KANKA AŞKI

BÖLÜM 24 ~ MUTLULUĞA ADIM ADIM

Selam canım okuyucularım. Bu kısmı fazla uzun tutmayacağım. Sadece söylemek istediğiklerim var. Evet bir önceki birkaç bölüm Türk sineması klişesi gibi bitti ya da Dallas. Neyse. Biraz klişe de bulsanız beğendiğinizi düşlüyorum. Daha henüz bir yazar değilim. Bu yüzden galiba hikayede bazı mantıksızlıklar da olabilir. Onları da sizden bu ilk hikayem olduğu için göz ardı etmenizi istiyorum. Bölüm yazamadıkça sinirden stresten hasta oluyorum. Bunlar hastalığımın ve bünyemin beraberinde getirdiği bazı sıkıntılar. Bazen kafa dinleyip hiç yazmak istemiyorum ama sonra okunma sayısının arttığını görüyorum ve bu da beni kamçılayan şey oluyor. Ben de kendimi fazla sıkmadan ağır ağır yazıyorum. Artık yaz geldi. Okulum yok ama kurslarım var. Tabii okul zamanından daha gevşek olacağım. Bu yüzden daha sık yazabileceğimi düşünüyorum. Umarım sadece düşüncede kalmaz. Bunları düşünmemi sağladığı ve beni hikayeye devan etmeye ikna ettiği için Serenay'a çok ama çok teşekkür ediyorum. İyi ki varsın balbal. Seni seviyorum. Fazla uzun tutmayacağımı söylemiştim ama yanılmışım. İyi okumalar...

Okuyucuya not; bölüm 3. tekil şahıs ağzından anlatılmıştır.

Herkes olayın ciddiyetine henüz varmıştı. Bensu'nun beyninde onu her saniye daha çok yiyip bitiren bir tümör vardı. Tek çaresi elbette ki ameliyat olmaktı fakat bu ameliyat beraberinde birçok riski de getiriyordu. Bu yüzden hala düşünme aşamasındaydılar ki Bensu'dan şu sözleri duyana kadar "Anne, baba, ben ameliyat olmak istemiyorum."

Bensu'nun anne ve babası ilk önce bu durumu ameliyat korkusuna bağladılar fakat Bensu'yla açık açık bu konuyu tartıştıktan sonra Bensu'nun ameliyattan korkmadığını, asıl yaşananlardan korktuğunu anladılar.

~

"Evet hakim bey. Doğru duydunuz. Artık eşimle anlaşamıyoruz. İkimiz de boşanmak istiyoruz. Daha fazla evli kalmanın ikimize de acıdan başka zararı yok." Evet bu cümleler hala Bensu'yu deliler gibi seven Arda'ya aitti.

Habire burnunu silip ağlamakta olan Ayşe ise yalnızca şu sözleri söyleyebildi. "Evet hakim bey ben de boşanmak istiyorum. Daha fazla bu adama dayanamıyorum. Lütfen."

Hakim sadece şunları söyledi. "Peki, iki tarafı da dinledim. Bu durumda sizi boşuyorum."

Arda derin bir nefes aldıktan sonra içinde planlar yapmaya başladı. Bensu'nun yanına gidip, artık aralarında hiçbir engel olmadığını söyleyip, evlenmek istediğini söyleyecekti.

~
Arda adliye sarayından Ayşe'ye bakmadan çıkıp gitti. Kerem'in vekaletini, Kerem daha küçük olduğu için annesi almıştı. Arda, yalnızca haftasonları Kerem'i görecekti. Fakat şuan bunları düşünecek vakti yoktu. Arabaya binip gazı kökledi ve kısa sürede Bensuların evine ulaştı.

Kapıyı çaldı, kapı biraz geç açıldı. Nedeni kapıyı Bensu'nun açmasıydı. Başının ağrısından ağır adımlarla yürümesi gerekiyordu.

Bensu kapıyı açtığında karşısında Arda'yı görünce aklına Bensu uyurken yaptığı konuşma geldi ve ister istemez yanakları pembeleşti.

"Bensu sen iyi misin?"

"E-evet." dedi Arda'nın karşısında yanakları pembeleşen kız.

Arda kafasını sallayıp küçük adımlarla salona doğru yürüdü. Bensu onu takip etti. Ameliyatı reddetiği için ömrünün son demlerini yaşağıdını da için için biliyordu.

"Bensu, ben aslında buraya seninle konuşmaya geldim."

"Ne hakkında? "

"Şeyy, biz bugün Ayşe ile boşandık."

Bensu sevincini içinde yaşıyordu. Dışarı vurmadan, usul usul...

"Yani? "

"Yani...artık aramızda hiçbir engel kalmadı."

O an Bensu'nun içinde oturduğu yerden kalkıp karşısında duran, yıllar önce ilk görüşte aşık olduğu Arda'ya sarılma isteği uyandı. Ve hissi galip çıktı. Kalkarak erkeğinin boynuna sarıldı.

"Bensu, benimle evlenecek misin? "

"Arda, ben ameliyatı reddettim." derken Arda'nın boynunu bırakmıştı.

Arda duyduğu şey karşısında sarardı. Elleri titremeye başladı. "Bensu, hayır bunu yapmış olamazsın."

"Arda, biz evlenirsek....son demlerimde olduğumu biliyorsun. Evlendikten kısa süre sonra dul kalacaksın. Bu olsun istemem."

"Bensu bunlar umrumda değil. Ben seni bu kadar severken, senin için herşeyi yapmaya hazırken, sen ameliyatı reddedip benim kahrolmamı mı istiyorsun? "

"Arda ben sadece son zamanlarımı güzel geçirmek istiyorum. Senin sonunda üzüleceğini düşünerej değil."

"Benimle evlen. Gerisine karışma. Mutlu olalım. Kendi evimize çıkalım." kızın elini tuttu ve cebinden bir kutu çıkardı.

"Benimle evlenir misin ?"

Kız yaşlı gözlerle ne diyeceğini bilmiyordu. Az önce dediklerini ve karşısında erkeğinin neler dediğini düşündü. Eğer onunla evlenmezse Arda belki de daha çok üzülecekti. Bunları düşünerekten "Eveet." diye haykırdı. Yüzü gülmeye başlamıştı.

Arda ondan da mutluydu. Birbirlerine sımsıkı sarıldılar. Bensu hemen düğününü düşünmeye başladı. Nasıl bir gelinlik giyeceğini... Fakat sonra ya düğünden önce ölürsem diye düşündü. Sonra yüzünü ekşitti. "Neyse" dedi içinden.

Herşeye rağmen şuan mutluydu ve sevdiği adamla birlikteydi. Onun kollarında huzuru buluyordu ve artık hep birlikte olacaklardı...

Arkadaşlar evet bölüm kısa oldu. Fakat aklımda bir fikir var. Birkaç bölüm kısa olacak neden diye sorarsanız, bu kısa bölümlerde olaylar daha hızlı gelişecek.