I am a spy •Dutch• {voltooid}

(5)

P.O.V. Gwen/Juul
Ik word wakker van de wekker die afgaat. Ik sla hem uit en wrijf in mijn ogen. Ik draai me om naar Luuk die nog ligt te slapen. Ik stap uit bed en pak een klein speakertje. Ik zet een liedje op die hij HAAT en speel die af. "GWEN!" Ik grinnik en zet de muziek weer uit. "Ook een goedemorgen Luukie" zeg ik grinnikend. Hij zucht geïrriteerd en staat dan ook op.

We doen onze ochtendroutine en lopen dan gezamelijk naar beneden. ''Goeiemorgen'' zeg ik vrolijk. ''Daar is er 1 vrolijk'' zegt Vince grinnikend. ''Ja toch" zeg ik. We gaan bij Zoëy en Vince aan tafel zitten en eten ons ontbijt op.

"Zal ik je naar school brengen. Ik moet gelijk door naar werk" zegt Luuk tegen mij. "Dan kan je terug met Vince en Zoëy mee" Ik knik goedkeurend. We pakken onze spullen, Zoëy doet de deur op slot en dan lopen we naar de auto's toe. "Wat is jouw auto?" Vraagt Vince aan Luuk. Luuk wijst naar zijn dure BMW en Vince kijkt hem met grote ogen aan waardoor ik moet lachen. Ik heb een nog duurdere auto... Luuk en ik stappen in de auto en rijden achter Vince aan. "Zijn gezicht was goud waard" zegt Luuk grinnikend. "Klopt" zeg ik.

We komen aan op school en iedereen kijkt ons aan, inclusief Drake en zijn vrienden. "Doei" Ik geef Luuk een kus op zijn wang en stap dan uit. "Veel plezier" Hij scheurt weg en ik schud lachend mijn hoofd voordat ik naar Vince en Zoëy toe loop. "Ik ga niet eens meer raar opkijken als jij met een Ferrari thuis komt" zegt Vince. Ik begin te grinniken. We lopen naar onze kluisjes en leggen onze spullen erin.

In de klas kletsen we wat totdat de docent er is. "Je vriendje heeft wel een mooie auto" hoor ik Drake zeggen achter me. Ik draai me om en kijk hem doodserieus aan. "Hij is mijn vriendje niet" zeg ik voordat ik weer terug draai. De docent begint de les en ik kijk wat verveeld naar buiten.

Ineens gaat de deur open en iedereen kijkt er verward naar. Ik zie Luuk hijgend in de deuropening staan. "Hoi" zegt hij droog. Ik probeer mijn lach in te houden. "Wat kan ik voor je doen?" Vraagt de docent verward. Luuk kijkt de docent lief aan. "Kan ik Juul misschien even lenen?" Vraagt hij. "Ik wil eerst een goede reden." "Er is een noodgeval meneer. Ik kan er verder niks over kwijt" Ik sta al op en pak mijn spullen. "Juul. Zitten!" Zegt hij. "Sorry meneer, maar ik moet echt weg" zeg ik onschuldig. Ik ren met Luuk naar zijn auto en hij racet met ongeveer 200 km/h weg.

"Wat is het noodgeval?" Vraag ik. "Het spionnenhuis staat in de fik." Mijn ogen worden zo groot als schoteltjes. "Hoe ben je erachter gekomen?" "Ik kwam aan en het stond in de fik. Ik ben gelijk terug gegaan om jou te halen" "Weet je of er nog mensen binnen waren?" "Nee. Ik zag alleen maar mensen van de brandweer het spionnenhuis proberen te blussen" Ik knik.

We komen aan en gelijk stappen we uit. Ik zie onze baas zielig naar het huis kijken waar bijna niks meer van over is. We gaan naast hem staan en leggen allebei een hand op zijn schouder. "Gaat het goed Rob?" Vraag ik. Hij knikt zwak. "Ik heb hier al mijn spionnen getraind en alle herinneringen liggen hier." zegt hij een beetje afwezig. "Als je iets nodig hebt zijn Luuk en ik er altijd voor je" zeg. Hij kijkt ons glimlachend aan. "Ik houd van jullie" zegt hij, terwijl hij Luuk en mij in zijn armen neemt.

"Weet je hoe het is ontstaan?" Vraagt Luuk. "Kortsluiting" "Gelukkig is het niet aangestoken" zeg ik. "Daar ben ik ook heel erg blij mee" "Heb je al een nieuwe plaats?" Vraag ik. "Ja, maar dat moet natuurlijk nog helemaal verbouwd worden. Iedereen moet nu maar gewoon even in een sportschool gaan oefenen en ik zeg alles via de telefoon, dus iedereen moet hem altijd bij zich hebben" "Die van ons staan altijd aan" zegt Luuk. Ik knik bevestigend. "Ga maar weer naar huis. Ik ga ook" We geven Rob nog snel een knuffel en dan lopen we weer weg.

Luuk en ik mogen hem alleen bij zijn voornaam noemen. Toen mijn ouders vermoord werden, was Rob als een soort vader voor me en Luuk als een broer.

"Moet ik je weer op school afzetten?" "Ja doe maar. Ik moet nog best wel lang en moet het niet gaan verpesten bij de docenten" zeg ik grinnikend. "Dat moet je zeker niet doen" Ik zeg hem gedag en loop dan naar binnen. Precies op dat moment gaat de bel van de eerste pauze. Ik loop alvast naar de kantine waar ik op de vaste plek ga zitten. Even later zie ik Zoëy al aankomen. "Je bent er weer. Waar moest je zo snel heen? We waren bezorgd want het zag er ernstig uit" "Er was iets gebeurd waar ik niks over mag zeggen, maar het is allemaal goed gekomen" zeg ik geruststellend. "Je bent echt een verwarrend type" zegt ze grinnikend. "I know" zeg ik lachend. De eerste keer dat ik weer echt lach... Deze echte vrienden laten me mijn verleden vergeten.

"Wacht hier. Ik moet even wat aan Vince vragen" zeg ik. Zoëy knikt en gaat verder met eten. Ik loop naar de tafel van Vince en zijn vrienden. "Ga je mee naar de sportschool vanmiddag?" Val ik meteen met de deur in huis. "Ook hallo. Alles goed gegaan met wat je dan ook moest doen. Tuurlijk ga ik mee naar de sportschool" zegt hij grinnikend. "Het is goed gekomen ja. Gezellig" Ik loop weer terug naar Zoëy en ga naast haar zitten.

We kletsen wat en ondertussen houd ik Drake en zijn vrienden in de gaten, want daarvoor ben ik hier eigenlijk. Ik zie dat hij een belletje krijgt en snel om zich heen kijkt voordat hij weg gaat. "Ik moet even naar de wc" zeg ik snel tegen Zoëy zonder Drake uit het oog te verliezen. Ze knikt en ik loop nietsvermoedend achter Drake aan. Hij loopt naar buiten het hoekje om en ik blijf hier op veilige afstand luisteren.