My Secret Reward

Lesson 5- Rooftop Scandal

"Lucille.. remember the secret reward that I'm talking about?"

________________________________________________________________________

Lucille's POV

"Hey..." may secret reward pa itong nalalaman.. nako!

Tinulak ko siya, but I failed. Nakayakap siya sa akin, at sa bawat galaw ko ay mas lalo pa itong humihigpit. Ako lang rin ang nanghihina sa ginagawa ko. Mahirap talagang takasan ang isang manyak.. Bwiset!! T___T

"Minamanyak ka na naman bang lalaki ka, ha?!!" tapos pinapalo ko yung likod niya.

"Pano pag sinabi kong oo, may magagawa ka ba?" tapos biglang kumabog yung dibdib ko. Tama siya, may magagawa nga ba ako? Wala. Tcch.

"Hindi ito oras para makipagbiruan ako sa'yo!! May klase pa ako!!" tapos sinasabunutan ko na pala siya. Narealize ko na lang nang makita kong may mga naiwan pang buhok niya sa kamay ko dahil sa kahihila ko rito.

"Oy ano ka ba ha?!" sabay tulak sa akin at hawak sa ulo niya. "Balak mo bang kalbuhin ako, ha?! Kapag nabawasan talaga ang kagwapuhan ko, I'll make you pay for it!" he warned.

 But I only stick out my tongue at him and grab my bag in the floor. Pero nang paalis na ako ng rooftop ay bigla niyang hinarangan ang daan at mabilis na nilock ang pinto.

 "And where do you think you're going?" then he smirked.

"I said, I have my class right now! Kaya hindi mo ako pwedeng pigilan." pero hindi pa rin niya ako pinaparaan.

"Class? Si Drake ang supposedly prof mo at this time, right?" yeah-yeah. I realized na tama siya. Unfortunately, kasama niya si Drake kanina sa President's Office. Bakit ba kasi ngayon ko lang naalala?! Magsisinungaling na lang ako, yung super obvious pa! Naloko na... Urgh!

"E kasi naman, bakit ba ayaw mo akong paalisin, ha?!"

"E sa ayoko pa eh!?" then he grabbed me in my arm, giving me a little sense of pain..

"Ano ba? Bitawan mo nga sabi ako eh!!! T__T" then I kick him again (in the usual place of course) really hard, making him to swear me even more.

Ininda niya ang sakit kaya napaupo siya sa sahig. At sinamantala ko naman ang chance na yun para makadaan. But my plan failed. Because when I was about to turn the doorknob..

"I SAID, YOU HAVE TO STAY HERE!!!" using his right hand to close the door with so much force that it bangs the door very hard, making me really speechless and immobilized.

I'm really wondering if the next time he do the same hit, will it be inflicted upon me?

So I tried to look at him..

And there he was, looking at me in return. Moreover, not only looking, you can also call it staring.. or even glaring.. seriously.

Without knowing, I fell on my knees...

"Ano ba Lucille?!" he asked. Bumalik na sa dati yung tono ng pananalita niya... Wala na yung galit.. tanging nararamdaman ko na lang ngayon ay pag-aalala.

I'm speechless. I am blankly staring at the floor. Hindi ko siya matingnan ng mata sa mata.

"Lucille.." he called out my name. Nang tignan ko siya ay naghand signal siya, saying na lumapit ako sa kanya. "Come here." Pero..

"Bakit ako lalapit diyan? Baka kung ano pang gawin mo sa akin kapag lumapit ako! Hmp!" hindi ko siya pinansin, I looked away after I said my words.

"Ang kulit mo! Hindi ka ba pwedeng sumunod na lang nang walang tanong, ha?" Then he grabbed my arm once again. His grip is growing tighter and tighter, making me flinched..