahve almaya gitti fakat kısa bir süre içinde geldi. Evet ona söyleyecektim. Ah ama nasıl ?!?! Tamam sakin ol Bensu. Derin derin nefes al. Ve işte hazırsın.