Δύο αντιθετες προσωπικοτητες

Το ψέμα φανερώνεται.

« Για αυτό θέλεις διαζύγιο; Για τα μάτια της τσούλας που έχεις δίπλα σου;» Φώναξε η Μυρτώ δυνατά στον Άγγελο. Όσοι ήταν στην περίμετρο σε απόσταση που μπορούσαν να ακούσουν γύρισαν και τους κοίταζαν περίεργα. Η Νεφέλη ήθελε να εξαφανιστεί από εκεί καθώς ένιωσε μεγάλη ντροπή.
Ο Μάρκος για ακόμη μια φορά ένιωσε ηττημένος μπροστά στον Άγγελο. Για ακόμα μια φορά τον γελοιοποίησε. Αλλά σκέφτηκε ότι έφταιγε και η Νεφέλη. Είχε βάλει και αυτή το χέρι της. Προχώρησε με σταθερά βήματα προς τους δυο τους. Και εκεί που δεν το περίμεναν τους έφτυσε. Έκανε μεταβολή και έφυγε. Αμίλητος!
« Μυρτώ. Σταματα! Γινομαστε θεαμα. Κάτσε να μιλήσουμε. Μην φύγεις. Έτοιμη σε βλέπω. Όχι μετά από αυτό που μας είπες».
« Εσύ έφυγες αμέσως μόλις άκουσες για το μωρό. Το μωρό σου! Και ο λογος; Για να τρεξεις πισω απο την τσολα σου! Εγώ γιατί να κάτσω μαζί σου; Παράτα με ρε Άγγελε. Να με κερατώσεις; Μέχρι εδώ έφτασες; Παλιό ξευτίλα». Του είπε. Φαινόταν πως είχε πολύ θυμό μέσα της εκείνη την ώρα. Αυτός κοίταξε την Νεφέλη σαν να της έλεγε συγνώμη. Γύρισε την πλάτη του και έτρεξε πίσω της Μυρτώς.
Ένιωσε σαν να την προδίδει ξανά. Πως για ακόμη μια φορά της είπε ψέματα και ότι ήθελε να παίξει μαζί της. « Πως έπεσα στην παγίδα του ξανά; Γιατί να είμαι τόσο αφελής; Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια. Να με κοροϊδεύει, να με εκμεταλλεύεται και να φεύγει. Εεε όχι. Ως εδώ». Αποφασισμένη και εξαγριωμένη με την στάση του δεν θα έδινε καμία άλλη ευκαιρία στον Άγγελο. Είχε και μια αξιοπρέπεια που την καταπάτησε πολλές φορές για τα ωραία του μάτια.
Ο Άγγελος δεν έβρισκε πουθενά την Μυρτώ. Έψαξε παντού. Άφαντη η Μυρτώ. « Μα τι στο καλό; Άνοιξε η γη και την κατάπιε;» Αναρωτήθηκε. Σκέφτηκε, ξανά σκέφτηκε. Έσπαγε το κεφάλι του που μπορεί να πήγε. Αμέσως έκανε ένα φλας μπακ. Κάθε φορά που τσακώνονταν με την Μυρτώ αυτή πήγαινε σε ένα παλιό σπίτι με θέα την θάλασσα. Συνήθως εκεί καθόταν με της ώρες και μιλούσε με την φίλη της την Λουκία. Μπήκε μέσα στην μερσεντές του και όδευσε προς τα εκεί.
*Λίγα λεπτά μετά..
( Η Μυρτώ μιλάει με τη Λουκία στο τηλέφωνο.)
« Ναι Λουκία μου. Όπως τα λέω..»
« Και τους είδες να φιλιούνται;»
« Ναι με τα ίδια μου τα μάτια. Για αυτό ζήτησε ο κύριος διαζύγιο. Για αυτήν την πόρνη».
« Σαν δεν ντρέπεται, παντρεμένος άνθρωπος. Αν έκανε τέτοιο πράγμα ο Ιάσωνας θα τον σκότωνα. Μα το θεό, στο ορκίζομαι».
« Μην φοβάσαι θα στον φτιάξω το πουλάκι μου. Τώρα που του είπα για την εγκυμοσύνη δεν έχει να πάει πουθενά. Να ξεχάσει τις απαιτήσεις με διαζύγια και τα τέτοια του».
« Ποια εγκυμοσύνη καλέ; Την ψεύτικη εγκυμοσύνη εννοείς. Εκτός και αν θέλεις να μπεις όντως στον ρόλο της "μαμάς"».
« Απαπαπα! Είσαι με τα καλά σου εγώ να μείνω στα αλήθεια έγκυος; Καλύτερα να πλένω όλη μέρα πιάτα και να με χωμένη στην λάντζα παρά να νταντεύω μυξιάρικα». Της απάντησε με ένα χλευαστικό τόνο και άρχισαν να γελάνε.
Μια αντρική φωνή ξεπετάγεται χωρίς να το περιμένει και γελάει ειρωνικά. « Κατά τα άλλα εγώ είμαι ο ξευτίλας. Δεν κοιτάς την πάρτι σου που με παραμύθιασες και το έπαιξες εγκυμονούσα».
Ξαφνιάστηκε και τα έχασε αμέσως. « Αγάπη μου, να σου εξηγήσω. Δεν είναι όπως τα άκουσες τα πράγματα». Του είπε και άρχισε να κλαίει.
«Δεν θέλω να σε βλέπω στα μάτια μου. Είσαι μια.. μια.. άντε να μην πω. Και το διαζύγιο θα το πάρω με καταγγελία εγκατάλειψη συζυγικής στέγης όταν έφυγες πριν 5 μήνες στο Παρίσι. Έκανες 2 μήνες να γυρίσεις και θυμήθηκες τώρα οτί έχεις άντρα. Άντε μου στο διάολο». Της είπε κουνώντας το χέρι του προς το μέρος της. Τα είχε πάρει για τα καλά. Είχε γίνει κατακόκκινος από θυμό. Έκανε μια να φύγει και προσπάθησε να τον αντικόψει πιάνοντας τον από το μπράτσο του. Αυτός με μια κίνηση την σκούντηξε και έφυγε σε κλάσματα δευτερολέπτου.. Ποιος τον είδε και δεν τον φοβήθηκε εκείνη την ώρα.