Δύο αντιθετες προσωπικοτητες

Πριν 7 χρόνια..

« Ρε ξάδερφε πόση ώρα να βγεις έξω; Έσκασα μέσα στον ήλιο. Μια ώρα σε περιμένω». Είπε ο Άγγελος στον Μάρκο καθώς τον περίμενε μέσα στο αυτοκίνητο του. Θα πήγαιναν σε μια ετήσια εκδήλωση που θα γινόταν στο μουσικό θέατρο της πόλης. Δεν ήταν του γούστου του αλλά επέμενε ο Μάρκος. Όχι ότι αυτού ήταν του γούστου του αλλά εφόσον θα περιείχε γυναίκες δεν τα το έχανε. Ο γνωστός γυναικάς.
« Κλείσε-κλείσε και βγαίνω τώρα έξω». Του απάντησε βιαστικά και το έκλεισε. Ο Μάρκος ήταν ένα παιδί με φιλοδοξίες και μεγάλο τουπέ. Μεγάλος γυναικάς. Σαν τα πουκάμισα της άλλαζε, χωρίς εξηγήσεις και δεσμεύσεις. Όμως στο σημείο που έκανε λάθος ήταν ότι ζήλευε τον Άγγελο. Ήταν ο πιο περιζήτητος στην αγορά. Και ποια δεν θα ήθελε να τον ξεμυαλίσει. Γνωστός επιχειρηματίας με πολλά λεφτά. Ομορφονιός και ανύπαντρος. Μπορούσε να έχει ότι θελήση. Αυτά ήταν οι λίγοι λόγοι από τους πολλούς που τον ζήλευε.
Κάθισαν στην αίθουσα και παρακολουθούσαν την εκδήλωση. Το βλέμμα του Μάρκου κύλησε προς τον γύρω χώρο. Αμέσως αντίκρισε μια ψηλή, μελαχρινή γυναίκα. Φορούσε ένα στενό μαύρο φόρεμα και κάτι ψηλοτάκουνα που αναδείκνυαν τα καλλίγραμμα της πόδια. Τον εκθάμβωνε πάντα η ομορφιά της.
« Ρε μαλάκα. Κοίτα ποια μπήκε μόλις τώρα. Τι γυναίκα είναι αυτή;» Είπε ο Άγγελος στον Μάρκο με ένα σκούντημα στο χέρι που προηγήθηκε. Νευρίασε ο Μάρκος.
« Γιατί; Γιατί να του άρεσε; Εγώ την είδα πρώτος. Τώρα σίγουρα θα πάει και θα της μιλήσει. Σίγα που δεν θα του άρεσε του μαλάκα». Μόλις του είπε ο Άγγελος για την κοπέλα αμέσως αυτές οι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό του Μάρκου. Ζήλεψε γιατί ήξερε ότι θα πάει να της μιλήσει. Σίγουρα αυτή θα ανταποκρινόταν.
Έγνεψε με το κεφάλι του καταφατικά. Όταν τελείωσε η εκδήλωση ο Άγγελος μπήγε να μιλήσει σε κάτι γνωστούς του. Έτσι ο Μάρκος δεν έχασε την ευκαιρία που το δόθηκε και πήγε στην νεαρή κοπέλα.
« Τέτοια όμορφη κοπέλα και να μην συνοδεύεται; Δεν είναι κριμα;»
« Καθόλου κρίμα. Ίσως να είναι από επιλογή της που δεν συνοδεύεται. Του απάντησε ειρωνικά.
« Εγώ δεν θα συμφωνούσα με αυτή την επιλογή».
« Εσένα δεν νομίζεις ότι δεν σου πέφτει λόγος;»
« Προς τι όλο αυτό το κλίσε ύφος; Γιατί τέτοια αυθάδεια; Το ότι προσπαθώ να σου κάνω ένα απλό κομπλιμέντο δεν το καταλαβες;»
« Όχι. Γιατί περιμένω από κάποιον άλλον να με πλησιάσει».
Στο μεταξύ ο Άγγελος πήγαινε προς την μεριά τους, αφού τους είδε που μιλούσαν.
« Και να που έρχεται αυτός ο άλλος». Είπε η μυστήρια γυναίκα στον Μάρκο και έγνεψε με το κεφάλι της προς την μεριά που ερχόταν ο Άγγελος.
« Διάολε. Καταραμένος. Τον μισώ. Γιατί πάντα να μου την χαλάει; Ειδικά σε αυτήν την περίσταση. Που μ' αρέσει εδώ και πόσο καιρό και του το χα πει. Αλλά που να θυμάται αφού όταν του μιλάω δεν μου δίνει καμία σημασία. Δεν τον νοιάζει για μένα και ας με μεγάλωσαν οι δικοί του».
« Καλησπέρα. Ξάδερφε βλέπω ότι συστήθηκες θα με συστήσεις και εμένα;»
« Φυσικά. Από δ...».
« Άσε- άσε. Θα συστηθώ μόνος μου. Τι είμαι κανά μικρό παιδί που ντρέπεται να μιλήσει;» Τον διέκοψε και έκανε νόημα με το χέρι του να σταματήσει να μιλάει. Ένιωσε ότι τον μείωσε μπροστά της και τον έκανε να φαίνεται σαν ένα αντράκι που χρειάζεται μεσάζοντα για να μιλήσει.
« Είμαι ο Άγγελος και είμαι γοητευμένος». Της είπε απλώνοντας το χέρι του να πάρει το δικό της.
« Είμαι η Μυρτώ! Επίσης γοητευμένη». Του απάντησε και ένιωσε τον εαυτό της να κοκκινίζει.
Ο Μάρκος κατάλαβε ότι τώρα πια δεν είχε καμία τύχη με την Μυρτώ. Η μυστήρια κοπέλα που έβλεπε συχνά αλλά δεν είχε το θάρρος να την πλησιάσει τυλίχτηκε στα δίχτυα του ξαδέρφου του. Στην πολύ ώρα που μιλούσαν ο Μάρκος βρήκε μια δικαιολογία και ξεγλίστρησε. Μέχρι πόση ώρα θα κανόνιζαν ραντεβουδάκια και να άλλαζαν τηλέφωνα μπροστα του.
Τρία χρόνια μετά την γνωριμία τους στο μουσικό θέατρο ο Άγγελος και η Μυρτώ ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου. Από τότε του κρατάει κακία ο Μάρκος. Προσπάθησε πολλές φορές να του την φέρει με διάφορους τρόπους. Πληγώνοντας τον, κάνοντας τον να νιώσει μόνος και προδομένος. αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν κολλούσε σε τέτοια ο Άγγελος. Τώρα αποφασισμένος όσο ποτέ θα του στοιχήσει που παντρεύτηκε την γυναίκα που αγάπησε.