Dalila's life (Voltooid)

~37~

Verwacht elke dag een deeltje tussen 17:00 en 18:00 uur x

PP Dalila
Ik word wakker gemaakt door Youssef. "Ga is weg" zeg ik geirriteerd. "Uhmm.. dalila we moeten weg" zegt hij. "Waarom?" "Kom ik vertel het je buiten wel" "Nee ik ben moe, vertel straks" zeg ik. "Dalila! Als het niet belangrijk was had ik je niet wakker gemaakt" "Oke vertel nu!" "Buiten" ik zucht en sta op. "We gaan even terug naar Charaf" zegt hij tegen mijn moeder. "Is goed! Kom optijd terug he" "Ja yemma" zeg ik en loop naar buiten.

"Je moet hier weg Dalila" zegt hij. "En waarom? Ik heb eindelijk mijn moeder gevonden en..." "Ze is je moeder niet" onderbrak hij me. Ik kijk hem raar aan. "Ben je dronken?" " Dalilla wollah ik ben serieus! Ik hoorde haar praten met Adil. Ze neemt je in huis omdat ze veel geld voor krijgt! Ze is je tante en Adil is niet je broer" zegt hij. "Wat" kwam er uit mijn mond. "Youssef ben je gek?! Ze lijkt op mij!" Riep ik. "Ze is je tante! Dalila geloof je me niet?!" Hij kijkt me dood serieus aan.

"Youssef, ze is mijn moeder! Dat heeft ze gezegt en ze..." "Ze..is..je..moeder..helemaal..niet" "Maar..." "Waarom zou ik hierover liegen? Ik geef om je Dalila, ik wil het beste voor jou en wollah die mensen willen je zwart maken. Ze is je moeder niet! Ze krijgt veel geld om te doen alsof ze je moeder is" zegt hij. Ze is mijn moeder niet? "Hoe weet jij dat?" "Ik heb ze horen praten" zegt hij. Ik ben sprakeloos...

"Je moet hier weg" "I...ik dacht dat ze mijn moeder was" zeg ik bijna huilend. "Dat dacht ik ook, mohiem ik heb alvast je belangrijkste spullen in mijn auto gelegd" zegt hij. "Youssef?" "Ja?" "Waarom doet iedereen me zoveel pijn?" "Vergeet niet, Allah beproefd zijn sterkste mensen" "Oma, Saffedinne, younes, Charaf en nu dit... waarom altijd ik? Ik heb ze niks misdaan!" Riep ik huilend. "kom stap in" ik stap in zijn auto en hij rijdt meteen weg. "Niet huilen daar ben je te mooi voor"

Met opgedroogde tranen staar ik uit het raam. Nu heb ik alleen Youssef. Alleen Youssef geeft om mij. "Niet zo droevig zijn. Het komt wel goed" zegt hij. "Het komt niet goed" "Jawel Dalila! Je moet nooit negatief denken" "Ik weet niet hoe ik me moet voelen. Mijn tranen zijn op" "Vertrouw je me?" "Ja Youssef, ik vertrouw je" "Ik neem je mee" zegt hij. "Naar?" "Weg van Marokko. We gaan naar Amerika" zegt hij. "Amerika?! Ben je gek! Youssef ik..." "Dalila, het is beter zo" zegt hij.

"Maar Youssef, Amerika is ver" "Hoe ver het is,  hoe beter. Dalila ik wil je gelukkig zien. Je verdiend veel geluk na alles wat je hebt meegemaakt. We gaan naar Amerika en daar een nieuwe leven opstarten zonder slangen" zegt hij. Misschien heeft hij gelijk. Een nieuwe leven opstarten. Al die slangen vergeten en gelukkig worden met een man die voor mij bestemd is. En al mijn pijn vergeten!

"Wanneer gaan we?" Vraag ik en ga rechtop zitten. Met een glimlach kijkt hij me aan. "Over 2 dagen. Mijn vriend heeft alles al geregeld" zegt hij. "Waar gaan we nu heen?" "Een hotel" zegt hij. "Youssef?" "Hmm" "Je bent zo lief voor me" zeg ik zacht. "Wil je dat ik gemeen tegen je doe?" "Doe maar niet" zeg ik snel. "Je verdiend veel liefde Dalila" "Dankjewel Youssef, ik meen het..." "Voor wat bedank je me? Dat is niet nodig eh gekkerd" lacht hij. Ik glimlach en staar uit het raam.

-

Ik neem plaats op een stoel terwijl Youssef met een balievrouw praat. We zijn in een mooie hotel dicht bij een vliegveld. Ik heb echt hoofdpijn gekregen door al het gehuil. "Uhm dalila" ik kijk Youssef aan. "Waarom ben je zo rood?" Vraag ik. "Ik heb het warm" zegt hij. "Oke?" "Maar uhmm ze hebben maar 1 kamer voor 2 personen" zegt hij. "Dus?" "Dusss 2persoonsbed" zegt hij en kijkt weg. "Wil je dat niet?" "Ik vind het geen probleem alleen jij..." "Ik vind het ook geen probleem" zeg ik en sta op.

We lopen de kamer binnen. Het is best wel groot. "Vind je het echt niet erg om met mij te slapen?" "Nee Youssef" zucht ik.  Het is maar 2 dagen. Ik doe mijn 4G aan en zie 100 berichten van Charaf. "Youssef?" "Ja?" "Charaf wilt praten" zeg ik zacht. "Wat zegt hij?" Ik laat hem de berichten zien.

Charaf- Het spijt me Dalila
Charaf- Kunnen we praten? Wollah sorry! Het was niet mijn bedoeling
Charaf- Ik hou echt van je dat weet je toch? Ik weet niet wat me bezielde
Charaf- Ik sta voor je deur waar ben je?
Charaf- Je moeder zei dat je naar mij zou komen
Charaf- Doe geen domme dingen
Charaf- Alsjeblieft neem op! Het spijt me

"Het is jou keuze of je hem wilt vergeven of niet" zegt hij en geeft me mijn telefoon terug. "Ik vergeef het hem" zeg ik en hij knikt. "Is dit raar... mijn gevoelens voor hem zijn in 1 klap weg" zeg ik. "Kan gebeuren" "Waarom doe je opeens zo droog?" "Ik doe niet droog, ik ben alleen moe" zegt hij. "Ga maar slapen" "Blijf jij wakker?" "ja" "Wil je me wakker maken voor het gebed?" "Is goed" hij glimlacht en sluit zijn ogen.

Dinsdag naar Amerika. Is dat wel een goed idee? Word ik daar gelukkig?.....

••••••••

🌟❤️