Lamyae&Jaouad (VOLTOOID)

hoofdstuk 75💫

(Ik heb gemerkt dat jaouad zijn vader nooit echt is voorgekomen, maar hij werkt dus op kantoor en is daarom minder vaak thuis.)

Perspectief Lamyae

De dokter kwam hoofdschuddend de kamer uit. ''Hij stond voor 45.01 seconden stil. Alweer. De inschatting is 8 tot 12 maanden coma. Het hart moet opnieuw worden getraind'' zachtjes verlieten snikken mijn mond. Jaouad balde zijn vuisten en sloeg hard tegen de muur. Een prullenbak dat in de wachtkamer stond, trapte hij omver. Hij was niet rustig te krijgen. Verschillende artsen probeerde hem te sussen, het was overbodig. Ik stond vast genageld aan de grond, toe te kijken hoe mijn man pijn leed. Ik ging kapot van binnen, helemaal kapot. Het geschreeuw van jaouad vulde mijn oor. De rest is weggebracht door nouffel, alleen Nourdine en ik zijn er. 

De artsen wisten geen raad en schakelde politie in.  Kort daarna liet hij zich zacht snikkend op zijn knieen vallen. Zijn handen bedekte zijn natte gezicht, terwijl nog steeds zachte snikken zijn mond verlieten. Hij is zo kwetsbaar. Langzaam liet ik me vallen tot zijn hoogte. Ik hield zijn handen uit het gezicht en keek hem aan, terwijl mijn beide handen zich op zijn wangen bevonden. Ik ga ook kapot, daar niet van. Maar dat is de vrouw die hem 19 jaar lang heeft opgevoed, en van hem heeft gemaakt wat ie nu is. Ik veegde zacht zijn tranen af en sloeg mijn armen om zijn nek. Voor even rustte zijn hoofd op mijn borst, en voor even werd hij rustig. De politie kwam binnen en hielp hem voorzichtig opstaan. 

Nadat Nourdine in gesprek is gegaan met de agenten mogen we weg. Jaouad is rustig en zit nu tegen het raam leunend naar buiten te staren. Nourdine start de auto en scheurt weg. Ik voel de pijn van Nourdine maar hij houd zich sterk zoor zijn vriend en zusje. Ik richtte me op Jaouad en pakte zijn hand. Zijn handen voelen altijd warm aan. ''J..jaouad'' fluister ik. Langzaam draait zijn hoofd mijn richting op, waarna hij me vragend aankijkt. ''Kom maar. Je bent vast moe'' zonder te reageren laat zijn zijn hoofd vallen op mijn schoot en sluit zijn ogen. Met mijn hand masseer ik zijn haar.  Because I know he likes it. 

Wie had gedacht dat ons terugkomst zo pijnlijk zo zijn? We waren van plan samen een zwangerschapstest te halen. En als ik dan 100% zwanger was het als verrassingsfeestje duidelijk te maken aan de familie. Ik weet zeker dat iedereen trots zijn zijn. Nourdine zou oom worden. Naar mijn weten heeft hij dat altijd al gewild!

Eindelijk thuis aangekomen neem ik afscheid van een vermoeide nourdine en help Jaouad uitstappen. We lopen naar binnen waarna jaouad meteen naar boven loopt. Een klein zuchtje verliet mijn mond. Eerst mijn moeder, en nu degene die mij met liefde in huis heeft genomen. Ik loop naar boven en trek snel een Marokkaanse pyjama aan. Ik loop naar beneden en begin aan een grote schoonmaak. 

Na afloop van mijn schoonmaak loop ik de keuken binnen. Het is al 18:00 uur hoogste tijd om te gaan eten. Ik besloot vandaag kipsaté te maken. 

Ik legde het eten in een bord en deed er een stuk aluminium folie omheen, om het warm te houden. Ik haalde drinken uit de koelkast en loop vervolgens naar boven. Ik loop de kamer in, en tref hem nog steeds slapend aan. Hij had een zeer sterke band met zijn moeder. Ik haal wat verdwaalde plukjes uit zijn gezicht en neem aan het randje van het bed plaats. Zachtjes schud ik hem heen en weer. Na een aantal keer opent hij zijn ogen en kijkt me verward aan. ''K..kom eten schat'' hij verborg even zijn gezicht in zijn handen en knikte uiteindelijk. Hij sloeg de dekens van zich af en liep zonder wat te zeggen naar beneden. Oke.

Langzaam werkte ik in stilte mijn eten naar binnen. Na 5 minuten schoof hij zijn stoel naar achter, waardoor ik opkeek. ''J..je hebt maar 1 spiesje op'' hij haalde ongeintresseerd zijn schouders omhoog en verliet de keuken. Nu heb ik ook geen honger meer. Ik verborg het weer in de oven en verliet de keuken.

Al een uur lig ik te denken op de bank. Wat ik allemaal mee heb gemaakt in mijn leven. Hoe mijn ouders verborgen hielden dat ik een broer had. Hoe ik te horen kreeg dat mijn ouders een ongeluk hadden. Hoe de laatste blik van mijn moeder was. Hoe ik in het weeshuis werd opgenomen en ik Chaimae ontmoette. Hoe ik op die ene dag werd geroepen door de directie. 

Een diepe zucht verliet mijn mond. Ik kan hier niet te hele dag blijven liggen. Ik sloeg de dekens van me af en drukte de tv uit. Lopend op de trap dacht ik aan wat we konden doen. Ik liep de kamer in, en trof hem naar het plafond starend aan. Hij lag er zo gebroken bij, dat het me diep raakte. Net toen ik plaats nam sloeg hij de dekens van zich af en liep naar zijn kast. Vreemd keek ik hem aan.

Hij kwam er aangekleed en wel uit. Even moest ik slikken. Hij kon je betoveren met zijn schoonheid. Snel scande ik hem. Een lichtblauwe spijkershort tot zijn knieen, met lichte krassen. Zijn witte phillipp plein shirt. En filling pieces in het grijs. Zijn haar was strak gedaan. Kortom een plaatje. Waar gaat hij zo naar toe? Ik gleed nog een keer door zijn haar en rende de trap af. Nog steeds vreemd liep ik achter hem aan. Hij zocht naar zijn autosleutel, die ik van de kast pakte en hem aangaf. ''W..waar ga je heen lieverd?'' ''Niks'' antwoordde hij kort. Waarom doe hij zo? Ik greep naar zijn hand die hij meteen los rukte. Hij opende de deur, liep er doorheen en sloot hem met een harde klap. Snikkend keek ik hem na...

Hoeveel haat gaat jaouad krijgen?!😂😂

💫