Too late

Paige

We hadden nog een geweldige avond gehad en uiteindelijk was Ashton bij me blijven slapen omdat hij te moe was om naar huis te rijden. Mijn moeder had hier geen probleem van gemaakt. Samen hadden we ontbeten en hij had me naar het centrum gebracht, waar ik afgesproken had, met Paige om te gaan shoppen. Het was toch ook zo een schatje en hij had me gezegd dat als er iets was ik hem moest bellen.

"He!", joelde Paige enthousiast van zodra ze me zag.

"He.", glimlachte ik en gaf haar een kus op haar wang.

"Ik heb er zo een zin in.", lachte ze.

Met zijn tweeën liepen we door de grote winkelstraten. Paige rattelde maar door over het feit dat Michael zo geweldig romantisch was. Ze vroeg ook hoe het nou ging tussen mij en Ash, waarop ik gezegd had dat het goed ging. Bij het winkelen had ik natuurlijk niet gedacht aan mijn litteken en mijn schrammen, waardoor ik in de penarie kwam.

"Jess, er is geen kotje meer vrij. Mag ik bij jou?", vroeg ze en zonder op een antwoord te wachten trok ze de deur open en wandelde het kotje binnen. Ik stond net in mijn ondergoed, dus alles was goed zichtbaar.

"Oh god.", mompelde ze toen ze me van kop tot teen bekeek.

Ik had zelfs de tijd niet gehad om iets voor mijn lichaam te slagen. Ze had me gezien op mijn meest kwetsbare. Als ze dit maar niet ging rond vertellen.

"Vertel dit alsjeblieft aan niemand.", smeekt ik haar.

Vol ongeloof keek ze me aan.

"Weten ..."

"De jongens weten hiervan en mijn ouders ook. Zeg gewoon niets tegen iemand op school. Vanavond wil ik alles wel uitleggen, maar geef me alsjeblieft een kans en beloof het voor jezelf te houden en me niet te veroordelen?"

Ze knikte.

"Ik beloof het. Maar ..."

"Het komt allemaal goed, ze helpen me en ik ben er zeker van dat je het wel zal begrijpen. Geef me gewoon een kans."

Haar gelaat stond meer bezorgd dan veroordelend. Een uitleg was ik haar zeker verschuldigd en ik wist dat dit zwaar zou gaan worden, maar zo stelde ik onze vriendschap op de proef en zo wist ik ook meteen of ik haar kon vertrouwen. Wel moest ik het alleen doen. Geen gejammer en gedoe dit keer gewoon de bikkel harde waarheid. De jongens konden niet de hele tijd mijn handje vasthouden ik moest zelf op mijn eigen benen leren staan zonder de jongens hun hulp. Een ongemakkelijk stilte heerste in het kotje.

"Kom we laten onze dag niet verpesten. Je verteld het me straks gewoon.", glimlachte ze en samen paste we weer allerlei outfits.

De dag werd echt nog geweldig en ik en Paige konden het goed met elkaar vinden. Ze vond dat ik een fantastische kledingstijl had. Haar broer bracht ons bij haar thuis en we bestelden pizza. Er werd een filmpje in de dvd speler gestopt, maar eerst had ik haar gezegd dat ik het wou vertellen.

"Dus .... voor ik hierheen verhuisde was ik nogal een populaire meisje. Mijn broer, mijn vriendje, en mijn beste vrienden vormden samen met mij zo wat de populaire bende van school. Toen we uitgenodigd werden voor een feestje van een ploegmaat van mijn broer, mijn vriend en mijn beste vrienden, werd ik gedrogeerd. We besloten naar mijn huis te gaan, waar we een sleepover met achten hadden gepland. In het busje van mijn broer, waar we met acht in konden, werd ik achteraan in de koffer gelegd en ik zwijmelde weg door de drugs. Daarna veranderde heel mijn leven."

Ik pauzeerde even om mijn woorden vervolgens weer zorgvuldig te kiezen en om even de tranen die zich opstapelde achter mijn ogen, weg te slikken.

"We kregen een auto-ongeval waarbij ik de enige overlevende was. Ik verloor mijn vriendje, mijn broer, en mijn beste vrienden in één klap. Zelf heb ik weken in coma gelegen, omdat mijn milt gescheurd was, vandaar het litteken op mijn buik. Toen besloten mijn ouders te verhuizen naar Australië omdat niets ons in Engeland hield. Nooit hebben ze mijn mening gevraagd en dat kwetste me. De datum staat getattoeerd op mijn lichaam, terwijl het litteken eeuwig in mijn hart staat. Het is sindsdien enorm berg afwaarts met me gegaan. Ik at niet meer en ben meer dan 15 kilo vermagerd en ik was al niet van de dikste. Ook smoorde ik wiet, ben ik beginnen roken en kraste ik omdat ik dacht dat het de pijn zou verminderen. De geruchten over dat ik met Zayn heb geslapen waren waar. Zayn was mijn dealer en ik betaalde hem in natura omdat ik dacht dat seks het allemaal zou vergemakkelijken. Maar toen kwamen de jongens er achter en ik kreeg gevoelens voor Ashton en dingen veranderden. Dankzij de jongens ben ik al meer dan 3 kilo bij gekomen. Ik kras niet meer en ben gestopt met wiet en de seks met Zayn. Maar het is gewoon moeilijk snap je. Elke keer wordt ik er aan herinnert en ik wil niet dat mensen het weten omdat ik me dan kwetsbaar voel en omdat ik niet wil dat ze medelijden of iets anders krijgen.", legde ik uit.

"Oh meisje toch.", zei ze en sloeg haar armen om me heen.

"Dat is echt rot voor je. Het spijt me. Als er ooit iets is, dan ben ik er oke? En ik begrijp het nu. Ik beloof te zwijgen."

Wat lief van der. Volgens mij kon ik op haar rekenen, maar je wist natuurlijk nooit. Nooit had ik echt mensen volledig vertrouwd tenzij ik ze goed kende zoals mijn vrienden, en sinds dat ik alles kwijt was, was mijn vertrouwen ook voor een stuk verloren. Enkel bij de jongens niet. Op de ene of andere manier hadden ze mijn vertrouwen gewonnen en verdient en ik wist ook dat ze gewoon te vertrouwen waren. Het waren goede jongens, waarvan er op deze wereld niet veel rond liepen. Echte jongens heette ik het. Geen valse, gemaakte, die perfect leken maar eigenlijk alles zo verdraaide en zich zo anders voordeden dan ze zelf waren. Aan zo een mensen had ik een hekel. Paige was volgens mij ook een echt meisje. Valentina daarentegen was een echte troela, die niet te vertrouwen was, die haar vrienden verraadde en die zich zo anders voor deed dan ze eigenlijk was.

"Zullen we kijken naar de film?", stelde Paige dan voor.

Ik knikte. Zo een echte meiden film kon echt eens goed doen. Lachend, huilend en kijkend zaten e daar. Er werd gegeten en gedronken. Fantastisch gewoon weg. Twee films later lagen we lang uit op de bank.

"Oh fantastisch. Ik heb hier zo van genoten.", zuchtte Paige blij.

Een grinnik rolde over mijn lippen.

"Zin in nog wat verzorging?", vroeg ze dan.

Ik knikte. Met zijn tweeën zaten we met verzorgingsmaskertjes en nagellak op de grond, te praten over onze jongens. Paige was helemaal weg van Michael en dat was best wel schattig.

"Hebben jij en Ash al ...."

Lachend schudde ik mijn hoofd.

"Maar met mijn vorige vriend was ik twee jaar dus ben wel geen maagd meer als je dat wil weten."

Lichtelijk geschrokken keek ze me aan.

"Jij wel?", vroeg ik voorzichtig.

Ze schudde haar hoofd

"Eigenlijk wel, omdat ik van mijn ontmaagding me niets kan herinneren, enkel dat de hele school me aanzag als een slet en ik ook gewoon liever de gedachten verdring. Dus eigenlijk na zo een rotstreek ik voel me nog maagd, onervaren, snap je."

"Je moet het geven aan de juiste.", zei ik.

"Hoe oud was je?"

"Veertien."

Nu was ze volledig in schok.

"Ik hield van hem en heb er nooit een seconde spijt van gehad. Moest ... het ongeval niet gebeurd zijn, dan denk ik dat we zouden trouwen later. Onze relatie was ... onbeschrijfelijk.", legde ik uit.

"Sorry. Ik ben gewoon een beetje beschaamd."

"Je moet toch niet beschaamd zijn? Ik bedoel je moet er niet te snel mee zijn geloof me. Maar als je voelt dat het tijd word, je er klaar voor bent en het de juiste is, dan moet je het wagen. Bovendien moet je ook Michael je niet laten forceren. Harry heeft gewacht tot ik klaar was en ook Ashton heeft me gezegd, dat hij wacht tot ik klaar ben. Als ze dat zeggen en doen weet je dat ze het menen."

Ze knikte en luisterde nog aandachtig naar ervaringen en dingen die ik al gehad had en gedaan had. Het zou volgens mij bij haar nog even duren voor ze er klaar voor was. Zo te horen was ze niet erg veel gewoon. Bij mij kwam het vooral door dat ik met oudere mensen op trok dat ik zo veel gewoon was. Het gesprek nam rare wendingen, maar het was heel gezellig en uiteindelijk vielen we in slaap.