"နည္းနည္းပါးပါး ဂ႐ုစိုက္မွေပါ့ ဘာေဆးမွမလိမ္းထားဘူးလား.."
"မင္းလိမ္းေပးမယ္မလား အာ့ေၾကာင့္ မလိမ္းထားဘူးေလ...ဟဲ ...ဟဲ.."
ကိုယ္ကေတာ့ စိတ္ပူေနရတာကို သူက ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႔ ေျပာေနႏိုင္ေသးတယ္။
"အာ့ဆိုလဲ ဒါစားၿပီးရင္ ငါေဆးထည့္ေပးမယ္.."
ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ စားေနၾကတုန္း ဆက္ဧကရာဇ္ ဖုန္းအသံျမည္လာတယ္ ..။ ဆက္ က ဖုန္းကို vibrate လုပ္ထားလိုက္တယ္..။ဖုန္းက အသံမၾကားရေတာ့ေပမဲ့လဲ vibrate ေၾကာင့္ ဖုန္းလာေနေသးတာကို သိေနရပါတယ္။
"ဆက္ ဖုန္းလာေနတာ ကိုင္လိုက္ေလ ..ဆက္တိုက္ေခၚေနတာ အေရးႀကီးတယ္ ထင္တယ္"
"သိမ့္ထက္ေခၚေနတာ စကားမေျပာခ်င္လို႔ မကိုင္ခ်င္ဘူး..."
ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ အစားမပ်က္ပဲ ေအးေဆးစြာပင္ ဆက္ က ျပန္ေျပာလာတယ္။
"ေျသာ္......ဒါနဲ႔ မင္းအိမ္မျပန္ဘူးလား..."
"ဟင့္အင္း ေမေမကို ဖုန္းဆက္ထားတယ္ သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ သံုးေလးရက္ ေနမယ္လို႔ ..."
အပူအပင္မရိွ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ပင္ေျပာလာတဲ့ ဆက္ ကို ၾကည့္ၿပီး ႐ွင္း ကေတာ့ အာ့လိုမေနႏိုင္ပါ....တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အေတြးေတက ေခါင္းထဲ၀င္ေရာက္လာလို႔ သက္ျပင္းတစ္ခုသာ ႐ွင္းခန္႔ပိုင္ ခ်မိေတာ့တယ္..။
"ဘာေတသက္ျပင္းခ်ေနတာလဲ....မင္း ..ဘာေတေတြးေနမလဲ ငါသိတယ္...."
"တကယ္သိလို႔လား..."
"ေဖေဖ နဲ႔ေမေမ သိသြားမွာေၾကာက္ေနတာမလား...."
လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ဇြန္းကို ပန္းကန္ထဲအသာျပန္ထည့္ထားၿပီး ဆက္ ရဲ႕ လက္ကို ႐ွင္း က ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။
"မင္းမိဘေတ သိသြားမွာထက္ ..မင္းမိဘေတ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုခြဲမွာကို ပိုေၾကာက္တာ ဆက္..ရဲ႕"
YOU ARE READING
SERVANT
Romanceမင်းငယ်ငယ်ထဲကပြောလာခဲ့သလိုပဲ.... ငါကမင်းတစ်ယောက်ထဲအတွက်ပဲ.... အစေခံတစ်ယောက်ဖြစ်ပါရစေ..... Poster by-Colourful Craft Light
