KUMA (Tamamlandı)

KUMA-31

Azra yüzüme bıkkın bir şekilde bakıp ellinde olan çantayı bana gösterdi.

"Annen göndermiş, ve bu saçma şeyler yüzünden buraya kadar geldim."

Deyip çantayı resmen fırlatmıştı. Ellim acıdığı için çantayı tutamadım diye sert bir şekilde yere çarpmış ve Alas aynı anda kapıdan hızla gelip "kim gelmiş!?" Diye sert bir ses tonuyla sormuştu.

Azra Alas'ı görünce bir süre sadece baktı, daha sonra üzerindeki şaşkınlığı atıp "senin burda ne işin var!?" Azra sert bir ses tonuyla sormuş ve sanırım sorduğuna pişmandı.

Alas o kadar sert bakıyordu ki bir an ben bile korkmuştum.

"Sen bana hesap mı soruyorsun!?" Diye sinirli bir şekilde sorduğunda, Azra başını hayır anlamında sallamış "sadece merak ettim!" Diye eklemişti.

Alas öfkeli bir ses tonuyla "etme!" Diyince Azra'nın gözleri dolmuş bir şekilde "ben gitsem iyi olur!" Diyince ortamın havasını değiştirmek için "gel istersen?" Diye sordum.

Azra yüzüme nefretle bakıp "istemez!" Deyip kapıdan uzaklaşmıştı.

Kapıyı kapattıktan sonra Alas'a sert bir şekilde bakıp "o senin sevgilin nasıl böyle konuşursun!? Ayrıca sen niye beni öpüp duruyorsun ya!?" Diye bağırarak konuştuğumda, Alas yüzüme alaycı bir şekilde bakıp "hoşlandığını sanıyordum!" Deyince koluna sert bir yumruk geçirecekken bileğimden tutmuş "dikişlerin var! Dikkat etmelisin!" Demişti.

Daha sonra yüzüme alaycı bir şekilde bakmış ve "sevgili!?" Diye sormuştu.

"Azra!" Diye eklediğimde küçük bir kahkaha atmış daha sonra "Azra benim kardeşim gibi. Saçmalama!" Demişti.

Birden o şaşkınlıkla ağzımdan "ama Azra dedi ki!" Sözümü kesmiş ve "ne dedi!?" Diye şüpheli bir şekilde sorunca "hiç ben yanlış anlamışım!" Deyip konuyu kapattım.

Azra neden bana böyle bir yalan söylemişti ki!?

Bir dakika, Alas niye hâlâ burdaydı!?

Birden "sen gitsen artık bak ben gayet iyiyim!?" Dediğimde yüzümü incelemeye başlamıştı.

"Evet, gerçekten iyi görünüyorsun. Harbi sen niye iyisin ya!?" Diye şaşkınlıkla sorduğunda ve çok ciddi olduğundan bana bir gülme gelmişti.

"Bilmiyorum, kendimi saçma bir şekilde iyi his ediyorum!" Dediğimde Alas umursamaz bir şekilde koltuğa oturmuştu, hata oturmamış bildiğiniz yayılmıştı.

"Olur öyle şeyler!" Deyip gözlerini kapatmıştı.

Ben ayakta öylece durmuş ciddi mi ona bakıyordum.

"Alas senin evin yok mu ya!? Git evine!" Dediğimde gözlerini bıkkın bir şekilde açmış daha sonra bana "kovuyor musun!?" Diye sormuştu.

Hiç oralı olmadan "evet!" Yanıtını verdiğimde şaşkınlıkla yüzüme bakmıştı.

Daha sonra umursamaz bir şekilde sandalyenin üzerinde olan montunu alıp "zaten Eda çağırmıştı" deyip çıkışa doğru yürüdü.

Şaşkınlıkla ve masum bir şekilde "Eda kim!?" Diye sorunca Alas kahkaha atarak çıkarken kapıdan başını uzatıp "elline dikkat et, ve kendini üzme" deyince sinirden hızla kapının yanına gitmiş Alas'ı ittikten sonra kapıyı hızla çarptım.