"Τι εννοείς κάπου? Δεν θυμάσαι?"

Είπε ο Μάριος χαχανίζοντας.

"Ρε όπως πήγαινα στο κέντρο είχε κίνηση και αντί να περιμένω στο άφησα εκεί, το κλείδωσα και πήγα με τα πόδια! Τι ήθελες να κάνω!?"

"Που το άφησες?"

Ρώτησα ενώ σήκωνα το δεξί μου φρύδι.

"Τι εννοείς? Εκεί που περίμενα!"

Απάντησε και κατευθείαν ο Μάριος έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι τραβώντας τα μαλλιά του.

"Άφησες το αμάξι στην μέση του δρόμου?!"

Είπε χωρίς να το πιστεύει και ως απάντηση έλαβε ένα θετικό γνέψιμο από τον Άλεξ την στιγμή που το κινητό του χτύπησε.

"Ναι?... Από την τροχαία?....  Βρήκατε το αμάξι μου?... Μα δεν το είχα χάσει!"

~~END FLASBACK~~

"Ναι δεν θέλω να σας το χαλάσω αλλά... ΓΕΝΝΆΩ!!!!!"

Ακούστηκε η φωνή της Εβίτας επαναφέρνοντας μας στην πραγματικότητα.

Το ξέχασα αυτό....
________

"Γιατί με βρίζεις ρε Ποντικάκι?"

Ρώτησα γλυκά χαϊδεύοντας τα μαλλιά της.

"ΓΙΑΤΊ ΕΣΎ ΦΤΑΊΣ ΓΙΑ ΌΤΙ ΠΕΡΝΆΩ! ΠΟΥ ΜΟΥ ΉΘΕΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΆΛΗ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ! ΑΛΛΆ ΒΈΒΑΙΑ! ΕΣΎ ΘΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΟΎΣΕΣ?! ΌΧΙ ΒΈΒΑΙΑ! ΕΓΏ!"

Φώναξε τραβώντας το χέρι μου.

"Έλα Εβίτα λίγο ακόμα!"

Ακούστηκε η φωνή της γιατρού κοιτώντας ανάμεσα στα πόδια της.

"Γιατρέ βγαίνει το κεφάλι!"

Συνέχισε μεταφέροντας το βλέμμα της στον γιατρό.

"Να δω?"

Ρώτησα ενθουσιασμένος και κατευθείαν μου έγνεψαν θετικά χαμογελώντας. Άφησα απαλά το χέρι της και με αργά βήματα κοίταξα κάτω από το σεντόνι ή όπως λέγετε που της είχαν βάλει στα πόδια.

"Εμμμ τώρα που το ξανασκέφτομαι μια χαρά ήμουν και από εκεί!"

Είπα και χωρίς να το σκεφτώ πήγα πίσω στην Εβίτα.

"Νοσοκόμα οινόπνευμα!"

Ακούστηκε η χαλαρή φωνή του γιατρού.

Ρε μαλάκα εδώ κοντεύω να πεθάνω και εσύ κάθεσαι χαλαρός?!

"Εβίτα σπρώξε λίγο ακόμα!"

Συνέχισε και κατευθείαν το κορίτσι δίπλα μου άρχισε να φωνάζει.

"Έλα μωρό μου... Σκέψου πως σε λίγο θα έχουμε την Αναστέζια!"

Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]Kde žijí příběhy. Začni objevovat