Lamyae&Jaouad (VOLTOOID)

hoofdstuk 55💫

perspectief sara

''Hou je bek! Ik ben je zus niet a woestijnrat. Homo!'' ik stak men middelvinger op en liep door. ''Maar zina ik wil je trouwen. Pfff check die ass'' hij liep naast me en trok me pols. ''Aaah laat los!'' uit reflex bracht ik me been omhoog en trapte in zijn kruis. Kreunend van de pijn rolde hij over de grond. ''Raak me nog een keer aan billah je krijgt spijt!'' ik spuugde in zijn gezicht en liep door. Poeh. Hebben we dat ook gehad. Weer voelde ik hoe iemand mijn pols greep. Ik keek in de ogen van dezelfde jongen. ''Denk je dat je van me af bent?'' een enge grijns vormde zich op zijn gezicht. ''Laat me los!'' in een ruk werd hij van me af getrokken. Geschrokken keek ik de jongen aan, die nu op de grond lag en mishandelt werd. Ik vind eigenlijk wel leuk om te kijken! Ik nam plaats op de grond en begon aan te moedigen. ''Lekker voor je a neef! Wie zei tegen jou val mij lastig wie?!'' ik begon te klappen voor de jongen die me hielp. ''Ey wollah ik ga helpen!'' inmiddels had zich een hele groep mensen rondom het gevecht verzameld.

Even later arriveerde een politieauto die ze uit elkaar haalde. Ik liep naar hem toe en keek in het bebloede gezicht. ''Ik zei toch dat je spijt zou krijgen'' ik kneep in zijn wangen en zag hoe hij in de politieauto werd geplaatst. Ik zag ook hoe de jongen die mij hielp in de auto werd geplaatst en me bleef aankijken. Meteen overspoelde me een schuldgevoel. Hij heeft het wel voor mij gedaan. Ik moet mee! Ik ga de waarheid vertellen! Heb ik eindelijk iets nuttigs gedaan in het leven. De auto's reden weg waarna ik paniekerig om me heen keek. Ik moet mee! Ik zag een groepje kinderen staan en rende ernaar toe. ''Meisje, zou ik alsjeblieft je step mogen lenen?! IK ben zo terug! Maak je geen zorgen'' ik pakte hem uit haar handen en stepte zo naar het bureau. Was eigenlijk best leuk!

Bij het bureau aangekomen zette ik de step in de fietsenstalling waarna ik snel naar binnen rende. Ik zag net hoe de twee jongens in een kamer werden geduwd. Ik rende ernaar toe en trok in een ruk de deur open. De jongen die me hielp kreeg gelijk een glimlach op zijn gezicht. Nu al het bloed is weggeveegd kan ik pas zijn gezicht zijn. Hij is kapot lekker! Een brede politieagent liep op me af. ''Mevrouw, u dient deze ruimte zo snel mogelijk te verlaten. Dit is een verhoorkamer'' ik rolde met mijn ogen en sloeg mijn armen over elkaar. ''Meneer, dit gevecht is ontstaan wegens dat stuk daar'' zei ik wijzend naar de jongen. ''Hij begon mij te betasten waarna hij mij hielp'' de agent knikte en wees naar een stoel voor in de kamer.

''Dankjewel voor je hulp'' ik schudde me hoofd en keek hem aan. ''Ik dank jou voor je hulp'' hij glimlachte als teken dat het goed was. ''Hoe heet je eigenlijk?'' hij keek me vragend aan, wachtend op antwoord. ''Ik heet Hmidouch, jij?'' hij schoot in de lach en keek me ongelovig aan. ''Nu serieus, hoe heet je?'' ik lacht zacht en knikte. ''Sara, jij?''. ''Ik heet Charaf'' ik knikte. ''Mooie naam'' hij bedankte me waarna hij naar zijn auto liep. ''Kom stap in ik breng je'' met een domme grijn schudde ik mijn hoofd. ''I..ik ben op de step'' hij trok een wenkbrauw omhoog. ''Step? Zeg alsjeblieft dat je een grapje maakt'' ik schudde nee en beet op mijn lip. "AHAHAHAHAH wollah echt een handicap. Maar even serieus. Wat doe jij op zo'n leeftijd met een step?" Ik rolde met mijn ogen en liep naar de step. "Tot een keet inshallah" hij pakte me pols en keek me aan. "U..uh...mag jk je nummer" ik zuchte. "Nul zes elf en de rest weet je zelf" hij schoot in de lach en drukte een kus op mijn wang. "Tot ooit. Schoonheid" ik voelde een warm gevoel door me heen gaan. Wat is dit?!

Perspectief Lamyae

"Ben je klaar?" Hij knikte en zette zijn krukken op de goede formaat. Ik pakte zijn tas en hielp hem opstaan. "Kan je er op lopen?" "Ja" zei hij en opende de deur. Ik liep naast hem en gaf hem ondersteuning. Zijn blauwe plekken kan je nog zien. Zijn gebroken been zit in het gips, verder kan hij er wel doorheen."Wil je wat gaan eten?" Hij knikte. "Jou" ik schoot in de lach. "Jij bent gek" hij beet zijn lip. "Op jou a schatje" ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen waarna hij een kus drukte op mijn wang.

"Weldi!" Mama vloog hem op de hals dn drukte overal kussen. Ze nam zijn tas over en hielp hem zitten. Toen vestigden ze haar aandacht op mij. "M..mijn dochter" tranen prikkelde achter mijn ogen. Ze liep naar me toe en nam mijn hand vast waar ze op kuste. "Semhili! Ik heb me niet als een echte moeder gedragen!" Ik liet der niet uitpraten en vloog der op haar hals.

"Tot vamavond!" Waren haar laatste woorden waarna ik de deur hoorde dicht klappen. Ik pakte een zak snoep en chips uit de lade en liep naar dr woonkamer. Daar lag Jaouad languit op de bank. Ik plofte naast hem neer en nestelde me in zijn armen. Hij sloeg zijn lekkere armen om me heen en snoof mijn geur. "Tfoee niet zo klef a sahbi" geschrokken keek ik op. Sara keek met een bigsmile aan. Ik rolde met mijn ogen en nam weer terug plaats. "Lamyae je neemt me plek in. Het is MIJN broer" ik schoot in de lach en gaf haar een knipoog. "Ewa niet ruzie om me maken ik ben van jullie allebei" ik drukte een kus op zijn wang en liet me weer rusten op zijn borst.

Een xxl deeltje! Ik hoop dat jullie genoten hebben!❤

So naar jou schat! my-andmyselfie ❤

💫