Δύο αντιθετες προσωπικοτητες

Το χαστούκι..

« Η γυναίκα σου; Από πότε; Είναι παντρεμένος; Που πήγα και έμπλεξα θεέ μου!» Χίλιες δυο ερωτήσεις πέρασαν από το μυαλό της εκείνη την στιγμή. Ήθελε να ανοίξει η γη να την καταπιεί. Έστω κάτι να γίνει για να εξαφανιστεί από εκεί. Η ντροπή που είχε νιώσει και το πόσο είχε ξεφτιλιστεί στα μάτια του την έκαναν να κατακοκκινίσει. Το κορμί της άρχισε ένα τρεμούλιασμα ολοφάνερο, που μέχρι και η Έφη το είχε καταλάβει.
« Νεφέλη μου, είσαι καλά; Δεν μου φαίνεσαι και πολύ εντάξει». Της είπε η Έφη απλώνοντας τα χέρια της για να αγγίξει το πρόσωπο της.
« Ναι. Μια χαρά είμαι απλά ένιωσα μια απότομη αδιαθεσία». Της απάντησε και έβαλε το χέρι της στο κούτελο της. Σε κλάσματα δευτερολέπτου όλα γύρω της είχαν σκοτεινιάσει. Το πάτωμα γύριζε και οι τοίχοι φαίνονταν λες και θα την καταπλάκωναν. Τα γόνατα της λύγισαν και πριν καλά-καλά προλάβει να ξεραθεί στο πάτωμα ο Άγγελος πετάχτηκε με ένα δυνατό άλμα πάνω από το γραφείο του και την πήρε στην αγκαλιά του.
« Λιποθύμησε! Έφη τρέξε φέρε ένα ποτήρι με νερό. Γρήγορααα!»
« Αμέσως. Αμέσως πάω τώρα».
« Νεφέλη. Νεφέλη.. Κορίτσι μου μα ακούς;»
« Πως κάνεις μωρέ έτσι και εσύ; Μια απλή λιποθυμία είναι. Δώσε της ένα- δυο χαστούκια να δεις πώς θα συνέλθει. Και τέλος πάντων ποια είναι αυτή;» Είπε η γυναίκα του Άγγελου κάνοντας μια σαρκαστική έκφραση.
« Πάψε εσύ! Όλα τα ξέρεις. Αν δεν θες να είσαι εδώ, φύγε. Και τέλος πάντων τι θες εδώ; Γιατί γύρισες; Δεν σου είπα ότι θέλω διαζύγιο;» Της απάντησε ευθέως με ένα θυμωμένο ύφος, κουνώντας το χέρι του προς το μέρος της. Δεν είχε συνεχιστεί η κουβέντα αφού μπήκε η Έφη με ένα τεράστιο ποτήρι γεμάτο με νερό. Το έπιασε απότομα ο Άγγελος και το έφερε στο στόμα της Νεφέλης. Αμέσως της έριξε και 5-6 σταγόνες στο πρόσωπο. Άρχισε να φέρνει τα συγκαλά της η Νεφέλη.
Μόλις άνοιξε τα μάτια της, τον αντίκρισε από πάνω της να την κοιτάζει γεμάτος αγωνία και μαράζι. Του ψιθύρισε σιγανά για να μην ακούσουν όσοι βρίσκονταν στο χώρο.
« Με απογοήτευσες!»
Ένας κόμπος στο στομάχι του είχε δεθεί εκείνη την στιγμή. Ήθελε να της εξηγήσει τι συμβαίνει αλλά δεν μπορούσε. Τουλάχιστον όχι εκείνη την ώρα. Η Νεφέλη σηκώθηκε όρθια. Γύρισε και τον κοίταξε και του είπε..
« Θα στείλω την παραίτηση μου και γραπτός. Αύριο κιόλας!» Γύρισε την πλάτη της και έφυγε χωρίς να πει τίποτα παραπάνω. Την είχε απογοήτευση όχι γιατι της συμπεριφέρθηκε σκάρτα αλλά επειδή συμπεριφέρθηκε τόσο άναδρα στην γυναίκα του. Την κορόιδεψε και δεν την εκτίμησε. Βγήκε έξω από την εταιρεία και σταμάτησε ένα ταξί που περνούσε εκείνη την ώρα. Του είπε την διεύθυνση της και αμέσως όδευσαν προς το σπίτι της.
Στο μεταξύ ο Άγγελος έχασε κάθε υπομονή που είχε με την Μυρτώ.
