Beautiful Stranger

[35]

Alexander's POV.

"Sir ! The back ups are here. With the monteros" bigla akong napalingon ng pinto dahil sa sinabi ni Leo. 

Bago ko pa malapitan si andrea ay pumasok na ang mag asawa at kagaya ko ay gulat na gulat din sila.

"Oh my! Hans ! Bilisan mo. Tanggalin mo ang tali" knowing hans na isang skills ninja at inihagis niya ang shuriken at inabangan mahulog ang katawan ni andrea.

Lalapitan ko sana ang asawa ko ng hinarangan ako ng mga tauhan ni montero

"Let me pass !! She's my wife!" Sigaw habang pinipilit parin na lumusot pero hindi. Narinig ko ang iyak ni tita.

"Ma'am ! May pulso pa po si ma'am andrea !!!" Nabuhayan ako ng loob dahil sa narinig. Dahil akala ko ay wala na akong asawa. Dahil namumuti na to habang nakatali at nakabitin ang katawan sa kisame

"Let's go" agad na sabi ni tito habang buhat buhat si andrea. Ni hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Masaya ako na buhay siya pero...

"Binalaan na kita alexander. Iuuwi na namin ang anak namin. This is the third time na muntik na siyang mamatay ng dahil sa kawalang pabayaan mo." Galit na saad ni tita at iniwan ako. Dahil sa takot na mawala si andrea sakin ay agad akong sumunod at lumuhod sa harap nila at nagmakaawa habang patuloy na umiiyak

"Tito tita. I know may pagkukulang ako pero please... pl-please I can't live without her" ni hindi ko maramdaman ang kahihiyan kahit nakatingin sakin nag lahat ng tauhan nila at tauhan ko. Dahil kailangan kong bawiin ang asawa ko.

"No. We are going to file the divorse paper for our daughter. We don't trust you anymore" sagot ni tita at sumakay ng kotse nila at pinaharurot yun paaalis.

Parang bumagsak ang mundo sakin.

nanikip ng todo ang dibdib ko at nahirapan akong huminga at unti unti ng bumubuhos ang luha at iyak ko. Habang nakaluhod parin sa lupa habang nakatingin sa papalayong sasakyan kung nasan si andrea.

'Iiwan mo na ba ako andrea!?'

'Maawa ka sakin. Bumalik ka... hihintayin kita'

'Andre---'

Lance's POV

"Travis alam ko ang pinag usapan niyo kanina. Pero sabihin mo sakin nasan si andrea?!" Bwisit ang hinayupak na to. Ayaw sabihin sakin. Porket hindi ako part of the family.

"Nasa lambak ng bundok **** makikita mo doon" sabi niya habang may kung anong tinitignan sa cellphone nito kaya agad akong umalis at tinungo ang lugar.

Pero laking gulat ko na puro mga nakahandusay na bangkay sa daan at si xander na wala sa sarili habang nakaupo malapit sa pinto.

Nilingon ko pa ang apat na tauhan siguro ni alex dahil nakatanaw lang to kay xander. Kaya ako na ang lumapit.
Nakatitig lang to sa lupa kahit nasa harap na niya ako.

"Xander"

"Huy alexander!" Niyuygyog ko na siya pero sa huli ay bigla tong naglupasay ng iyak at hinimatay.

Anong nangyari dito ?

'Si andrea???'

Kaya tinawag ko ang mga tauhan niya para matulungan akong buhatin si alexander.

"Anong nangyari???" Tanong ko habang pinapaandar na nila ang sasakyan

"Wala na po si ma'am andreanne" 

Namilog ang mata ko sa gulat

"ANO???!?!!!"

"Kritikal po ang kondisyon niya kanina at namumutla na. At dumating ang mga magulang niya at umalis sila." Paliwanag ng isa.

"Pero. Buhay siya ?"

"Hindi po namin alam"

"Si xander bakit tulala kanina ?"

"Sabi ni ma'am allyna ay paghihiwalayin na nila ang mag asawa kaya nag makaawa si sir, pero umalis parin sila"

Naawa ako kay alexander. Kahit wala na tong malay ay lumuluha parin to.

'Ganito mo talaga kamahal si andrea?'
Naiintindihan kita.

Wag kang mag alala kung magiging ok kayo ay ako na mismo ang tutulong para makapag kita kayo ulet. 

Sana hindi ka sumuko xander.