Chapter 15: Rowdy Concerts

Começar do início
                                    

"I think I'll pass for tomorrow."

[No way Kayleena! We should go see that concert because the next Saturday I'm going to surprise you and it's somewhat related to concerts. So just think about this as an initiation of going to rowdy concerts.]

"Whatever you say! I hope that Hayley won't recognize us or else you're really out of my life!"

As I woke up, Saturday morning, my headaches. I've been reading a novel on my kindle 'tilll 4:00 am and it's already 1:00 pm. Not a good sleep pattern. It's disastrous.

Oh well, no foods to cook again, hindi pa ako nakapag-grocery and so no choice ako, I'll settle na lang sa apple.

Hindi ko namalayan it's 5:00 pm na and as expected another call from Damian, nasa baba na raw siya.

"Anonymity? Hindi ka naman celebrity ah Kayleena haha"

Ininis pa ako. Yeah so what kung naka eyeglasses ako ngayon instead of contact lenses and so what kung nag-hat ako ng ragged, so what kung naka punkrose women's funk bolt HI top sneakers ako?

"You know what? I hate talkative men and here's an additional fact, you're really a talkative one."

He cracked a laugh.

Kaya pala 5:00 pm niya ako sinundo is that una kaming kumain sa isang cozy resto and si Damian ang nagbayad which is a good thing sayang ang pera ko.

*Concert proper

We have VIP passes pala. Libre ulit ni Damian, pati si James nilebre niya rin. May pagkahawig nga ang mag-cousins na 'to tapos iyong mga ugali pa parehong intimidating.

Si Damian at James habang hinihintay ang pagsisimula ng concert, tingin ng tingin sa mga girls na immediate sa aming location. Mga boys talaga mga evil creepy creatures!

Naantala sila sa pag-stare sa mga partygirls sa biglang, "Hello Manila!"

Okay so that's Hayley Windsor onstage, sister ni Jaime na bestfriend ko noon. She's so talented, her voice, she can hit high notes and can scream on the top of her lungs effortlessly. It's so nice to hear and watch a woman doing rock songs. Ang astig!

Hindi niya rin naman ako nakilala so okay fine, medyo OA lang ako nung naisip kong baka marecognize niya ako from the crowd.

It's just a 2 hour and 30 minutes concert. After ng concert, si James may dinalang sariling sasakyan so humiwalay na siya sa amin ni Damian.

"Saan na?", tanong niya.

"Sa mars Damian, or kung kaya ng gasoline mo sa Saturn na lang. Of course sa condo ko!"

At iyon, seryoso ang mukha niya hanggang sa condo ko. Pagkababa ko ng sasakyan niya, umalis na agad siya. Hindi man lang nag-goodnight, okay fine! So be it!

Concerts, parang hindi ko na mauulit ang panonood ng concerts.

Sunday morning, dapat holy ang araw na ito. Basa-basa ng bible, reflecting, meditating then I asked Damian's cellphone number kay James.

I called him and say, "peace be with you, I'm sorry kung may nagawa akong masama sa iyo."

Then I ended the call.

After some time, naantala ang meditation ko ng may nag-doorbell at hindi ko akalaing si Damian pala at ang dami na naman niyang dala.

Umupo agad siya sa sofa at nagsalita, "I'm going back to London this week, Monday to Thursday lang naman, so by Saturday morning nandito na ako. I'll pick you up at 7:30 pm, 8:00 iyong start ng concert na pupuntahan natin. Take care ha? I bought all types of meat and a lot of vegetables for you baka hindi ka na naman kumain, gonna put it in the fridge."

"Opo kuya, a sincere thank you kuya"- Napaka-caring niya talaga how I wish on having an older brother that will take care of me the way he's doing now.

I don't know pero parang namuo ang creases sa noo niya noong sinabi ko iyon. Na-offend ba siya dahil tinawag ko siyang kuya? Hindi naman siya conceited para sa ganoong bagay lang eh ma-offend na siya agad.

"I'm going," sabay tayo papunta sa pintuan.

"Thank you talaga Damian, and happy trip, take care," I gave him my sincerest tone.

~END OF CHAPTER 15~

The Girl From Before (ON-GOING )Onde histórias criam vida. Descubra agora