chapter 6

2.2K 181 5
                                    

RYANNA HOPE POV

Sepanjang perjalanan kami sampai ke mall , kami senyap ja . Kenapa juga hati saya rasa begini ? Kenapa saya rasa pandangan mata dia tadi macam menusuk sampai ke jantung saya ?

Saya pandang sekilas ke muka dia . Sebenarnya buli tahan juga hensom kan ? Ishhhh ..Ryanna ... Manada hensom tu .. Macam orang gila ada la .. Macam berperang ja hati saya sama otak saya sana . Saya menarik nafas panjang .

"Ehemm .. kenapa kau ? Kau okay kah ?" Tiba2 dia bersuara .

"Anu .. arr .. saya minta ... minta ..." macam berat pula mulut saya mau sebut .

"Anu ..anu.. minta apa bah ? Minta minta ..selalu tu lancar bercakap .." dibilang sambil drive . Mimang sentiasa mau bikin sakit hati ja dia ni oh .

"Saya minta maaf ..." laju saya cakap dan saya terus tingu keluar tingkap . Rasa panas pipi saya . Kenapa la dengan kau ni Ry ?

"Apa ? Apa kau bilang tadi ?" Dia tanya saya balik . Ishh ni orang . Betul2 nda dingar ka ataupun buat2 nda dingar ni ? Benci ba saya kena mau ulang tu perkataan .

"Saya minta maaf ..!! Dah ! Saya nda mau ulang2 lagi .. kalau kau pekak nasib la nda dingar tu .." Saya bilang laju dengan sekali nafas .

"Uihh ..cantik tu gaya kau minta maaf oh ? Siap bilang orang pekak lagi .. "dia geleng2 kepala sambil drive . Lantak la kau sana janji saya suda bilang saya minta maaf .

"Kau ikhlas kaitu minta maaf ? Minta maaf untuk apa ? Untuk tuduh saya yang bukan2 or untuk biadap sama saya ?" Dia tanya lagi .

"Ehh kau arr mr duda .. ehh ..."saya terus tutup mulut saya . Dia bukan duda ....

"Apa duda duda ? "Dia tanya lagi sambil senyum .

"Sorry ..." saya bilang dan gigit bibir saya . Terbiasa panggil dia mr duda susah pula mau panggil nama dia .

"Sembarangan panggil saya duda .. kawin pun belum pernah oh saya ni .. kalau kau mau test jadi janda , try la kawin sama saya .. biar sama2 jadi duda dan janda .." lancang betul mulut dia bercakap bila kena kasi peluang . Nasib la ni hari saya teda hati mau lawan mulut sama dia . Saya diam ja sana . Lama pula saya rasa mau sampai tu mall .

Bila saya senyap ja , dia pun senyap ja . Macam krik krik ja bunyi kalau betul2 ada cengkerik sini .

"Mana kereta kau ? " - danny

"Basement .." saya jawab pindik . Suda la gelap ni tempat sebab suda tutup tu mall . Dia masuk juga sampai bawah dan sampai ke depan kereta saya .

"Urmm .. thank .. thank u Danny .." saya bilang perlahan . Akward bila saya kena sebut nama dia . Dia terus pandang muka saya .

"U're welcome Ryanna .. do u think u can drive by yourself home ?" Lembut suara dia tanya saya . Macam terpana saya sekejap dingar suara dia lembut bercakap   sama saya . Siap dia panggil nama saya lagi tu . Teda lagi dia sebut saya miss perasan . Aduh hati .. jangan kau kalah !

"Errr.. yes .. dont worry .. saya suda biasa .." saya bilang sama dia .

"Ok .. saya tunggu sampai kau jalan .." dibilang lagi . Aduhaii .. kenapa la kaki saya ni jadi lemah ja dingar suara dia bercakap lembut sama saya ?

Saya terus keluar dari kereta dia dan pigi buka kereta saya . Saya cuba start tapi macam malu2 pula tu enjin mau hidup . Saya cuba lagi tetap juga nda mau .

Pelik .. nda pernah kereta saya meragam . Saya cuba lagi untuk kali ketiga . Masih sama .

"Any problem ? " tiba2 si Danny berdiri di sebelah saya di pintu kereta . Terkejut betul saya .

FOREVER MINE SEASON 2Où les histoires vivent. Découvrez maintenant