İşte indim sahneden. Bir peri masalıydı her şey ve gerçek hayata döndük; ama bu hayat gerçek mi? Hayır. Bu bir film. Kameraya bakın. Bizler hayal ürünüyüz. İşte indim sahneden. Bütün sevenlerimi ya da seviyor gibi görünenleri ardımda bırakarak.
İşte...
Rüyanın etkisinden daha çıkamamış iken bir de üstüne Yalçın ağabeyimin benimle uyumasının şaşkınlığı eklenmişti.
Ulaş' ı öğrendikten sonra bu odaya ilk girişimdi. Ulaş ile olan fotoğraflarımızı bir poster edasıyla büyültüp çıkarttırmıştım. Duvarlarım onun fotoğrafları ile kaplıydı.
Koydum sevinçlerimi önüme baktım hepsi sensin. Baktım hepsi ulaş. Sinirle yataktan kalktım.
Anlamaz bakışlar ile ağabeyim bana bakıyordu. Önce komidinin üstüne duran çerçeveli fotoğraflarımızı duvara fırlatarak kırdım.
Göz yaşlarım ne kadar salmak istemesem de benden isteksizce ayrılıyorlardı. Herkes gibi onlar da beni terk edip gidiyordu.
Ellerimi duvarların üst kısımlarına uzatıp posterleri yırtmaya başladım. Bir yandan da hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Ağabeyim yanıma geldi ve kollarımdan tuttu. Ellerimi çekip ondan kurtulmak istiyordum fakat güçlü kolları buna izin vermiyordu. Boynuna sarıldım o da benim belimden sarıldı.
Kendimi saldım ve ağabeyimin kucağında ikimizde yere oturmuş durumdaydık. Hala hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Cam kırıklarının belki de can kırıklarının ortasına yayılmış bir şekilde oturuyorum.
Canımdan bir bir parçalanıp yere düşmüş kırıkların arasında oturuyorum.
Ağabeyim beni kucaklamış, yatıp dinlenmemi sağlayacak bir yatak arıyordu belki de. Ne de olsa şuan bu odada kalamam.
Ağabeyimin kucağında onun odasına doğru yol aldık.
Uzun zamandır girmediğim oda.
+Ağabey. Senin odanda yatamam.
-O niye Aden?
Nedeni tabi saçma ya da dramatik bir şey değil. Yalçın ağabeyimin odasında duvar yoktu.
Nasıl yani odada kalmıyor mu diye düşünmeyin. Salonun ortasında yatmıyor tabi ama odasındaki bütün duvarlar ayna ile kaplı.
Siyah filmli aynalar. Benim için korkutucu bir odanın dışında başka bir şeye benzetiyordu. Dekorasyonu güzeldi ama ağabeyime göre
+Aynalar.
-Aden hala benim odama girmekten korkuyor musun?
+Ya korku değil ama.
-Tamam anladım ben anlayacağımı. Adar ağabeyimin odasında kal o zaman.
+Misafir odasına gidelim. Ağabey senin kucağında düşünülecek şey mi bu, indir beni.
Sanki beni duymamış gibi hala indirmemiş bir de üstüne Adar ağabeyimin odasına götürüyordu.
Odaya girdiğimizde Adar ağabeyim odada değildi. Yalçın ağabeyim yavaşça yatağa bırakıp yatağın kenarına da o oturdu. Baş parmakları ile gözlerimdeki yaşları sildi ve alnıma rahatlatacak derecede narin bir öpücük koydu.
-Bu gece beraber dışarı çıkalım mı abicim?
+Hayır ağabey sadece yatmak istiyorum. Yatıp düşünmek.
-Hadi kalk kalk kalk.
Bunları derken omuzlarımdan tutup beni yani mızmız kardeşini kaldırmaya çalışıyordu.
-Düşünmeyeceksin hiç bir şey. Yarım saat içinde hemen hazırlanıyorsun. Ne istediğini söyle getirirler. Burada hazırlan.
+Ağabey!?
-Hı?
+Siz dün Adar ağabeyim ile niye kavga ettiniz?
-Biz de kardeşiz Allah allah bir tek senin mi ağabeyin.
Diyerek ağabeyimin tabiri ile yanağımdan fıstık aldı. Yanağımı sıktı da diyebiliriz.
Ama bir de artık onun evli mutlu çocuklu bir baba olduğunu düşünüyorum.
Başkalarının mutlu ailesini yıkacak kadar aciz ve şeref yoksunu bir kadın değilim ben.
Başkalarının mutluluklarının üstüne bir hayat kurup o hayatı benim hayatım gibi yaşayacak bir kadın değilim ben.
Bu baharda da geçti ama bir yılda iki bahar vardır. Bir ilkbahar, bir sonbahar.
Yardımcı ablalar odamı toplamaya başlamışken bende yanlarından geçip kıyafet odasından kot bir şort, kısa bir büstiyer, siyah deri bot ve Siyah deri ceketim ile odadan çıktım.
Tekrar Adar ağabeyimin odasına geçip saçma düşüncelere dalmaya çalışarak üstümü çıkartmaya başladım.
Bir zamanlar briç oynamaya başlamıştım. Oyunu çok üst bir seviyede, profosyonellikte bırakmıştım.
Emir, Utku ve Pars ile tanışmamı kavgalı bir briç oyunu sağladı.
Antalya' ya tatile gitmiştik. Aynı sitede tatil yaptığımız kızlar ile sahile inmiştik. Utku ve Pars' ı da kızlara hava atmak için yaptıkları davranışlar ile tanıdım.
Ardından geçen bir kaç tartışma sonrasında onlar sayesinde briçe başladım. Ve de bitirdim.
Saçma düşüncelerimi bitirdiğimde giyinme işim de bitmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aden' in kombini
Kafam çok güzel çünkü içinde sen varsın.
Arkadaslar Üzgünüm çok kısa bir bölüm oldu. Fakat uzun süredir bölüm yayınlayamadıģım için elimdeki bölümü atmak zorunda kaldım. Umarım seversiniz. En kısa sürede yeni bir bölüm ile karşınızda olmak dileği ile. Sol alttaki küçük yıldıza dokunmayı unutmayın. ♥
