Χωρίς να το σκεφτώ αρκετά, τρέχω στη τάξη μου σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να βρω τη Κωνσταντίνα. Μπορεί να μαλώσαμε πριν από λίγο, όμως αν δεν της μιλήσω νιώθω πως θα εκραγώ. Έχω την ανάγκη να ακούσω τη φωνή της, να της πω ότι συνέβη. Μόλις την αντικρίζω τρέχω και κάθομαι στη καρέκλα δίπλα της.
《Πρέπει να σου πω κάτι.》λέμε ταυτόχρονα.
《Εσύ πρώτη.》λέμε ξανά ταυτόχρονα και γελάμε.
《Εντάξει, ξεκινάω εγώ.》λέει και της κάνω νόημα να μου πει.
《Τα ξαναβρήκα με τον Ιάσονα.》λέει γεμάτη ενθουσιασμό.
《Τι;》φωνάζω έκπληκτη.
《Πού; Ποτέ; Πώς; Θέλω να τα μάθω όλα.》συνεχίζω.
《Βασικά, στο πάρτι του Ορέστη έγινε... Ερχόταν συνεχώς να μου μιλάει και μου έλεγε πόσο όμορφη είμαι, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν είχα διάθεση να του μιλήσω. Ένιωθα ακόμη περίεργα με το γεγονός ότι με χώρισε. Πριν έρθεις εσύ, στο δωμάτιο του Ορέστη, ήμασταν εγώ ο Αχιλλέας, ο Παύλος, η Φαίη, ο Ιάσονας και κάτι άλλα παιδιά εκεί. Μια κοπέλα πρότεινε να παίξουμε "7 λεπτά στο παράδεισο" στο οποίο επιλέγονται δύο άτομα και κλείνονται μαζί επί επτά λεπτά σε ένα δωμάτιο. Ο Παύλος πήρε τη πρωτοβουλία να προτείνει το πρώτο ζευγάρι και φυσικά είπε εμένα και τον Ιάσονα. Χωρίς να μπορούμε να αρνηθούμε πήγαμε στο δωμάτιο της αδελφής του Ορέστη και καθίσαμε. Μου εξήγησε το λόγο που με χώρισε και μου είπε πως στο μετάνιωσε που με πλήγωσε και μετά μου ζήτησε να τα ξαναβρούμε. Αχ Εύα είμαι τόσο χαρούμενη.》λέει και αγγίζει τις δύο παλάμες της μεταξύ τους και βάζει το χέρι της στο πλάι του προσώπου της, ενώ το φέρνει ελαφρά προς τα δεξιά με ένα τεράστιο χαμόγελο.
《Μωρό μου, είμαι τόσο χαρούμενη για εσένα.》λέω και την αγκαλιάζω σφιχτά.
《Σειρά σου.》
《Λοιπόν μ μίλησε ο Φώτης.》η Κωνσταντίνα μόλις το ακούει στριφογυρίζει τα μάτια της. Φαίνεται η ενόχληση στο πρόσωπό της.
Η αλήθεια είναι ότι δεν συμπαθεί καθόλου τον Φώτη. Η Κωνσταντίνα έχει πολύ πλούσιο μπούστο και ο Φώτης σαν το υπέροχο παιδί που είναι δεν χάνει ποτέ ευκαιρία να της το θυμίζει. Συνεχώς την κοιτάει και την πειράζει, πράγμα που την κάνει έξαλλη για πολλούς λόγους συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι το αγόρι της ο Ιάσονας και ο Φώτης είναι κολλητοί.
《Ήρθε και μου είπε να τον συναντήσω στην πίσω αυλή του σχολείου στο επόμενο διάλειμμα. Ένα κομμάτι μου θέλει να πάει, αλλά ένα άλλο κομμάτι μου μού λέει πως θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου. Στην πίσω αυλή πηγαίνουν όλα τα ζευγάρια και δεν μπορώ καν να του μιλήσω για ένα λεπτό χωρίς να κοκκινήσω ή να λυποθιμίσω.》
《Θεέ μου Εύα πρέπει να πας.》με παροτρύνει η Κωνσταντίνα και με πιάνει απροετοίμαστη.
YOU ARE READING
Love Will Remeber
Teen Fiction《Υποφέρεις τόσο πολύ, αλλά ποτέ δεν παραπονιέσαι.》του λέω. 《Ναι, γιατί οι άνθρωποι που παραπονιούνται λιγότερο είναι και αυτοί που υποφέρουν περισσότερο. Όσο περισσότερο πονάς, τόσο πιο δύσκολο είναι να μιλήσεις για αυτό που περνάς.》είπε σαν να φιλο...
