Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

39. Είσαι δική μου...

Με ρώτησε η Άρια καθώς έμπαινα στο δωμάτιο της φορώντας τις μπιτζάμες που μου έδωσε.

"Έξω!"

Απάντησα καθώς άφηνα τα ρούχα μου διπλωμένα στο γραφείο της. Εκείνη χαχάνισε και έκατσε από την εσωτερική μεριά του κρεβατιού ενώ με την σειρά μου έκατσα στην εξωτερική. Αφού είπαμε καληνύχτα γυρίσαμε πλευρό και κλείσαμε τα μάτια μας. Σύντομα η Άρια είχε κοιμηθεί. Το καταλάβαινα από την ήρεμη αναπνοή της και τους χτύπους της καρδιάς της, που μέσα στην απόλυτη ησυχία ακουγόντουσαν ρυθμικά. Εγώ πάλι, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Δεν ξέρω γιατί. Μάλλον ζεσταινόμουν.

 Α και με είχε φάει η περιέργεια για να μάθω τι έγινε με την Ιωάννα. Μάλλον την έδιωξαν... Δεν ξέρω. Α και νομίζω πως ο Στέφανος έχει καταλάβει για τα συναισθήματα της Άριας προς τον Άλεξ. Ευτυχώς βέβαια ο Μάριος δεν ασχολήθηκε και πολύ με την αντίδραση της, αλλιώς... Αντίο Άλεξ! Άραγε εκείνος νιώθει κάτι για την Άρια? Και αν ν...

Οι σκέψεις μου διακόπτικαν από το άνοιγμα της πόρτας. Δεν γύρισα να κοιτάξω... Αλλά άκουσα βήματα να μας πλησιάζουν. Έφτασε μπροστά μας και τότε κατάλαβα ποιος είναι. Ο Μάριος. 

"Κοιμούνται?"

Ακούστηκε ο ψίθυρος από την φωνή του Στέφανου.

"Ναι..."

Απάντησε το αγόρι που στεκόταν απέναντι μου. Πήρε στα χέρια του το σεντόνι που είχα διώξει από πάνω μου και με απαλές κινήσεις σκέπασε εμένα και την αδελφή του. Σύντομα η πόρτα έκλεισε αφήνοντας την απόλυτη ησυχία να κυριαρχήσει στο δωμάτιο.
__________

Τι ώρα είναι?

Ρώτησα τον εαυτό μου και άνοιξα το κινητό.

4:58

Τέλεια! 

Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ?!

Έχω μετρήσει προβατάκια, κατσικάκια, κοτούλες, αγελάδες, κρυάρια, πελεκάνους, άλογα και μαϊμουδάκια! Όλο το ζωικό βασίλειο έχει μετρηθεί πάνω από πέντε φορές και τα μάτια ακόμα να κλείσουν! Έλεος πλέον! Α και μην ξεχάσω... ΖΕΣΤΑΊΝΟΜΑΙ! Βασικά αυτό λύνεται! Θα πάω στο μπάνιο!

Σηκώθηκα από το κρεβάτι, πήγα στην πόρτα και την άνοιξα όσο πιο αθόρυβα γινόταν. 

Τώρα πιο είναι το μπάνιο?
Ιδού η απορία!

Άνοιξα τυχαία μια πόρτα και αυτό που είδα είναι... Αυτό👇🏻

Μόλις άκουσε τον ήχο της πόρτας έβγαλε τα χέρια του από το κεφάλι και με κοίταξε. Σύντομα ένα πονηρό χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του σε αυτά τα ροζουλί χείλι του.

"Εμμμ συγγνώμη... Μπέρδεψα τις πόρτες."

Δικαιολογήθηκα και αμέσως γύρισα την πλάτη μου ενώ άρχισα να περπατάω προς τα έξω. Ένα χέρι έπιασε το μπράτσο μου και με έσπρωξε ξανά μέσα στο δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα.

"Εγώ γιατί νομίζω πως μπήκες στο σωστό?..."

Ψιθύρισε με την σέξι φωνή του. Χωρίς να το καταλάβω η πλάτη μου κόλλησε στον τοίχο ενώ το στήθος μου ήταν κολλημένο στο σώμα του. Έσκυψε για να βρίσκεται στο ύψος μου... Βασικά τι έσκυψε? Σε λίγο θα κάτσει στα γόνατα. Δεν το είχα καταλάβει πως ήμουν τόσο κοντή...

"Αλήθεια έλεγες?"

Ρώτησε κοιτώντας με έντονα στα μάτια ενώ μερικές φορές το βλέμμα του πήγαινε στα χείλι μου.

"Γ...για ποιο θε...θέμα?"

Ρώτησα με δυσκολία καθώς ο τρόπος που με κοιτούσε με έκανε ευάλωτη. Τα χέρια του πήγαν δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου χωρίς να χωρίσουμε τα βλέμματα μας.

"Για τον Νικόλα, πως τον λένε. Αλήθεια είναι πως κάτι πάει να γίνει?"

Διευκρίνισε αμέσως.

"Ο...ο...όχι"

Απάντησα με δυσκολία. Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλι του, τα οποία σύντομα ακουμπούσαν τα δικά μου σε ένα μαγευτικό κυνηγητό ανάμεσα στις γλώσσες μας. Τα χέρια του πέρασαν μέσα από την μπλούζα μου χαϊδεύοντας την καθόλου τάπα κοιλιά μου. (Ναι τι θέλετε? Δεν είμαι λεπτή!)

Χωρίς να το καταλάβω τα χείλι του βρέθηκαν στον λαιμό μου, αφήνοντας ένα υγρό μονοπάτι στο πέρασμα τους. Οι αναπνοές μου αυξήθηκαν ενώ προσπαθούσα να κρατήσω τους αναστεναγμούς μου. Εκείνος έβγαλε τα χέρια του από την μπλούζα μου και έπιασε τους αγκώνες μου, τους σήκωσε και τοποθέτησε τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του. Χωρίς να χάσει χρόνο έβαλε ξανά τα χέρια του μέσα από την μπλούζα μου. Το ένα του χέρια πέρασε στην πλάτη μου και την χάιδεψε απαλά. Χωρίς να μπορώ πλέον να το ελέγξω ένας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλι μου και τον ένοιωσα να χαμογελάει μέσα στον λαιμό μου χωρίς να σταματήσει να τον πιπιλάει. Άλλος ένας αναστεναγμός που μου ξέφυγε ήταν η αφορμή να βγάλει το κεφάλι του από εκεί και να με κοιτάξει στα μάτια με ένα τεράστιο χαμόγελο.

"Είσαι δική μου..."

Ψέλλισε και έπειτα επιτέθηκε στα χείλι μου, με ένα κτητικό αλλά ταυτόχρονα τρυφερό φιλί που έκανε το μυαλό μου να παγώσει.

Γεια σας!! Τι κάνετε??

Λοιπόν...

Θέλω γνώμες για το κεφάλαιο!!
Πλιζ μην με αγνοήσετε!!!

Μέχρι το επόμενο...

ΤΑ ΛΈΜΕ!!