Lesson 21- Farewell, XLU-NY!

1.2K 20 12
                                    

 Lucille's POV

"LUCILLE!! Do you want to attend to your class or not?! Then I'll go now!" Lance, my 'ohh-so-loving and sweet' (note the sarcasm) younger brother said.

"Oi, sandali lang, pwede ba?!" I shouted as I immediately opened the door of my room.

"Gaano pa ba katagal yang sandali mo ha?! Look what time is it, it's 7:30 in the morning already! Lucille, 7AM ang first class ko!!!" he demanded.

Kung magsalita siya, akala mo e siya lang ang late. Paano naman ako na 6AM nga dapat ay nasa school na? Tcch.

"Hey, what is going in here?" tanong ni Mom, who's at that time e kalalabas lang rin galing sa kuwarto nila ni Dad, which is only right beside mine. Nagising ata siya sa ingay ng bangayan naming dalawa ng magaling kong kapatid. "Lance, Lucille, ano na naman bang pinag-aawayan niyo ha?"

"It's her, Mom!!" pagtuturo niya. "Look at what time is it already! Ma, late na late na ako sa first class ko! And from what I think, I'm not going to make it anymore. I'm going to be mark as absent already! Major ko pa naman yun! Sh*t!" he added.

"E kung late ka na pala, bakit mo pa ako hinintay? E di hindi ka na naghintay pa sa akin at umalis ka na!" pagrarason ko while getting my bag, which is lying on top of my bed, and immediately, went out of my room afterwards. "Sorry kung nadamay ka pa sa pagiging late ko ha. Sorry kung nasprain yung ankle ko kasi ang tanga-tanga ko. Sorry kung----"

"OO NA!! Ang gusto ko lang, makapasok ako on time, okay? Kaya bilisan mo! Please lang.." pagkatapos nun ay nagpaalam na siya kay Mom and then he went downstairs.

Napatigil ako sa sinabi niyang yun. Lance stopped our fight?

Hmm.. weird..

----------

"Talagang sinulit mo pa rin talaga yung 30 mins. para malate pa ako lalo sa first class ko ha? How good of you!" he said as I went inside the car and sat beside him at the back row.

"Sorry na.. okay?" he was surprised the first time that he hear me.

"What?"

"Ang sabi ko sorry na! Bingi ka ba?!"

"Wow ha! Ikaw na nga ang nagsosorry, naninigaw ka pa?! Ang yabang mo talaga!"

"Aba ako pa ang mayabang ngayon?! Sino kaya ang umaasta diyan na akala mo e kanya yung sasakyan kung makapagmadali ha?! Ako ba, di ba ikaw yun?"

"Sabi ko na nga ba eh! Hindi talaga sincere yang pagsosorry mo sa akin eh! Lagi mo na lang akong kinokontra! Hindi porke ate kita e ikaw na lahat masusunod!"

"E hindi rin naman ibig sabihin na mas bata ka e lagi kitang pagbibigyan!! Manigas ka!!"

(     >_)     xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxX     (_T     )

But we were both surprised when Kuya Christian, the 27-year old son of our former family driver Mang Robert who take over his dad's position, suddenly stepped on the brake. Halos matilapon kami ni Lance from the back papuntang harapan sa lakas nung 'inertia' na naganap.

"KUYA CHRISTIAN, BAKIT KA NAMAN BIGLANG NAG-BRAKE?!!!" we shouted in unison. Si Kuya Christian naman e todo-tawa sa reaction naming dalawa ni Lance.

"E kasi naman Lance, Lucille, baka mabunggo pa tayo ng ibang sasakyan sa ginagawa niyo eh. Gusto niyo ba ng ganun?" pabiro niyang sabi.

After he said that, I realized na tama siya. Lance and I both looked into each other's eyes and after some seconds,  we both laughed! xD

My Secret RewardWhere stories live. Discover now