The Complicated Love Story(COMPLETED)

+31+

Chapter 31

Third Wheel

All of my life, I'm all alone sleeping on my bed. Ngunit ngayon halos magkakanda gulo gulo ang kama ko. Nakapikit pa din, kumunot ang noo ko sa paggalaw ng kama. Even in our home, no one's sleeping beside me.  But then, I realized I'm not in my room! I opened my eyes quickly.

Gosh! Di pala ako umuwi kagabi! Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto. I'm really inside Kurt's room. I slept here!

Sa dami ng iniisip simula pagkagising, ngayon ko lang napagtanto na may isang mabigat na nakapatong sa leeg ko. Bumaba ang tingin ko roon. A long arm with a veins on it wrapped around my neck. Kaya pala ang bigat!

"Morning..." he greeted with a smile.

Imbis na batiin siya, tinampal ko ang nakadagan saking leeg. He chuckled and removed his arm.

"Ano ba! Hindi ako makahinga!" reklamo ko.

He laughed more and make a side view to really make me see his annoying face. May ngiti pa din sa mga labi nang titigan niya ako.

"Ang O.A ne 'to. So grumpy for this morning eh?" nanunuya niyang sambit.

Halos malukot ang mukha ko nang may maamoy sakanya. Agad akong nagtakip ng ilong gamit ang kumot.

"Ang baho ng hininga mo," I said, under the sheets.

Sumingkit ang mga mata niya sa tawa habang pilit na tinatanggal ang kumot saking ilong. Nakakunot naman ang noo ko at pinipigilan siya.

"Wow! Might wanna smell yours," tinaas niya ang kanyang kilay.

I wanted to glare at him right away but I just realized that if I beat him now, I would run out of energy fastly. Kaya ipinikit ko nalang ang aking mga mata.

Naramdaman ko ang pagayos niya ng higa. Mukhang alam niyang hindi ko talaga siya papatulan.

Ang agang mambwisit, eh!

"Nanjan na sina Tita?" tanong ko.

Ramdam ko ang pagalis niya sa kama. Ngunit hindi ko pa din binubuksan ang mga mata ko. If he leaves me here, I would be more happy and sleep, again. But then, I heard his voice again.

"Yup. And they want you to join the breakfast. Let's go?" his voice was happy.

I like it more his voice today. Fresh and calm. Parang dati lang. I don't really like when he's frustrated or he's angry.

Ibang iba sa ngayon.

Ngunit halos sa lahat ng naiisip, napamulat agad ako ng mata. I heard him saying the love of my life.

Maganang magana akong tumayo sa higaan. Nag stretching pa ako para mas ganahan sa breakfast. I'm really hungry. Pagkatapos ba naman ng nangyari lahat kagabi!

"Okay. Alam ko mas maraming pagkain ang naghihintay sakin." humalakhak ako at nagpauna na.

I was nearing Kurt's door when I felt he wasn't moving. Lumingon ako sakanya.

Kumunot ang noo ko. He's just standing right there while crossing his arms. And uh... smiling widely? I guess? It confuse me.

Ano na naman pakulo ng lalaking ito?

"By the way, thank you for staying last night, Cass..."

My one brow shot up when I heard him saying my name softly. Umirap nalang ako. I feel awkward about it.