🌸 LYS1: I Need You ✔

IKA LABING SIYAM NA PAHINA

Chapter 19:  THE ONE I NEED IS YOU

The other day was the happiest day of my life. Rosé and I, we're finally together. She's now mine completely. And I'm also giving her all of me.

I tuckled some strands of her hair sa tenga niya dahil nililipad ito nang hangin. Ang kulay nang papalubog na araw ay nagrerepleka sa mukha niya dahilan para mas kuminang ang mga mata niyang noo'y bakas ang tuwa na nakatingin sa akin. Hindi mapawi ang ngiti sa mukha na nagsusumigaw kung gaano siya kasaya sa piling ko.

Magkahawak kamay ay sabay kaming naglakad patungo sa taong alam kong isa sa pinakamasaya para sa amin ngayon. Ipinatong ko ang bungkos nang bulaklak sa itaas nang lapida niya at nakangiting pinagmasdan iyon.

"Ate.." humigpit ang hawak ni Rosé sa kamay ko kung kaya't napatingin ako sa kaniya. I grip her hand back telling her that it is gonna be okay. That wherever Ayu is right now, she's happy for us. Ngumiti siya sa akin at tumango. Binalik niya ulit ang tingin sa lapida ni Ayu.

"Ate, I know you are looking at us right now at alam kong masaya ka para sa amin. You're just like that. You always want me to be happy at alam kung habang pinipilit mo noong maging masaya para sa sarili mo, alam ko ring nasasaktan ka dahil nasaktan mo ako. I can imagine it kahit sa isip ko." she sniff a bit. "Ate.. s-sorry.."

Hinimas ko ang likod niya dahil nag-umpisa na siyang maiyak. I just remained silent, respecting her moment.

"S-sorry dahil sa pride ko hindi manlang ako nagpakita sayo noong mga panahong kailangan mo ako. Kahit na tinatawagan mo ako noon para umuwi. Pero pinairal ko parin ang pansariling tampo ko sayo. Sorry ate. Sorry I didn't choose to see you for one last time at sinabi kong gaano kita kamahal. I love you so much sis." napatakip siya nang mga kamay sa mukha kung kaya't ibinaon ko ang ulo niya sa dibdib ko. Rosé's cry filled the quiet place.

The cold air suddenly breeze and a familiar scent touched my nose. Napangiti ako. A tear escaped my eyes.

Thank you, Ayu. Thank you snow white. A smile escaped my face remembering what I used to call her. I won't forget her. The memories that I shared with her will forever be here in my heart.

"Oi! Junjun! Smile na yan~ yiiieeh hihi. Sige na babye na." Naalala ko ang imahe ni Ayu running away habang kumakaway sa akin. The sun touching her face made her look like she's an angel that time, while I was there waving back at her.

"Goodbye Ayu. Until we meet again." Ang tanging nagging huling salita ko sa harap nang lapida niya.

Pagkatapos namin ni Rosé sa sementeryo ay dumiretso kami sa isang beach. We both sat sa kotse ko overlooking the white beach in front of us. Halos kulay orange na ang langit at tanging tunog lang nang alon ang maririnig. Nakasandal siya sa balikat ko habang tinatanaw namin ang magandang tanawin sa harapan.

"Ah right.. Ngayon na pala i re-release ang teaser ng MV ni Hans." ani niya bigla.

Lumukot ang mukha ko dahil hindi ko alam kung bakit bigla niyang naisingit ang biscuit na iyon sa moment namin ngayon. Sa lahat ba naman nang pwede niyang i topic siya pa? Tsk.

"So? " I heard her chuckle at nang makita niya ang mukha ko ay mas natawa siya. She pinched my nose.

"Pinaglaban ko talaga to sa meeting namin kung kaya makinig ka!" ani niya.

I scoffed pero hinayaan narin siyang i play yun.

Why it is so hard for you? To properly see me trying?
I get shocked to see how much I can hurt because of you
My days are a struggle
Even my dreams are painful

Nanlaki ang mata ko nang marinig ang pamilyar na liriko na iyon. Napatingin ako sa kaniya. She just smiled a bit.

"That song is.." ani ko sa mababang boses.

"My feelings.." nakangiti parin niyang ani pero may kaunting sakit sa mga mata.

That is the one she composed for me. Yung isinulat niya noong college sa notebook na ibinigay niya sa akin noong graduation bilang regalo.

"But.. that is a sad song Rosé." ani ko. I cupped her face with both of my hands. Napapikit siya.

"Pero isinulat ko iyan na ikaw lang ang nasa isip at puso ko. I wrote that for you with all my heart. Because for me every pain and happiness na ikaw ang dahilan lahat yun, mahal ko parin. My pain is you. My happiness is you. My love is you." ani niya.

In what she just said I felt my heart go warm. Her love for me is just so overwhelming. It made me speechless. Napayakap ako sa kaniya. I kissed her forehead and with that I love her more. I am so lucky. To meet this clumsy girl, being loved by this clumsy girl. I am a one lucky man. And I'll make her feel that she's lucky to have me too.

Napahawak ako sa bulsa nang pants ko at kinapa ang parisukat na bagay doon na kanina ko pa tinatago. From today onwards I want her to be by my side forever. Every setting and rising of the sun I want her too see those scenery knowing that I am beside her. That as long as I live, I will only love her and just her alone.

"Rosé" I saw how her eyes widened then look at me with disbelief. Tears started to stream down her face at naitakip niya pa ang mga kamay sa bibig.

"Oh my god." she muttered beween her sobs.

Crap. I feel like crying too. This is what they call tears of joy right? Like you just saw how heaven looks like.

Binuksan ko ang pulang kupita na hawak at tumambad mula doon ang isang simpleng golden ring na may naka encrave na infinity sa gitna.

"If it was you I won't ask for anything else. So If I was you, I would just love me." natawa kami pareho dahil hango iyon sa lyrics nang kanta na isinulat niya. Iniba ko lang nang kaunti. Pero medyo tanga siya dahil natatawa na lumuluha. Pero syempre hindi ko sasabihin yun mamaya hindi pa niya tanggapin tong proposal ko eh.

"Hindi man maganda kung paano tayo nag-umpisa. Hindi man natin naisatinig agad ang mga narararamdaman natin noon. Marami mang oras ang nasayang satin, pero hindi pa naman huli ang lahat diba? And this time let us make this right." kinuha ko ang singsing. "Rosé "pasta" Lagdameo Juran, will you accept to change your name us Rosé "pasta" Juran Kaizen from today until eternity? " she laughed sa sinabi ko maybe because of the pasta. But still, her tears won't stop.

"Tatanggi pa ba ako? Eh noong college isa ito sa mga ini-imagine kong mangyari." her confession made me "wow". I wonder until where her imagination went on.

"Then I'll turn it into reality darling." kinuha ko ang kamay niya at isinuot doon ang singsing. It fits perfectly. Palihim kong isinukat yung kamay niya noong nakatulog siya sa kotse ko the other day.

I kissed her hand at pagkatapos ay niyakap siya. Finally, I got her.

The only one that I need.

To be continue...