« Ρε Μυρτώ! Σου λέω εδώ και δύο μήνες ότι θέλω διαζύγιο και εσύ δεν υπογράφεις τα αναθεματισμένα τα χαρτιά. Θέλω δ-ι-α-ζ-υ-γ-ι-ο! Τι δεν καταλαβαίνεις;»
« Ααααα! Για να σου πω δεν θα ανεχτώ πάλι της φωνές σου. Για αυτό ήρθα εδώ. Πριν στο τηλέφωνο δεν έπαιρνες ανάσα. Δεν με άφησες να μιλήσω. Εγώ το διαζύγιο δεν το δίνω. Αφού σε αγαπάω και εσύ με αγαπάς όσο και να λες ότι χάλασε ο γάμος μας». Του είπε με τρυφερότητα και έκανε τρία τέσσερα βήματα και έφτασε μπροστά από την καρέκλα που καθόταν. Κάθισε στα γόνατα του και άρπαξε με τρυφερότητα την γραβάτα του.
« Επίσης ξέρω πως έχει καιρό να με κάνεις να νιώσω σαν γυναίκα. Μπορούμε να ξανά είμαστε μαζί όπως παλιά. Αν με αφήσεις να σου θυμίσω τα παλιά μας». Άρπαξε το πρόσωπο και το έφερε κοντά στο δικό της. Πέρασε την γλώσσα της γύρω από τα χείλι της και αμέσως σφράγισε τα δικά του. Αυτός είχε υποκύψει στο τρυφερό φιλί της Μυρτώς αφού είχε μια ειδική εξουσία πάνω του. Την λεγόμενη εξουσία της ναζιάρας. Από το μυαλό του πέρασε η Νεφέλη. Αναστατώθηκε και σηκώθηκε με αγριάδα όρθιος κατεβάζοντας την από πάνω του.
« Άσε μας ρε Μυρτώ. Τόσο καιρό τριγυρνούσες από δω και από κει. Το ένα ταξίδι μετά το άλλο. Τώρα δηλαδή θυμήθηκες ότι έχεις άντρα; Υπόγραψε τα χαρτιά να τελειώνουμε. Μην δεις ξανά την άλλη μου πλευρά». Άρπαξε το παλτό του από την καρέκλα του και έφυγε αφήνοντας την στα κρύα του λουτρού. Μπήκε μέσα στο πανάκριβο του αμάξι και έφυγε. Μέσα σε 10 λεπτά έφτασε έξω από το σπίτι της Νεφέλης. Χωρίς να διστάσει χτύπησε 3 φορές την πόρτα. Δεν πήρε καμία απάντηση όμως.
« Νεφέλη, άνοιξε μου την πόρτα, θέλω να σου μιλήσω».
Τον άκουγε να φωνάζει και να βαράει την πόρτα. Η μάνα της μέσα κοιμόταν. Ή που θα τον άφηνε και θα έπρεπε δώσει εξηγήσεις ή που θα άνοιγε την πόρτα και θα άκουγε εξηγήσεις. Άνοιξε με θυμό την πόρτα και τον αντίκρισε.
« Τι θες Άγγελε; Ήμουν τελείως σαφής ότι δεν θέλω κανένα πάρε δώσε μαζί σου».
« Θέλω να σου εξηγήσω. Δεν είναι όπως τα νομίζεις τα πράγματα».
« Δεν με νοιάζουν οι εξηγήσεις σου. Πήγαινε στην γυναίκα σου και άσε με στην ησυχία μου». Προσπάθησε να κλείσει την πόρτα αλλά αμεσως την άρπαξε ο Άγγελος.
« Όχι δεν πάω πουθενά. Μέχρι να σου εξηγήσω. Με την Μυρτώ παίρνουμε διαζύγιο. Τουλάχιστον εγώ το ζήτησα. Αυτή δεν το δίνει όμως. Δεν σε εκμεταλλεύτηκα όπως νομίζεις».
« Δεν μου το είπες και αυτό είναι που με πλήγωσε. Περίμενες να κοιμηθείς μαζί μου και εδώ που τα λέμε δεν θα μου το έλεγες καν αν δεν το είχα δει με τα μάτια μου. Άφησα κάτι που άρχιζε με τον Μάρκο γιατί πίστεψα στα ψεύτικα σου λόγια».
Αυτός γέλασε με ένα χιουμοριστικό ύφος κάνοντας την Νεφέλη να εξαγριωθεί.
« Μα τι νόμιζες ότι ο Μάρκος θα σε είχε σαν πριγκίπισσα; Να σου ανοίξει τα πόδια ήθελε και μετά να σε πετάξει λες και δεν σε ήξερε».
Αν τα λόγια του ήταν δηλητήριο θα πέθαινε επιτόπου η Νεφέλη. Την είχε ξεφτιλίσει τελείως και η ντροπή που ένιωσε εκείνη την στιγμή δεν κρυβόταν με τίποτα.
« Άντε μου και στο διάολο!» Του είπε έτοιμη να εκραγεί από την οργή της και του έριξε ένα χαστούκι που σίγουρα θα το θυμόταν όλη του την ζωή..