SERVANT

Ep-(27)

"​ေတာက္​...."

ဘာကို ​ေဒါသထြက္​လို႔ထြက္​မွန္​းမသိ...
ဘယ္​သူ႔ကိုစိတ္​တိုလို႔ တိုမွန္​းမသိ.. .
​ေတာက္​ တစ္​ခ်က္​​ေခါက္​ႁပီး လင္​းျမတ္​ အိမ္​က​ေန ႐ွင္​းခန့္​ပိုင္​ ျပန္​ထြက္​လာခဲ့တယ္​....။

အိမ္​ျပန္​ဖို႔ taxi တစ္​စီးငွါးၿပီး ကား​ေပၚ​ေရာက္​​ေတာ့ လင္​းျမတ္​ဆီကို ဖုန္​း​ေခၚလိုက္​တယ္​ ။

"႐ွင္​းခန္​႔ပိုင္​ မင္​း ျပန္​သြားတာလား ဘာျဖစ္​က်တာလဲကြာ..."

"သူငါ့ကို မ​ေတြ႔ခ်င္​မျမင္​ခ်င္​ဘူး ထင္​ပါတယ္​ ကြာ အာ့​ေၾကာင္​့ငါလဲထြက္​လာလိုက္​တာ..ၿပီး​ေတာ့ ငါအကူညီ​ေလး​ေတာင္​းစရာရိွလို႔ ဒီညသူစားဖို႔ တစ္​ခုခုလုပ္​​ေပးလိုက္​ပါ​ေနာ္​ ၿပီး​ေတာ့ သူ႔အနာ​ေတလဲ ​ေဆးထည္​့​ေပး​ေပးပါ​ေနာ္​...ၿပီး​ေတာ့ ​ေနာက္​ကို သူအာ့လိုရန္​မဖစ္​​ေအာင္​ မင္​းတို႔ကပဲ တား​ေပးပါ​ဦးကြာ..."

"က်စ္​ မင္​းကြာ ဧကရာဇ္​ ကို ျပတ္​ႏိုင္​တာလဲ မဟုပဲနဲ႔ကို အာ့​ေလာက္​စိတ္​မခ်ျဖစ္​​ေနရင္​ ျပန္​လာခဲ့ပါလားကြာ.."

"ငါအကူညီ​ေတာင္​းတာ​ေတသာလုပ္​​ေပးပါကြာ"

"​ေအး​ေအး လုပ္​ႏိုင္​သ​ေလာက္​​ေတာ့ လုပ္​​ေပးမယ္​ သူရန္​ဖစ္​တာ​ေတထပ္​လုပ္​ရင္​​ေတာ့ မင္​းဘာသာလာတားကြာ.."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ညက ​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔ အိပ္​မ​ေပ်ာ္​တာ​ေၾကာင္​့ ႐ွင္​းခန္​႔ပိုင္​ ​ေက်ာင္​း​ေနာက္​က်​ေန​ေတာ့တယ္​။
ဗိုက္​ဆာ​ေန​ေပမဲ့လဲ ​ေက်ာင္​း​ေနာက္​က်​ေနတာ​ေၾကာင္​့ စာသင္​​ေဆာင္​ဘက္​ကိုပဲ အရင္​လာခဲ့တယ္​။

စာသင္​​ေဆာင္​​ေရာက္​ခါနီးမွာ သိမ္​့ထက္​ကို ​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​.. .ဆက္ ကို ​ေတာ့ မ​ေတြ႔မိဘူး။႐ွင္​း လဲ သိမ္​့ထက္​ နဲ႔ ​ေျပာစရာ စကားမရိွတာ​ေၾကာင္​့ မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ၿပီး ဆက္​သြား​ေပမဲ့ သိမ္​့ထက္​က ႐ွင္​း ရဲ႕ အ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့ က လာရပ္​တယ္​။

"ဘာလို႔ ငါ​ေ႐ွ႕မွာ လာပိတ္​ရပ္​တာလဲ.."

"ငါတို႔ စကား​ေျပာရ​ေအာင္​ "