GÜZ DANSI

Bölüm 27: Sınavlar

Medya: Rhan temsili.

Medyada Rhan- Eleta için uygun bulduğum şarkı var. Alta da bir kısmının Türkçe 'sini bırakıyorum♥

[Nerede yanlış yaptım da arkadaşımı kaybettim?
Acının içinde yalnız bir yerdeyim.
Ve tüm gece seninle kalmak isterdim
Keşke bir hayatın nasıl kurtarılacağını bilseydim

En iyisini bildiğini ona göster.
Çünkü her şeyden sonra nasılsa en iyisini sen biliyorsun.
Onun savunmasını geçmişe yöneltmeyi dene. 
Suçsuzluğunu onaylamadan.
Sorunun ne olduğuna dair bir liste yap
Ona her zaman anlattığın şeyleri söyle
Ve Tanrı'ya onun seni duyması dile

Sesini yükseltmeye başladığında
Kendi sesini alçalt ve ona son bir şans daha ver
Yolunu kaybedene kadar sürmeye devam et
Ya da izinden gittiğin kişiyi bırak

O iki şeyden birini yapacak
O, her şeyi itiraf edecek
Ya da sadece onun aynı olmadığını söyleyecek
Ve neden geldiğini merak etmeye başlayacaksın]

İyi okumalar!

☀️

Sabetha'yı bulmak düşündüğümden daha zor olmuştu.

Nerede dersi ve sınavı olduğunu listelerden takip etmeme rağmen asla ona yetişemiyordum. Sözlü sınavdan erken çıkıp sınıfının kapısında onu beklemiştim fakat yine de onu bulamamıştım. En sonunda onların dönemindeki birkaç kişiye onu nerede bulabileceğimi sormuştum. Bazıları onu bahçede gördüğünü, bazıları uzun zamandır görmediğini söylemişti. Sınıftakilere göre çoğu sınava girmemişti bile.

Nina'nın saldırıya uğraması gizli bir bilgi olduğu için onun revirde açıkta olduğunu sanmıyordum. Revire nedensiz bir şekilde girebilmem imkânsızdı ve kapı açmayı engelleyen büyü varken içeriye kolayca giremezdim. Girsem dahi Nina'yı kolayca bulabileceğim bir odaya koymaları imkânsızdı. Yani iş yine çıkmaza biniyordu.

Birkaç gün boyunca Sabetha'yı aramıştım ve bunun Rhan'ın kulağına gitmemesi için elimden geleni yapmıştım. Beni şaşırtan onun beni bulması oldu.

"Eleta!" Adımı fısıltı gibi söyleyen keskin ses, yatak odalarına çıkan merdivenin aralığından geliyordu. Büyük bir rahatlamayla hızla merdivenleri geri indim ve Sabetha'nın yüzüne baktım. Gözleri çökmüştü. İçimden bir ses, bunun sınavlarla bir ilgisi olmadığını söylüyordu. Uzun süredir yemek yememiş gibiydi. Birkaç kilo verdiği beline bol gelen eteğinden belli oluyordu.

"Vay canına," dedim gözlerimi kırpıştırırken. "Çökmüş gibisin."

Sabetha homurdanmakla yetindi. "Sağ ol." Gözlerini dikkatle yüzümde dolaştırdı. Ardından etrafa kaçamak bakışlar attı. "Neden günlerdir beni arıyorsun?"

Onu kaçırmadan istediğim bilgileri ondan nasıl öğrenebilirdim ki? Bu neredeyse imkânsızdı. Alt dudağımı ısırdım. "Nina uzun zamandır ortalıkta görünmüyor. Sen de öyle. Ve sizinle ruh eşi bağı hakkında bir şey konuşmak istiyordum." Şüphelenmemesi için gözlerimi sıkıca yumdum ve ağlamamak için kendimi zor tutuyormuş gibi yaptım. "Rhan'la aramızda bir şeyler yolunda gitmiyor."

Sabetha cevap vermedi. Ellerimi gözlerime bastırdıktan sonra derin bir nefes alıp gözlerimi yüzüne çevirdim. İfadesiz bir yüzle bana baktıktan sonra, "Üzgünüm," dedi omuz silkerek. "Bu konuda sana yardım edemem." Sertçe yutkundu. "Aslında senden beni aramayı bırakmanı isteyecektim. Beni ne için aradığın pek umurumda değil. İnsanların beni aradığınla ilgili konuşmasını istemiyorum."