Duyuru

6.5K 255 12
                                    

Tamam arkadaşlar yazmaya karar verdim sonradan okuyanlar için söylüyorum ki bu bölüm "Şok" bölümünden sonra gelen "Kayıp" bölümünün kısa bir özetidir.

Yürürken bir yandan da göz yaşlarımın akmasına engel olamıyordum. Sokakta sap gibi kalmamak için -ki kesinlikle saptım- kulaklığımı telefonuma takıp müzik dinlemeye başladım.

Ardındam gözüm sahile takıldı. Acaba gitsem mi diye düşünürken kendimi sahilde buldum. Biraz oturduktan sonra eve gitmeye karar verdim ve eve gelince annemlerin daha gelmediğini farkedince içim rahatladı çünkü beni ağlarken görmelerini istemiyordum.

Fakat biraz tek başıma kaldıktan sonra annemler telaşlı gözlerle eve geldiler. Ne oldu diye sormama kalmadan Can'ın kaybolduğunu söylediler.  Doğal olarak ben de endişelendim ne de olsa o benim biricik kardeşim.

Hemen karakola gittik. Fakat eve gidip beklememizi söylediler. Biz de aynen öyle yaptık evde baya bir boş boş vakit geçirdikten sonra karakola gittik. Çünkü Can bulunmuştu !

Komiserin odasında Can'ı görünce kendimi ağlamaktan alıkoyamadım zaten dokunsalar ağlarım modunda bir gün geçirmiştim. Ailecek bir sarılma gösterisinden sonra koridora çıkınca Ardaların da burda olduğunu farkettim.

Anne ve babasını selamladıktan sonra dışarı çıkıp biraz hava almak istemiştim ki ağlamaya başladım. Arda yı görmek istemiyordum artık !

Hala son sözleri kulağımda çınlıyordu. Ah ben ne yapacağım diye düşündüğüm sırada yanımda bir nefes hissettim ve sağ tarafıma dönünce bu nefesin sahibinin Arda olduğunu anladım.

Tam kalkmaya yeltenmiştim ki Arda dirseğimden tuttu. Kolumu çekince yine de bırakmadı. Ardından sinirli bir bakışmadan sonra bıraktı. Koridora gittiğimde annemlet de bana doğru geliyorlardı ve gelince eve gittik.

Ertesi gün erkenden kalkıp -birazda süslenerek- hazırlandım. Servise bindiğimde yanımdaki kızın olmadığını farkettim ve hemen servisçi amcaya sordum. O da gelmeyeceğini söyledi.

Ben de beklemeye başladım ki servise hayal olmasını dilemediğim bir çocuk bindi ve ah benim yanıma oturdu.Adı Ege Tevetoğlu'ymuş. Ardından tanıştık ve bu çocuk Tarkan'ın uzaktan akrabasıymış. Ne şans ama !

O da benim Tarkan aşığı olduğumu anladı ve Tarkan hakkında konuşmaya başladık. Çok eğlenceliydi. Okula girdiğimizde Arda da dahil herkesin gözü üzerimizdeydi.  Nedenini sonradan anladım. Ege !

Ogün sürekli beraberdik. Hep Tarkan dan konuştuk.

Arkadaşlar lütfen kusura bakmayın böyle bir karışıklık oldu. Sonradan okuyan okuyucularım umarım olayı anlarlar. Eğer anlamazlarsa bana mesaj atmaları yeterli. Hepinize sonsuz saygı ve sevgimi sunuyorum. Hepinizi öptüm :**

KANKA AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin