I am a spy •Dutch• {voltooid}

(37)

P.O.V. Gwen/Juul
PIEP... PIEP... PIEP... PI-
Ik sla snel de wekker uit en draai me zuchtend om. Ik kijk in het vredige gezicht van Drake, die nog slaapt.

Hij was gisteren bij ons gebleven nadat iedereen weggegaan was.

Ik geef hem allemaal kusjes in zijn gezicht. Langzaam ontstaat er een glimlach op zijn gezicht, maar hij opent zijn ogen niet. "Ik weet dat je wakker bent." Zeg ik met mijn ochtendstem in zijn oor. "Je hebt me door" zegt hij, terwijl hij zijn ogen opent. Ik wil opstaan, maar Drake trekt me hardhandig terug op bed, waardoor ik een gilletje slaak. Hij gaat boven me hangen en kijkt me grijnzend aan. "Ik wil opstaan" zeg ik met een pruillip. "En ik wil dat je nog even blijft liggen" zegt hij eigenwijs terug. "Je weet dat ik je zo op de grond kan duwen, hè" zeg ik grijzend. "Dat durf je niet bij je vriendje" zegt hij terug. Let maar op...

Binnen een paar seconden ligt Drake op de grond en ren ik naar beneden toe. In de keuken maak ik rustig mijn ontbijtje klaar, terwijl ik mijn lach probeer in te houden. Ik hoor voetstappen op de trap en ik draai me om. Drake staat in de opening van de keuken met een pruillipje. "Awh, heb ik je pijn gedaan?" Zeg ik met een babystemmetje. Hij knikt zielig en loopt naar me toe. "Nu wil ik een kusje" fluistert hij. Zijn puppy-ogen zijn onweerstaanbaar, dus druk ik mijn lippen op die van hem. Hij grijnst tegen mijn lippen aan, waardoor ik moet grinniken.

"Wat wil je eten?" Vraagt Drake. "Ik was al bezig" "Nou en. Ik wil het afmaken" Hij draait zich om naar het aanrecht en kijkt moeilijk naar alle etenswaren die erop liggen. "Ik maak het wel af" zeg ik lachend. Ik ga naast hem staan en maak het beste ontbijt ooit: een bakje kwark met noten, een mandarijn en een banaan. "Het ziet er echt vies uit" hoor ik Drake zachtjes mompelen. Ik kijk hem beledigd aan. "Beledig mijn lievelingsontbijt niet" zeg ik quasi-boos. Drake gooit onschuldig zijn handen in de lucht en begint aan zijn eigen ontbijt.

Ik kijk op mijn horloge om te kijken hoe laat het is. "Shit! Het is al vijf over acht!" Ik sta snel op en ren naar boven. Ik hoor de voetstappen van Drake ook achter me. Ik zwaai mijn kamerdeur open en ren naar m'n kledingkast. Ik pak gewoon iets uit mijn kast en trek dat aan en hetzelfde doet Drake. Zijn kleding ligt hier ook. Als we allebei klaar zijn, rennen we weer naar beneden. We doen onze jas en schoenen aan en lopen naar mijn auto.

Als we daar aankomen, is het 8:25u, dus dat betekent dat we nog op tijd zijn! Drake en ik lopen snel naar het goede lokaal toe en lopen naar binnen.

Ik ga naast Zoëy zitten. Ik gooi mijn tas op de tafel, ga zitten op de stoel en laat mijn hoofd op mijn tas vallen. Drake, Rover, Caine, Vince en Zoëy beginnen keihard te lachen. Ik steek mijn middelvinger naar ze op, maar ze blijven lachen. "Het is niet grappig." Zeg ik geïrriteerd.

De docent komt binnen gelopen. Hij kijkt niet erg vrolijk... "Ga maar aan de slag met wat je wilt doen" zegt hij. Zoëy en ik kijken elkaar vreemd aan, maar dan pak ik toch mijn boeken erbij.

Na een paar lessen, hebben we eindelijk pauze. We lopen naar onze vaste tafel waar we gaan zitten. Drake slaat een arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Vince doet hetzelfde bij Zoëy en ik zie Caine verlangend naar ons kijken, waardoor ik hem een snelle knipoog geef. Hij kijkt snel weg en wordt rood, waardoor ik moet grinniken. Ik hoop dat het iets wordt tussen Jesse en hem.

Na een tijdje zijn mijn vrienden ineens stil. Ik wil omkijken om te kijken wat er is, maar ik word tegengehouden door twee armen die om me heen worden geslagen. "En hoe gaat het met mijn beste vriendinnetje" Mijn ogen worden groot door de bekende stem en ik draai me om. Als ik het bekende gezicht van mijn beste vriend zie, spring ik in zijn armen. "Zo, jij wordt er ook niet lichter op" zegt hij plagend. "Houd je mond" zeg ik. "Wat doe je hier?" Vraag ik, terwijl ik weer op mijn eigen benen ga staan. "Ik heb even wat speurwerk gedaan en kwam er toen achter dat je hier op school zit. Ik wilde je gewoon even zien" zegt hij glimlachend, terwijl hij een hand door mijn haren heen haalt. "Ugh, niet doen" zeg ik. Hij grinnikt. "Ik weet dat je het haat, daarom doe ik het juist. Nou, ga je me nog aan je vrienden voorstellen?" Vraagt hij. Ik knik en draai me om. "Dit is Drake, mijn vriendje. Dat zijn Rover en Caine en dat zijn Zoëy en Vince, ook wel mijn huisgenootjes" stel ik iedereen voor. "Ik ben Chris." Stelt hij zichzelf voor. "Hoe kennen jullie elkaar?" Vraagt Zoëy nieuwsgierig. "We waren beste vrienden in het weeshuis. Nadat we allebei weg zijn gegaan is het contact verdwenen, jammer genoeg" zeg ik.

Als de bel gaat, staat iedereen op. "Hier heb je mijn nummer. Zullen we om 16:00u in een cafétje afspreken om bij te praten?" Vraagt Chris. "Dat zou ik fijn vinden" zeg ik glimlachend. "Oké. Tot vanmiddag dan" zegt hij, voordat hij naar iedereen zwaait en wegloopt.

Ik wil me omdraaien naar Drake, maar hij staat daar niet meer. "Ik denk dat je even naar hem toe moet. Hij leek verdrietig" zegt Rover. Ik kijk hem niet-begrijpend aan, maar knik dan toch.

Ik zoek hem en vind hem uiteindelijk buiten op een picknickbankje. Waarom is hij hier?

Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten. "Wat is er?" Vraag ik aan hem. "Je kan veel beter dan mij krijgen Juul" zegt hij, als hij zijn hoofd omdraait en mij aankijkt. Ik zie dat zijn ogen waterig zijn. "Waarom zeg je dat?" Vraag ik bezorgd, terwijl ik zijn handen vastpak. "Die Chris is perfect voor je. Hij is je beste vriend en kent je door en door. Ik ben maar een zoon van een moordenaar" hij staat gefrustreerd op en loopt van mij weg.

Waar komt dit nou ineens vandaan? Hij weet dat ik van hem houdt toch? We hebben al zoveel meegemaakt samen.

Ik loop naar Drake toe en ga voor hem staan. Ik pak weer zijn handen vast en laat hem mij aankijken. "Wat wij tot nu toe samen hebben meegemaakt kan niemand zeggen. We hebben in deze korte periode dat we elkaar kennen al alle emoties met elkaar gedeeld. Ik heb je mijn grootste geheim verteld en jij liet mij binnen en ik heb je weer de persoon gemaakt die je hoort te zijn. Ik houd van je Drake, echt heel veel! Dat moet je nooit vergeten" Drake neemt me in zijn armen en ik voel mijn schouder nat worden. "Ik houd ook heel veel van jou. Waar heb ik jou aan verdiend?" "Aan alles. Jij hebt mij ook weer de persoon gemaakt die ik vroeger was. En over Chris, hij is mijn beste vriend, zoals jij ook al zei, en echt niks meer!" Maak ik duidelijk.

Als Drake weer rustig is, trekt hij zich terug. "Jezus, ik heb nog nooit zoveel gejankt" zegt Drake grinnikend. "Dat betekent dat je mij vertrouwt" zeg ik met een big smile. Hij glimlacht terug en geeft me een kus. "Zullen we naar mijn huis gaan? Ik kan echt niet meer aan school denken" zegt Drake. "Goed plan"