Zapomnij, jeśli kochasz. || Alvaro Soler

INFO

Kochani,
Na początku chciałabym Wam podziękować. Dziękuję przede wszystkim za wsparcie, bo bez tego nie miałabym motywacji, żeby pisać kolejne rozdziały. Dziękuję również za masę miły słów. Nie spodziewałam się, że moje książki otrzymają tyle pozytywnych komentarzy. Jestem szczerze wzruszona i wdzięczna. Ciężko jest mi wyrazić słowami, jak wiele znaczy dla mnie każda Wasza opinia. Nie tworzyłam tych książek dla siebie, tylko dla Was. Mam nadzieję, że udało mi się umilić Wam wieczory.
Chciałabym również napisać kilka słów o fabule i bohaterach drugiej części. Przede wszystkim zależało mi na tym, żeby Was zaskoczyć i zaciekawić. Nie chciałam pisać historii, w której wszystko jest podane, jak na tacy i właściwie od początku wiadomo, co wydarzy się później. Lubię zmieniać klimat między poszczególnymi rozdziałami. Starałam się je urozmaicić. Ciężko jest stworzyć historię, która ma w sobie coś więcej niż tylko romans głównych bohaterów. Chodziło mi o to, żeby stworzyć jakieś tło wydarzeń oraz żebyście byli świadomi dlaczego Anna podejmuje takie, a nie inne decyzje. Broniła się przed stworzeniem idealnej dziewczyny, bez wad, która zawsze postępuje, tak, jak należy. Pragnęłam, żeby ona była trochę zagubiona i niezdecydowana. Co do Kuby, chciałam, żebyście mieli mieszane uczucia co do niego. Nie chodziło mi o to, żebyście go polubili, a o to, żebyście nie wiedzieli co o nim myśleć. On miał być takim znakiem zapytania. Tajemniczym chłopakiem, o którym coś wiemy, ale mimo tego, że książka się skończyła i tak jego postać zostawiła pewne niedopowiedzenia.
Jeśli chodzi o Alvaro to przede wszystkim pokusiłam się o napisanie rozdziałów z jego perspektywy, co nie było łatwe. To inny człowiek, mężczyzna i całkiem inna postać niż Anna pod względem doświadczeń życiowych i charakteru. On jest spokojniejszy i bardziej stabilny emocjonalnie. Fajne wyzwanie dla mnie. Nie chciałam też tworzyć go jako ideału mężczyzny, chociaż akurat w tej kwestii miałam trochę swobody, ponieważ książka jest pisana z perspektywy Anny, więc może akurat ona tak go widzi.
Co dalej? Wiem, że bardzo chcielibyście trzecią część i... Ja bardzo bym chciała ją dla Was napisać. Mam pomysł! Myślę, że jest super. Nie obiecuje, że napiszę trzecią część, ale spróbuję. Postaram się znaleźć czas na pisanie. Nie mam pomysłu na tytuł. Może Wy jakiś macie? Może są jakieś sceny, które chcialibyście, żeby znalazły się w trzeciej części? Dajcie mi znać.
Pamietajcie, że jeśli macie do mnie jakieś pytania to ja chętnie na nie odpowiem.
Jeszcze raz dziękuję i proszę o uzbrojenie się w cierpliwość.