Lamyae&Jaouad (VOLTOOID)

hoofdstuk 22💫

Perspectief Jaouad

Boos liep ik hun richting op en stopte voor hun. Ik zag hoe amir creme op zijn hand deed en het op Lamaye de rug uitsmeerde. Ik voelde zieke jaloezie in me opkomen. Waarom heb ik dit alleen bij haar?
Na een tijdje liepen ze gewoon weg ,mij daar achterlatend. Ze ging onder de parasol zitten en ik zag hoe ze diep in gesprek waren. Ik wil ook supergraag met haar in gesprek. Maar dat is te veel gevraagd. Na een tijdje liep amir weer het water in en zat Lamyae weer alleen. Dit is me kans!! Ik stapte op haar af en ging naast haar zitten.
"Warme he" begon ik het gesprek. Ze knikte. Oke ,slecht begin."zullen we ijsjes halen van binnen."( officialminiemouseS/O naar jou😂)
"Isgoed"zei ze tot me opluchting.ik stond op en reikte haar me arm uit. Twijfelend nam ze me hand aan en we liepen naar binnen.Ze trok haar hand terug en opende de koelkast. Ik keek naar me hand,2 seconden geleden heeft die van Lamyae hier plaats gevonden. Ze heeft warme zachte handen.

Ze pakte een doos met ijs en liep langs mij de keuken uit. Toen ze bij de deur kwam keek ze me aan.
"Kom je"
Ik kwam weer bij en knikte betrapt. Ze keek me gek aan waardoor ik maar naar beneden keek. Tot mijn verbazing liep ze naar me toe en keek me aan. Ik kon haar niet onder ogen komen. Ze pakte me bovenarm en keek me aan. "Wil je iets zeggen Jaoad"vroeg ze lief."nee nee"loog ik. Ze keek me ineens heel bezorgd aan. Die blik in der ogen ,alsof ze om me geeft. Ze pakte me handen "ik voel dat je iets wil zeggen jaouad" zei ze. Ik zuchtte ,moet ik het haar vragen?
"Zeg het ,jaouad" zei ze. "W-wil je een k-keer samen i-iets gaan eten" vroeg ik. Ik zag hoe ze me zwijgend bleef aankijken. Ik wist het niet ,wtf ging er om in me hoofd om te denken dat ze werkelijk met me uit wou?. "Laatmaar" zei ik snel ,en wou de keuken uitlopen ,Tot ik bij me pols terug werd getrokken. Ik keek geschrokken naar lamyae die me een glimlach gaf. "Ja ,ik wil een keer samen iets gaan eten"zei ze blij. Me ogen werden groot ,heeft ze dit echt gezegd?
Ik keek haar verward aan "echt?" Zei ik ongelovig. Ze schoot in de lach "ja ik wil echt met je uit eten"zei ze schattig. Ik was denk ik nooit zo blij geweest. "Wanneer wil je" vroeg ze.
"Ik laat je het morgen weten jah?" "Isgoed,maar uhmm jaouad ik heb geen mooie kleren bij me en-" "maak je geen zorgen daar zorg ik voor " verbrak ik haar."dankjewel jaouad" zei ze voor ze de keuken verliet. "Graag gedaan" fluisterde ik achter haar.

💫