Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

40. Τι κάναμε?

Τα χέρια του μετακινήθηκαν στον πωπό μου και σε δευτερόλεπτα βρισκόμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι ενώ από πάνω μου ήταν ο Στέφανος. Για άλλη μια φορά κατέβηκε στον λαιμό μου ενώ το ένα του χέρι πήγε στο στήθος μου, μαλάζοντας το. Με το άλλο του χέρι χάιδευε απαλά την κοιλιά μου χωρίς να δείχνει πως τον ενοχλεί το πάχος της. Τα φιλιά που άφηνε στον λαιμό μου με έκαναν να βγάζω πνιχτούς αναστεναγμούς και χωρίς να το καταλάβω το δεξί μου χέρι πήγε στα καστανόξανθα μαλλιά του, τραβώντας τα απαλά κάνοντας τον να αναστενάξει.

Ορκίζομαι πως είναι ο πιο ωραίος ήχος που έχω ακούσει ποτέ.

Έβγαλε το χέρι του από το στήθος μου για ανοίξει το πόδια μου. Σύντομα βρισκόταν ανάμεσα τους και με μια κίνηση έβγαλε το παντελόνι μαζί με το εσώρουχο ενώ με φιλούσε στο στόμα. Έπειτα έβαλε τα χέρια του στην άκρη της μπλούζας και με ήρεμες κινήσεις την τράβηξε προς τα πάνω. Γρήγορα έβαλα τα χέρια μου για να καλύψω το εκτεθειμένο μου σώμα αλλά με απαλές κινήσεις τα απομάκρυνε κοιτώντας με στα μάτια. Σε δευτερόλεπτα τα χείλι του βρέθηκαν ένα μου στήθος ενώ το άλλο, το μάλαζε με το χέρι του. Τα χέρια μου για άλλη μια φορά πήγαν στα μαλλιά του και τα τράβηξα απαλά. Άφησε έναν αναστεναγμό ελεύθερο κάνοντας με να τον θέλω ακόμα πιο πολύ. Αφού τελείωσε και με το άλλο μου στήθος κατέβηκε στην κοιλιά μου φιλώντας την. Οι αναστεναγμοί μου ακουγόντουσαν σε όλο το δωμάτιο αλλά δεν με ενδιέφερε. Ένοιωθα υπέροχα! Με κοίταξε στα μάτια χαμογελώντας και ανέβηκε πάνω μιας και με φίλησε στο στόμα. Πήρε το δεξί μου χέρι και το έβαλε πάνω στο μποξεράκι του. Γούρλωσα τα μάτια μου μόλις ακούμπησα την τεράστια στύση του ενώ εκείνος μόλις είδε την έκφραση μου χαχάνισε και πλησίασε τα χείλι του στο αυτί μου.

"Αυτό μου προκαλούν οι αναστεναγμοί σου."

Ψιθύρισε και αμέσως ανατρίχιασα. Άφησε το χέρι μου απαλά πάνω στο στρώμα και άρχισε να φιλάει τον λαιμό μου. Το χέρι του μεταφέρθηκε ανάμεσα στα πόδια μου. Άρχισε να κουνάει ρυθμικά τα δάχτυλά του, πάνω στην περιοχή μου, κάτι που έκανε την μέση μου να σχηματιστεί ένα τόξο. Τα χείλι του πήγαν στο στήθος μου, πότε φιλώντας το, πότε δαγκώνοντας το ελαφριά. Οι αναστεναγμοί που ξέφευγαν από το στόμα μου ήταν πιο έντονη από πριν, δίνοντας του το θάρρος να επιταχύνει τα δάχτυλα του, που με μαεστρία έτριβαν την περιοχή μου. Έπειτα τα χείλι του άρχισαν να ασχολούνται με τις ρόγες μου κάνοντας όλο αυτό ακόμα πιο έντονο. Σύντομα τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να κλείνουν από μόνα τους. Εκείνος με ευκολία τα κράτησε ανοιχτά ενώ με φιλούσε στο στόμα. Ένοιωσα κάτι υγρό να βγαίνει από μέσα μου και αμέσως έπεσα με φόρα στο κρεβάτι προσπαθώντας να επαναφέρω την αναπνοή μου. 

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα τον κοίταξα στα μάτια. Με κοιτούσε είδη με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλι. Χωρίς να πει τίποτα ξάπλωσε δίπλα μου και πέρασε το δεξί του χέρι γύρω από την γυμνή μου μέση. Με έφερε κοντά του και το κεφάλι μου ακούμπησε το γυμνό του στέρνο ενώ το χέρι μου τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του. Πρόσεξα το 'μικρό' προβληματάκι που είχε από πριν. Τώρα έχει μεγαλώσει και άλλο σε σημείο να σκέφτομαι πως σε λίγο θα σκίσει το ύφασμα. Τον ένοιωσα να χαϊδεύει τα μαλλιά μου και να αφήνει ένα φιλί στην κορυφή του κεφαλιού μου. Δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από αυτό το σημείο. Όσο και αν προσπαθούσα το βλέμμα μου έπεφτε από μόνο του εκεί.

Πρέπει να κάνω κάτι?

Μάλλον το κατάλαβε διότι τον ένοιωσα να χαχανίζει.

"Κοιμήσου..."

Ψιθύρισε και με έσφιξε περισσότερο πάνω του. 

"Στέφανε?..."

Ψέλλισα χωρίς να κουνηθώ.

"Τι είναι?"

Ρώτησε αμέσως.

"Να εμμ..."

Άρχισα να λέω αλλά σταμάτησα.

"Πες μου..."

Ψιθύρισε ενώ μου χάιδευε τα μαλλιά. Πήρα μια βαθιά ανάσα έτοιμη να συνεχίσω.

"Τι κάναμε?"

Ρώτησα γρήγορα και τον ένοιωσα να χαχανίζει για άλλη μια φορά.

"Τι κάναμε?"

Αντέστρεψε την ερώτηση.

"Μην με κοροϊδεύεις. Κάναμε κάτι κακό?"

Είπα απελπισμένη.

"Όχι... Απλώς σε έφερα σε οργασμό."

Απάντησε σαν να μιλάει σε μωρό.

"Και θα το καταλάβουν οι άλλοι?"

Η δεύτερη ερώτηση δεν άργησε να έρθει.

"Τι εννοείς?"

Είπε χωρίς να καταλαβαίνει.

"Αύριο που θα με δει ο μπαμπάς μου, θα το καταλάβει?"

Εξήγησα καλύτερα.

"Όχι... Δεν θα το καταλάβει."

Απάντησε χαχανίζοντας. Αφού άκουσα την απάντηση του χαμογέλασα και έκλεισα τα μάτια μου αφήνοντας το σκοτάδι να πάρει θέση.
Γεια Σας!!! Τι κάνετε?

Σας άρεσε το κεφάλαιο?
Γράψτε comment και πατήστε το αστεράκι!!!

Σκέφτομαι να σταματήσω την ιστορία επειδή δεν έχει μεγάλη απήχηση. Αλλά τέλος πάντων θα δούμε...

ΤΑ ΛΈΜΕ!!!