+28+

2 1 0
                                    











Chapter 28






Go






I went home at 4 something in the midnight. Mabuti nalang may naparahan pang taxi ang guard kahit malalim pa ang gabi. Pagkadating ko ng bahay nagpalit lang ako ng damit at bumagsak na agad sa kama. Akala ko makakatulog na ako sa sobrang drain pero hindi pa din ako nakatulog. Until I saw on my clock it's 5:38 am already. I know, I won't be able to attend school, today. I can't walk like a zombie in school. My god! Never in my life.

The cold air of the morning touching my skin. Hindi pa sikat ang araw at malamig pa sa labas. Wearing a silk terno white long sleeves and short pajamas, I rubbed my right hand to my left arms. The cloth making me feel okay.

I must feel good. That night was just full of mixed emotions. I should not take it, seriously.

Naputol ang pagiisip ko sa mga bagay bagay nang may kumatok sa pintuan ko. Hinintay ko iyon magbukas. Gigisingin siguro nila ako para pumasok. My lips rose as I wait who would wake me up, this time. Iba iba sila ng schedule ng paggising sakin. So, I don't know who's next now.

The door opened a little. Tumaas ang kilay ko.

"Ate Cass?" Quri's head popped on my door. "Hindi ka papasok? Are you okay?"

She knows me, well. She's really good at observing. Tuluyan na siyang pumasok sa kwarto. She's really cute. Lalo na ngayong nakapang sleeping dress lang siya. She looks really adorable. I notice, too she's holding a cup.

"Goodmorning," I smiled more. "Yes. I came home late last night so..."

I give her a gesture to come near the veranda. Lumapit naman siya at papalapit ng papalapit ay lumalalim ang pagtitig niya sakin.

I sighed in defeat. I know, she already knows something about me. Hindi naman ako makakapagtago sa cute na 'to.

"Kung puyat ka, bakit ang aga mong nagising ngayon?" she asked.

Her question is obviously she' s putting me into her trap. Natawa nalamang ako at kinuha ang hawak niyang mug.

Kumunot ang noo niya ngunit binigay niya pa din sakin.

"Quri! Umalis kana! Malelate kapa sa school!"

Hindi pa din gumagalaw o nagbabago manlang ng reaksiyon. She want to know what's going on to me but I can't say it, right now. Kaya naman tinulak ko siya ng mahina palabas ng kwarto ko.

She followed me with the same reaction.  Puno ng pagdududa. Tinawanan ko nalang iyon bago sarhan siya ng pinto.

It's so fulfilling when the hot coffee feels at the throat. This is how I start my day. Pagkatapos sigurong magbreakfast, itutulog ko nalang lahat ito! That's it!

My phone beeped when I was about to put down my mug. Tatamlay tamlay ko pang inabot 'yon pero nang sunod sunod na itong tumunog ay bumilis na ang kilos ko.

Binuksan ko isa isa. It's from Kurt. Should I check it? Tss, nagtanong pa ako sa sarili kung nasa inbox na' ko.

Kurt:

Cass.... I'm so sorry for what I've said. I didn't meant it, really...

Sorry, huh? Really?

May sumunod pang isa.

Kurt:

Goodmorning! We cool, Cass? Reply ka naman, please...

Tumaas ang kilay ko. Ngayon naman may 'goodmorning'? He should know we're not in the good terms.

The Complicated Love Story(COMPLETED)Where stories live. Discover now