Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

19. Την σχέση πατέρας-κόρη.

"Γιατί δεν με άφησες να πνιγώ?"

Ρώτησα και με κοίταξε έκπληκτος.

Τι? Αν δεν τον ρωτούσα θα έσκαγα! 

"Τι ερώτηση είναι αυτή?"

Ρώτησε χωρίς να ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή όχι.

"Εννοώ πως μία εβδομάδα προσπαθείς να μου μιλήσεις και εγώ σε διώχνω. Πολλές φορές σε έβριζα και γενικός δεν σου φέρομαι με τον καλύτερο τρόπο... Μετά από όλα αυτά, γιατί με έσωσες?"

Ρώτησα με δυσκολία.

Είναι σαν να παραδέχομαι πως είμαι σκύλα. Βασικά είμαι... 

"Εβίτα είσαι η κόρη μου! Πως γίνεται να με ρωτάς κάτι τέτοιο? Αν σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου δεν θα σε είχα δώσει! Δεν είμαι τόσο ανόητος για να αφήσω την κόρη μου να πνιγεί επειδή δεν με θέλει!"

Είπε απόλυτος. 

Γαμώτο, δεν του άξιζε όλο αυτό που πέρασε από εμένα...

"Δηλαδή με ήθελες?"

Ρώτησα δειλά. Εκείνος με κοίταξε και χαμογέλασε.

"Φυσικά και σε ήθελα!"

Είπε ενώ το χέρι του χάιδευε τα μαλλιά μου. Χωρίς να πω τίποτα πέρασα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και τον αγκάλιασα. Εκείνος με την σειρά του πέρασε τα δικά του, δειλά, γύρω από την μέση μου, ανταποδίδοντας την αγκαλιά

Έχω ανάγκη έναν πατέρα. Κάποιον που να νοιάζεται για εμένα. Που να με προστατεύει από ότι και αν συμβεί. Να ξέρω πως θα έχω κάποιον που θα με αγαπάει ότι και αν κάνω. Το έχω τόσο ανάγκη... 

Το ξέρω πως φέρθηκα σαν ηλίθια. Απλώς από εκεί που δεν είχα κανέναν, απέκτησα έναν πατέρα και τέσσερις φίλους. Ήταν πολύ απότομο και ασυνήθιστο για εμένα και δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ. Όχι ότι έκανα και καμία προσπάθεια... Είχε δίκιο η Άρια. Κρυβόμουν από όλους, προσπαθούσα να κοροϊδέψω ακόμα και τον εαυτό μου. Η εικόνα που είδα στην αυλή με έκανε να νιώσω άχρηστη... Όλοι τους φαινόντουσαν χάλια. Τα αγόρια και οι Άρια είχαν μαύρους κύκλους και κόκκινα μάτια. Αν και τον Μάριο τον είχα δει ξανά, δεν περίμενα πως θα στεναχωριόταν τόσο πολύ. Το άλλο ζευγάρι με τον πατέρα μου μιλούσαν σαν κάποιος να τους υποχρέωνε να το κάνει. Φαινόταν πως δεν είχαν καθόλου όρεξη. Αλλά πιο πολύ με πόνεσε η στάση του. Μετά από όλα αυτά αντί να με βρίσει και να με διώξει, όπως έκανα και εγώ μία εβδομάδα, με έσωσε. Είμαι πολύ ηλίθια... Και εγώ θέλω να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε την σχέση 'πατέρας-κόρη' αλλά φοβάμαι... Αν τον απογοητεύσω?