Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

49. Με δουλεύεις?!

"Άρια γιατί δεν απαντάς?!"

Ρώτησε βγάζοντας με από τον λήθαργο μου. Σήκωσα το κεφάλι μου για να κοιτάξω τα κατάμαυρα μάτια του που με κοιτούσαν έκπληκτα.

Τι έπαθε?

"Άρια τι έκανες?"

Η δεύτερη ερώτηση δεν άργησε να έρθει με την μόνη διαφορά πως σε αυτή ανέβασε τον τόνο της φωνής του.

"Άρια μίλα γαμώτο!"

Απέτησε αμέσως ενώ πλησίαζε περισσότερο τα μάτια μου.

"Δεν σε καταλαβαίνω."

Είπα αμέσως και τον ένιωσα να χαλαρώνει ελάχιστα το κράτημα του.

"Το έκανες με τον Κώστα?"

Ρώτησε και αυτή την φορά ήταν η σειρά μου να τον κοιτάξω έκπληκτη.

"Όχι βέβαια!"

Απάντησα χωρίς να το σκεφτώ. Στο πρόσωπο του σχηματίστηκε ένα γλυκό χαμόγελο ενώ τα χέρια του έφυγαν από τα γυμνά μου πόδια και πήγαν στα μάγουλα μου. Σιγά-σιγά άρχισε να με πλησιάζει μέχρι που ένωσε τα χείλι μας σε ένα απαλό και γλυκό φιλί που έκανε την καρδιά μου να θέλει να βγει. Τα χείλι του ακουμπούσαν μαλακά τα δικά μου ενώ η ζεστή του γλώσσα βρήκε την δική μου οδηγώντας την σε ένα ανέμελο κυνηγητό. Μετά από λίγο απομακρύνθηκε με αργές κινήσεις από εμένα και με κοίταξε με ένα αγνό χαμόγελο.

"Υποσχέσου μου πως αύριο το πρωί θα του στείλεις μήνυμα να χωρίσετε."

Ψέλλισε χωρίς να σταματήσει να με κοιτάει στα μάτια.

"Με τον Κώστα?"

Ρώτησα στον ίδιο τόνο και ως απάντηση πήρα ένα θετικό γνέψιμο.

"Έχουμε χωρίσει."

Είπα και με κοίταξε έκπληκτος.

"Πότε?"

"Όταν μου είπατε για τον Νικόλα και την Εβίτα."

"Και σήμερα? Γιατί σε πήρ..."

Άρχισε να λέει αλλά τον διέκοψα.

"Για να τα ξαναβρούμε."

"Αφού τον είπες μωρό σου!"

Είπε πιο έντονα ενώ ένιωσα τους μυς του να σφίγγουν και μόνο στην θύμηση αυτής της σκηνής.

"Για να στην σπάσω."

Απάντησα ενώ ένα διαβολικό χαμόγελο σχηματίστηκε στα πρόσωπα και των δύο.

"Ναι ε? Τότε θα πρέπει να σε τιμωρήσω!"

Είπε και τον κοίταξα χωρίς να καταλαβαίνω.