Δύο αντιθετες προσωπικοτητες

Το μαρτύριο της.

 Η Νεφέλη ξύπνησε το επόμενο πρωί με μια τεράστια χαρά στα μάτια της. Ο Άγγελος την προιγούμενη μέρα της είχε ορκιστεί πως όλα θα ήταν διαφορετικά,θα ήταν όλα ρόδινα. Τον πίστεψε αφού της εξήγησε της ψευτιές της Μυρτώς. Κατάλαβε ότι της έλεγε αλήθεια. 

" Καλημέρα μαμά. Καλημέρα Κατερινα μου". Τους είπε και έδωσε  στην Κυρά Ελένη ένα φιλί στο μάγουλο. 

" Καλημέρα κορίτσι μου. Προς τι όλη αυτή η χαρά σήμερα; Γελούν και τα μάτια του." Της είπε και γέλασε διακριτικά. 

" Εεε τίποτα μωρέ. Απλά ξύπνησα καλά." 

" Σαν μια δικαιολογία μου φαίνεται εμένα για να αποφύγεις την πραγματικότητα". Της είπε η Κατερίνα κλείνωντας της το μάτι.

" Μμμ..Τώρα σε πίστεψα". Είπε η Κυρά Ελένη.

 Η Νεφέλη γέλασε στραβά και πήγε στο δωμάτιο της να ετοιμαστεί. Καθώς ετοιμάζετουν χθεσινές αναμνήσεις πέρασαν από το μυαλό της. Ο Άγγελος να την κρατάει αγκαλιά και να της χαιδεύει τα μαλλιά. " Ααααχ αυτό το άρωμα του". Αναλογίστηκε καθώς χτένιζε τα μαλλιά της. Φόρισε μια φούστα μαύρη, με μια άσπρη δαντελοτή μπλούζα. Έκατσε μπροστά στον καθρεύτη δύο λεπτά και μετά έφυγε. 

" Μαμά φεύγω! " Της φώναξε από την εξώπορτα. "Κατερίνα μου, αν θες τίποτα πάρε με στο γραφείο".

"Εντάξει. Θα σε πάρω αν σε χρειαστώ".

 Έκλεισε την πόρτα πίσω της και κατευθυνώντας προς το μετρό. Καθώς περπάταγε ένιωσε κάποιον να την ακολουθά. Σε κλάσματα δευτερολέπτου γύρισε πίσω της αλλά δεν είδε κανέναν. Έτσι συνέχισε την πορεία της. Πήρε το μετρό και την άφησε σχεδόν έξω από την εταιρεία. Φορτσάτη και αεράτη πήγε στο γραφείο του Άγγελου. 

Τακ τακ τακ..

" Να περάσω;" Άνοιξε την πόρτα και με μισό μάτι τον είδε να κάθεται στην καρέκλα του. 

" Φυσικά. Σε περίμενα πως και πως να ρθεις". Της είπε. Σηκώθηκε από την καρέκλα του και κατευθύνθηκε προς την μεριά της. Άπλωσε το χέρι του και το έβαλε στο μάγουλο της. Τέντωσε το σώμα του και την φίλησε γλυκά στο στόμα. " Αυτό είναι ενα είδος γλυκιάς καλημέρας". Της είπε χαμογελώντας της.

" Αν είναι να έχω και άλλες τέτοιες καλημέρες θα έρχομαι πρώτα εδώ". Του απάντησε τρυφερά.

 Του άρεσαν τα τρυφερά της λόγια. Την πλησίασε, την άρπαξε από τους γοφούς και την έβαλε πάνω σε ένα ξύλινο έπιπλο που βρισκόταν μπροστά του.