KUMA (Tamamlandı)

KUMA-25

Yine ne saçmalıyordu bu ya!

"Derken!?" Evet tabiki çok sinirliydim. Ben onu hayatımdan çıkarmaya çalışırken, onun iş yerinde yada onun olan bir yerde çalışmak istemiyordum.

"Bak yaban gülü sana değer verdiğimi söyledim, ve sence ben değer verdiğim birini bar köşelerinde güvende olmadan
çalıştırır mıyım!?"

Yok bu adam gerçekten iyi değildi.

"Bana yaban gülü deme! Ayrıca beni tanımadan sana değer veriyorum demen beni çıldırtıyor!"

Yüzüne alaycı bir gülüş takınıp "ben seni senden daha iyi tanıyorum yaban gülü!"

Yine döndük dolaştık en başa geldik ya!

"Tamam seni anlıyorum, lütfen beni geri götür!"

Dediğimde yüzüme sinirli bir bakış atıp "biraz işim var buralarda akıllı durursan geri geldiğimde seni o çok sevdiğin evine götürürüm. Anlaştık mı!?"

Başımı heyecanla tamam anlamında salladım.

O değilde adam biraz önce gülümsüyordu ama şimdi sanki düşmanıymışım gibi bakıyordu bana.

Birden kapıyı çarpıp gitmesiyle yerimden sıçradım.

Derin bir iç çektikten sonra evi karıştırmaya başladım.

Pek birşey bulamadığım için kendimi koltuğa atıp gözlerimi dinlendirmeye başladım.

Gözlerimi açtığımda yabancı koku tüm bedenimi elle geçirmişti.

Kendime geldiğimde iste Alas'ın elline sım sıkı sarılmış bir şekilde duruyordum.

Hızla yerimden doğrulduğumda Alas yüzümü hâlâ gözlerini kırpmadan izliyordu.

"Sapık! Ne yapıyorsun sen ya!?"

Diye bağırdığımda Alas tüm erkekleri kıskandıracak bir şekilde gülmüştü, işte bu gerçekten güldüğünü gördüğüm ikinci gülüşüydü.

"Sapık? Fark ettiysen benim ellime sarılan sensin! Ben niye sapık oluyorum?"

Herşeyede bir cevabı vardı! Kıcık ya bu adam benim sinirlerimi geriyordu ve bu benim hiç hoşuma gitmiyordu!

"Senin ellinin ne işi var benim yanımda!?"

Diye sorduğumda yüzüne alaycı bir şekilde bakıp, "saçların yüzüne gelince bende.."

Sözünü tamamlayamadan hızla koluna yumruğumu geçirdim.

Biran önce konuyu değiştirmem gerektiğini bildiğim için, "sen hasta falan mısın!?" Dediğimde yüzüme anlamamış gibi bakınca sözlerime devam ettim,