I am a spy •Dutch• {voltooid}

(7)

P.O.V. Gwen/Juul
Als we thuis aankomen, is het etenstijd. We hebben geen zin om te koken, dus bestellen we Thais bij het dichtstbijzijnde restaurant. Als het eten is besteld, zeg ik tegen Vince en Zoëy dat ik even ga douchen.

Ik loop naar boven en open de deur van mijn kamer. Ik slaak een harde gil als ik Luuk languit op mijn bed zie liggen. Ik leg mijn hand op mijn hart en adem diep in en uit. Ik hoor rennende voetstappen op de trap. "Wat is er?" Vraagt Zoëy meteen bezorgd. "Ik schrok" zeg ik, terwijl ik naar Luuk wijs, die ons geamuseerd aan kijkt. "Weetje, je moet een beter slot op je raam doen" zegt hij, wijzend naar het open raam waar hij door heen is gekomen. Ik loop ernaar toe, doe het raam dicht en doe het weer op slot. "Ik zal kijken" mompel ik. "Wij gaan weer naar beneden" zegt Vince, terwijl hij Zoëy meesleurt. Ik grinnik en loop naar mijn kledingkast om een setje kleren te pakken en alle andere spullen die je voor het douchen nodig hebt.

"Waarom ben je hier eigenlijk?" Vraag ik, zonder Luuk aan te kijken. "Leuk dat je het eindelijk vraagt. Ik wil je zo meenemen naar het nieuwe spionnenhuis" zegt hij. Ik knik goedkeurend. "Ik wilde je eigenlijk al bellen, omdat ik me afvroeg waarom jij me niet had ingelicht over dat je al kan kijken bij het huis" zeg ik, terwijl ik hem aankijk. Hij pruilt zijn lippen. "Ik wilde het als verrassing houden" zegt hij zielig. "Van wie heb je het gehoord?" Vraagt hij. "Rens en Aaron. Ik kwam ze net tegen bij de sportschool. Nou, ik ga douchen. Tot zo" zeg ik. "Tot zo" Ik zie nog net dat hij zich weer achterover laat vallen, waardoor ik moet lachen.

Na het douchen kleed ik me snel aan en doe ik mijn haar en make-up. Ik open de badkamerdeur en loop terug mijn kamer in, waar Luuk nog steeds hetzelfde ligt als een half uur geleden. "Ik ben klaar" zeg ik, terwijl ik naar de kamerdeur loop. "Oké" zegt hij droog, als hij opstaat en achter mij aanloopt. "Vince! Zoëy! Ik ben weg! Ik eet dus niet mee!" Roep ik door het huis heen. "Oké!" Roept Vince terug. Ik doe mijn schoenen aan, pak mijn jas van de kapstok en loop de deur uit. Luuk loopt rustig achter mij aan en opent zijn auto. We stappen in en doen onze gordels om. "Ben jij er eigenlijk al geweest?" Vraag ik. "Nope. Ik wilde het samen met jou doen" zegt hij glimlachend. Ik glimlach terug en geef hem een kus op zijn wang. Hij start de auto en rijdt weg.

Na een kwartier staan we voor een reuze villa. "Jezus. Dit is groot" zeg ik. "Jezus is er niet" zegt hij met een knipoog. Ik rol met mijn ogen en geef Luuk een speelse klap op zijn arm. "Au" zegt hij met een pruillip. "Ach man, stel je niet zo aan" zeg ik lachend, voordat ik richting de ingang loop. Luuk volgt mij en drukt op de bel als we voor de deur staan. "Ja?" Vraagt er een stem, volgens mij van een oudere man. "Wij zijn Luuk en Juul" zegt Luuk. "Kom maar binnen" zegt hij na een paar seconden.

Luuk en ik lopen naar binnen. Ik begroet Coby, de kantinejuffrouw. Ze zegt vrolijk gedag en gaat dan verder met het eten wat ze aan het klaarmaken is voor de mensen in het gebouw. "Zullen we apart rondlopen en om 17:30u bij de deur afspreken? Dan kunnen we naar de Mac gaan" zegt Luuk. Ik knik goedkeurend. "Ja, daar ben ik het mee eens" zeg ik grinnikend. Ik loop rond door het gebouw en maak met veel mensen even een praatje. Ik heb ze allemaal al zo lang niet meer gezien... Ik heb ze echt gemist!

Als het jammer genoeg alweer 17:30u is, loop ik naar de ingang. Ik zie Luuk al staan, met zijn telefoon in zijn hand waarnaar hij glimlacht. Zie ik nou een verliefde blik in zijn ogen... Oh my god! Heeft hij een crush/vriendin?!

Ik huppel vrolijk naar hem toe en kijk hem vrolijk aan. "Heb je een vriendin?" Val ik met de deur in huis. Zijn mond valt open. "Hoe weet jij dat nou weer? Ik heb het nog tegen niemand verteld" Ik trek een pruillip. "Waarom heb je niks tegen mij gezegd?" Vraag ik zielig. "Hierom" zegt hij grinnikend, voordat hij een hand door mijn haren haalt. "Maar hoe weet je het?" Zegt hij nu weer serieus, terwijl hij de deur opent en naar buiten loopt. Ik loop snel achter hem aan. "Ik zag je glimlachen naar je telefoon met een verliefde blik in je ogen. Hoe heet ze?" Vraag ik weer hyper.

Jezus, wat ben ik veranderd... Ik ben weer vrolijk en dat pas in een paar dagen. Ik weet niet hoe deze omgeving dat doet, maar ik heb er respect voor. Dit voelt eigenlijk wel heel goed, weer vrolijk zijn. Ik denk minder vaak aan mijn ouders doordat ik nu natuurlijk afleiding heb van school en Vince en Zoëy en daar ben ik heel blij mee.

"Is het zo duidelijk dan? Ze heet Charlotte" zegt hij, mij uit mijn gedachten halend. "Voor mij is het wel heel duidelijk, want ik ken jou heel goed" zeg ik, voordat ik in de auto stap en mijn gordel om doe. "Mag ik haar een keer zien?" Vraag ik. "Natuurlijk. Ze komt morgen bij mij langs. Kom je dan ook?" "Zeker weten" Hij glimlacht. "Ik ben trots op hoe je het allemaal doet. Je bent gewoon weer vrolijk na 7 lange jaren" zegt hij. Ik glimlach terug. "Daar dacht ik ook net aan. De afleidingen die ik nu heb doen me goed" Hij knik begrijpelijk. "Op naar de Mac?" Vraagt hij, terwijl hij zijn auto start. "Ja! En een beetje snel graag, ik heb honger" zeg ik grijnzend.

————————————————————————
Hey mensjes🙋🏼‍♀️

Ik ben weer terug van weg geweest met een nieuw hoofdstuk. Ik heb het weer eens druk met school (wanneer niet, kan je beter zeggen) en daarom duurde het zo lang.

Xxx Eline